Στο μέλλον οι ευεργέτες δεν θα χτίζουν, θα γκρεμίζουν (Ακόμη και στη Δ. Αρεοπαγίτου)
Γ. Τσαρούχης
Ο κόκκινος Πάνος στο Εθνικής Άμυνας!
Οι επιλογές σου Αντώνη, όλα τα λεφτά!
Με ελάχιστα πράγματα... Μόλις χθες... Σ' έναν Αύγουστο σπάταλο στο φως. Και λίκνο κάθε μυστικής επανάστασης. Που μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο χωρίς να καταλάβει την εξουσία. Απλώς δημιουργώντας ρήγματα παντού με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους κι όχι τους επαγγελματίες «πρωταγωνιστές» σε ρόλους ανθρώπων. Ωστε να υπερβούμε την αλλοτριωμένη εργασία και να την καταστήσουμε προσωπική χαρά και δημιουργική εκτόνωση (Τζον Χόλογουεϊ). Εξάλλου σήμερα και η έννοια της εξουσίας είναι πολυθρυμματισμένη και μια επίθεση στα χειμερινά Ανάκτορα απλώς θα γεννούσε μέσω μιας γραφειοκρατίας μια νέα διαφθορά. Κι αν φοβάται η κοινοβουλευτική Αριστερά τη λέξη «επανάσταση» θεωρώντας την αμαρτωλή ή ντεμοντέ, στοιχειώδης κοινωνική εγρήγορση μας επιβάλλει να την επανενεργοποιήσουμε. Εκτός κι αν δεν μας περιβάλλουν παρακμή, κρίση και αδιέξοδα. Κι αν δεν χαραμίζουμε τη μία και μοναδική ζωή μας σε διεκπεραιωτικές μιζέριες και σε κατά συνθήκην ψεύδη. Ως πολιτικά υποκείμενα και πελάτες καταγέλαστων ταγών.
Πάρτε το απόφαση: Επειδή στη μεταμοντέρνα εποχή η εξουσία δεν συγκροτεί ένα κεντρικό και συμπαγές σημείο αναφοράς -τουτέστιν ο δυστυχής Κωστάκης κι ο έρμος Γιωργάκης δεν εξαντλούν τον όρο- αλλά διαχέεται σε πλείστους όσους «τόπους», οικονομικά κέντρα, πολυεθνικές, ΜΜΕ, τραπεζικούς παράγοντες με άυλους τίτλους και φούσκες, ικανές πάντως να σαρώσουν τους προϋπολογισμούς μικρών κρατών, η «επανάσταση» δεν μπορεί να έχει έναν στόχο. Αλλά επιβάλλεται να λειτουργεί σαν υγρασία διαβρώνοντας τα πάντα από κάτω. Μεθοδικά και με κέφι. Εκτός κι αν αρκεί στους «επαναστάτες» να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι της εξουσίας κι ως φόβητρο της μικροαστικής ιδιοκτησίας καίγοντας κάποια ΑΤΜ και κλείνοντας την κυκλοφορία γύρω από την αμερικανική πρεσβεία. Φορές φορές τα Εξάρχεια είναι τόσο δεξιά στην ακτιβιστική τους αδεξιότητα που το κουστουμάκι τους δεν φοριέται με τίποτε.
Εγώ πιστεύω πως χωρίς την ποίηση και τη μουσική, επανάσταση δεν γίνεται. Δηλαδή χωρίς να ξεκινήσουμε από τον μέσα εαυτό μας, οξειδωμένο ήδη από τη βουλιμία και τον καταναλωτισμό. Είπαμε: Δεν ωφελεί πια να ισοπεδώσουμε φαντασιακά ανάκτορα ή το ανέραστο -μετά Ανδρέα- Μαξίμου. Είναι περιττό -πήγα να γράψω Περισσό- και μυρίζει πολύ, ανώφελα σπαταλημένο, αίμα. Αρκεί απλώς να ελέγχουμε την Αττική Οδό επί μίαν εβδομάδα και μάλιστα σε ώρα αιχμής. Θα παραλύσει τότε το σύστημα και θα υποχρεωθούν οι γιάπηδες να εγκαταλείψουν τις τζιπούρες τους για να μην πάθουν αφυδάτωση. Αν μάλιστα νεκρώσουμε και την Κηφισίας ώς την Εκάλη ή την Εγνατία ώς το Πανόραμα, η παράδοση του Αλογοσκούφη είναι υπόθεση τριών σετ του τένις. Παράλληλα, πρώην μαφιόζοι και νυν «επιχειρηματίες», ή το αντίστροφο, θα εγκαταλείψουν προτροπάδην τη χώρα επειδή θα έχει εκλείψει το κοκό. Θα αφήσουν μόνο ένα μέλος της οικογένειας σε ρόλο «φιλάνθρωπου» ή «ευεργέτη» ή «φιλότεχνου» για ξεκάρφωμα. Βλέπετε οι χορηγίες, με το αζημίωτο, είναι το τελευταίο γκάτζετ του νεοπλουτισμού.
Απ' την άλλη, κάτι τύποι σαν τον Λιάπη ή τον Βουλγαράκη δεν θα καταλάβουν καν τι συνέβη! Οπως τότε με τις υποκλοπές. Μόνον ο αητός της Αρκαδίας Αβραμό θα αναφωνήσει το πολυδώρειον «Ωχ, την πατήσαμε (πάλι)» και θα προσχωρήσει στο νέο καθεστώς. (Μαζί με την κ. Δαμανάκη βεβαίως βεβαίως.) Κι είναι τότε που η επανάσταση θα έχει πετύχει. Και μετά από μερικές επιλεκτικές εκτελέσεις -καμιά 600αριά τιβί σταρς- το άτομο θα μάθει να σέβεται το σύνολο και το σύνολο να λειτουργεί υπέρ του ενός αναξιοπαθούντος ατόμου. Και δεν θα φτιάχνει, το άτομο, πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων στην άνυδρη Τήνο, όπως έπραξε πρώην υπουργός της Ν.Δ. και Ταύρος (στο υαλοπωλείο των Κυκλάδων). Επειδή με το παράδειγμά μας φτιάχνουμε πολιτική και πολίτες. Κι όχι αλλιώς. Ωσπου κάποτε όλοι να καταστούμε παράδειγμα για όλους. Κι η ουτοπία να έχει σάρκα και οστά. Και να είναι όλα e-mail γάλα!
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/08/2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου