ΚΟΤΖΙAΣ

Απέφυγα να γράψω για τον πιλότο και τις εξελίξεις στο Σκοπιανό για να μην επαναλάβω τις κοινοτοπίες και τους ξερολισμούς που επιχωριάζουν στο φ.μπ. Επίσης επειδή για κάποια θέματα η σιωπή είναι προτιμότερη.
Για τον Κοτζιά έχω ξαναπεί τη γνώμη μου. Κάτι ανάμεσα σε Πάγκαλο και Βενιζέλο στην χειρότερη όμως εκδοχή. Χωρίς δράμι πολιτικού ένστικτου. Ούτε αίσθησης του δράματος της ιστορίας. Απλώς προσωπικό μεγαλείο. Folies des grandeurs. Με ένα "εγώ" πεφυσιωμένο σαν του Μπαρούφα με το οποίο γοήτευσε τον μοιραίο Αλέξη. Και του ανέθεσε εν λευκώ την εξωτερική πολιτική της χώρας επί τρία χρόνια. Έγραψα εγκαίρως χωρίς να διεκδικώ δάφνες πολιτικού αναλυτή ότι οι Σκοπιανοί μάς χρησιμοποιούν και ότι όλο το σκηνικό δεν προχωράει. Κατάλαβα δηλαδή ότι δεν κατάλαβε ο πολύς Κοτζιάς. Είχα πει μάλιστα στον Φίλη πως αν λύσετε το Σκοπιανό, σταματάω τη κριτική μου. Δεν χαίρομαι που δικαιώνομαι.
Ανησυχώ περισσότερο γιατί η ανερμάτιστη πολιτική Κοτζιά στα ελληνοτουρκικά παραμένει πηγή συνεχών κινδύνων. Οι άνθρωποι αυτοί ούτε προγραμματίζουν, ούτε στοιχειωδώς προβλέπουν. Η κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο μόνο τυχαία δεν είναι. Και οι ένοπλες δυνάμεις οπισθοβατούν ακαθοδήγητες από την πολιτική και την φυσική ηγεσία τους. Χωρίς όραμα και με ψυχολογία ήττας.
Ο Κοτζιάς πολιτεύεται ερήμην του διπλωματικού σώματος και ο Καμμένος ερήμην της στρατιωτικής ηγεσίας. Τα χειρότερα έπονται και δεν υπάρχουν πλέον σοφοί για να ακούσουν τον ήχο των "προσιόντων". Η πολιτεία θυματοποιεί και εκθέτει τους ένστολους σε συνεχείς κινδύνους για να τους αναγορεύσει κατόπιν εορτής σε "ήρωες". Η Τουρκία καταπονεί καθημερινά τα χρονίως καταπονημένα πλοία και αεροπλάνα μας που λειτουργούν καθ' υπέρβαση και χάρη στο φιλότιμο των πληρωμάτων τους. Οι οποίοι δεν θέλουν να είναι ήρωες αλλά να επιστρέψουν στα σπίτια τους με αξιοπρέπεια.
Ντρέπομαι για την παρατεινόμενη υποκρισία των άσφαιρων πατριωτών και ξαναδιαβάζω Παναγιώτη Κονδύλη. Το φθίνον έθνος υποχωρώντας αφήνει ζωτικό χώρο στον επιτιθέμενο αντίπαλο. Όσο για τους σύμμαχους - δανειστές, αυτοί πιέζουν για την επόμενη δόση. Αφού αυτό κατάντησε η Ελλάδα : ένα προτεκτοράτο, ένα τζάνκι της Ευρώπης που εκλιπαρεί για τη δόση του. Όλα τα άλλα παρέλκουν.
ΥΓ. Και βέβαια τα καμώματα των καμμένων οδηγούν νομοτελειακά στους ακτιβισμούς με τις σημαίες... με την όποια οδυνηρή παρενέργεια. Γιατί θα υπάρξει, να είστε σίγουροι. Ο μόνος που το αγνοεί είναι ο Κοτζιάς, ο πρώην σύμβουλος του Γιωργάκη. Ερωτώ όμως αφελώς : Οι βραχονησίδες αυτές είναι ελληνικές ή όχι;