Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Κάντε κάτι…

Το ένα θέμα είναι να ζητήσουμε το πόθεν έσχες και το τι έχουν πληρώσει στην εφορία τα τελευταία δέκα χρόνια ο πολύς κ. Τράγκας, τιμητής και είρων (αλλά και το κανάλι του τον φιλοξενεί) ο κ. Θέμος ο επονομαζόμενος και Τρύπας (όπως επίσης και το τηλε-έντυπο που διευθύνει), ο κ. Δασκαλόπουλος ο πρόεδρος και βιομήχανος χωρίς όμως βιομηχανία (άραγε κατετέθηκαν οι φόροι κατά την αγοραπωλησία με τον κ. Βγενόπουλο;). Ο κ. Κόκκαλης, ο Ολυμπιακός «του» και το γήπεδο «του»; Ο κ. Μπόμπ Βουλγαράκης και οι off shore εταιρίες του κ.λ.π. Πρόκειται για ένα ζήτημα που εμπλέκεται και ανακυκλώνει όλην την νεοελληνική κοινωνικοπαθολογία: τη δικαιοσύνη, τη διαπλοκή κομμάτων και επιχειρηματιών, το φοροεισπρακτικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση, το νομικό και οικονομικό κατεστημένο κλπ. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, μια τέτοια διαδικασία θα απογειώσει τα κανιβαλικά, αιμοδιψή ανακλαστικά του τόπου, θα δώσει τροφή στα χειμαζόμενα λόγω κρίσης ΜΜΕ (τι λέω τροφή, μάννα εξ ουρανού! ) και θα πολλαπλασιάσει σε άπειρο, χρονικό ορίζοντα τους εθνικούς κήνσορες, τους επαγγελματίες τιμητές και τους δημόσιους εισαγγελείς τύπου Λαζόπουλου ή Μπογιόπουλου . Ξέρετε εκείνον τον δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη», που έχει αναγάγει τον προβοκατορικό, τηλετσαμπουκά σε τέχνη υψηλή. Το άλλο θέμα είναι να αντεπιτεθούμε στη παγκόσμια κατακραυγή προβάλλοντας τους άλλους Έλληνες και την άλλη Ελλάδα. Αυτήν που δεν δείχνει ποτέ η μικροαστή κουτσομπόλα τιβί (της δεσποινίς Μπήλιως συμπεριλαμβανομένης) . Να οργανώσουμε εκθέσεις που να προβάλλουν διαχρονικά τον πολιτισμό μας στην καρδιά των ¨εχθρών¨ στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο. Να επιμείνουμε στην σύγχρονη τέχνη τους στο θέατρο, τη ζωγραφική, τη ποίηση, τη μουσική… Και μάλιστα μακριά από την αισθητική του τουριστικού φολκλόρ. Δύσκολα πράγματα, χρονοβόρα πλην απαραίτητα. Και, παραδόξως, πολύ φτηνά σε σχέση μάλιστα με τις αδιαφανείς, χρυσοφόρες δαπάνες ή τους άδηλους πόρους υψίστης εθνικής ασφαλείας, δηλαδή υπέρ «ημετέρων». Τ’ ακούτε κ. Πρωθυπουργέ; Τ’ ακούτε κ. υπουργέ του Πολιτισμού (και του Τουρισμού);

2 σχόλια:

  1. Προσπαθώ να προωθήσω τον όρο "κοινωνική συνενοχή". Πώς σου φαίνεται? πιασάρικο?

    Έτσι για να συνειδητοποιούμε το πώς διαχέεται η σαπίλα και προς τα κάτω. Το ονομάζω και "σύνδρομο Ζαχόπουλου - Τσέκου". Άλλος όρος που προσπαθώ να προωθήσω. Ιν δε μίντάιμ, ψάχνω τους αθώους γύρω μου αλλά μάλλον κρύβονται (φοβισμένοι?). Καμμιά ιδέα πού να τους βρώ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το τουριστικό φολκλόρ ή ακόμα χειρότερα ο συνδυασμός του με το δήθεν σύγχρονο, είναι ό,τι σιχαίνομαι σε τούτη τη χώρα. Δεν έχω δει παρά ελάχιστα πράγματα που να αξίζουν, τις περισσότερες φορές είναι ένας κακός αχταρμάς που δηλώνει κακή αφομοίωση της παράδοσης. Το συναντώ πρωτίστως στη μουσική, η ίδια κακογουστιά όμως επικρατεί σχεδόν παντού. Αναρωτιέμαι γιατί συμβαίνει αυτό ~ ίσως κάποιοι κύριοι Δήθεν που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά να προωθούν με το στανιό την προσωπική τους ημιμάθεια και καρακιτσαρία κι όλες οι προσπάθειες που αξίζουν να δουν το φως του ήλιου να τις τρώει η μαρμάγκα.

    Συζητούσα τις προάλλες με κάποια υποτίθεται μορφωμένη κυρία που “μάχεται” για την προώθηση του “πολιτισμού” αλλά μόλις της παρουσίασα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, μου είπε “κράτα χαμηλά τον πήχυ”, “που νομίζεις ότι ζεις?” κι άλλα τέτοια αποτρεπτικά. Εγώ της μιλούσα για μοντέρνο χορό (ουχί χοροθέατρο-δεν τόλμησα) αυτή για συρτάκι. Ήταν ζήτημα μιας ώρας να καταλάβω ότι οι γνώσεις της περιορίζονται σε όσα το κόμμα της επέβαλλε κάποτε να γνωρίζει (όπερ: ποίηση ίσον Ρίτσος, μουσική ίσον Λοίζος / αγνοούσε βασικά πράγματα που αποτελούν παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά) και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν ("και βλέπουμε μετά”), διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης σε μια ομάδα που έχει δυναμική και θέλει να κάνει άλλα πράγματα. Οπότε καλύτερα η ομάδα να παραπαίει μεταξύ φιλικών κνίτικων μαζώξεων και τσάι πάρτυ του καπη παρά να πάει πιο πέρα ~ φτάνουν αυτά για την προσωπική της διασκέδαση και των κολλητών της, plus τα εύσημα από δημάρχους και παρατρεχάμενους, πρώτο τραπέζι πίστα τζάμπα μάσα και δεν συμμαζεύεται. Κι αφού η εν λόγω κυρία μπλοκάρει με (υπογείως) κάθε νέα προσπάθεια, ύστερα παραπονιέται ότι η ομάδα όπως πάει θα διαλυθεί με την γνωστή καραμέλα “εσείς οι νέοι κάνετε πως τα ξέρετε όλα αλλά ακούστε κι εμάς τους παλιούς”. Και φυσικα θα διαλυθεί κυρά μου αν εσύ θεωρείς τσανάκι σου κάτι που δεν σου ανήκει και το καταδικάζεις στην οπισθοδρόμηση για να μη φανεί ότι τελικά “ο βασιλιάς είναι γυμνός”.

    Λέμε Μάνο ότι το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι, αλλά και τα λέπια δεν είναι στο απυρόβλητο. Όλοι το ίδιο είναι, παντού η ίδια νοοτροπία. Αμορφωσιά και τυχοδιωκτισμός. Από την τοπική αυτοδιοίκηση ως το Μαξίμου.

    Φοβούμαι πως ακόμα κι αν δώσεις έτοιμο πλάνο, οργανωμένο step by step μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, μια από τα ίδια θα προκύψει. Κι αυτό διότι προτείνεις κάτι φτηνό. Μα αυτό είναι το ζητούμενο θα μου πεις, σκέψου όμως το πιο ασήμαντο: πόσος κοσμάκης περιμένει τις κατά τόπους (και απείρου κάλλους) πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού για να γλείψει κανένα κόκκαλο.

    Αλλά αν το σκεφτείς "αλλιώς", κάπου είναι και κρίμα βρε Μάνο... τόσο κόπο κάνανε τα παιδιά, να τους χαλάσουμε τα μαγαζάκια;-)

    Κι ύστερα σου λέει «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο». Σε ποια μετεμψύχωση? σε πόσες ζωές? Μετά από πόσα ΔΝΤ?

    Έγραψα πολλά ~ θα με συγχωρέσεις / μου δίνεις όμως πάντα πολλές αφορμές για να σκέφτομαι και σ’ ευχαριστώ.

    (θα μου επιτρέψει ο giorgos να προωθήσω τους όρους του :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή