Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Επανάσταση και εξουσία

 

Τους βλέπω νέους και ωραίους στην φωτογραφία και είναι σαν να βρίσκομαι και εγώ σε μιαν άκρη. Είναι τέτοια η δύναμη και η υποβολή της εικόνας που η μυθοπλασία καταπίνει την ιστορία και η γοητεία του μύθου την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι πάντως ότι ο ένας πέθανε εγκαίρως, ενώ ο άλλος όχι.
Ο ένας εκτελέστηκε σαν μάρτυρας ενώ ο άλλος έσβησε μες τις παντούφλες του γατζωμένος οικογενειακώς στην εξουσία. Τον έναν τον βασάνισε έως θανάτου η CIA, ενώ τον άλλον θα τον συνοδεύσει στην τελευταία του κατοικία - μάλλον - ο Αμερικανός αντιπρόεδρος.
Και οι δύο πάντως υπήρξαν ευνοούμενοι της Ιστορίας, άξιοι της εποχής και της μεγάλης πατρίδας τους, της λατινικής Αμερικής. Και σαν τέτοιοι συνόδευσαν την εφηβεία μας και τα όνειρα για έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο. 
Τι πετύχαμε, και αυτοί και εμείς, θα το κρίνουν οι νεότερες γενιές. Ένα όμως είναι βέβαιο: Δεν παραδίδουμε έναν ευτυχέστερο κόσμο. 
Όσο για την επανάσταση, αυτή παραμένει ακόμη Ουτοπία για τους ρομαντικούς και επικερδής επιχείρηση για τους πραγματιστές. Όταν δε γίνει η επανάσταση εξουσία, δεν αποστρέφεται τη βία, το αίμα, τα δάκρυα. Απεναντίας. 
Όσο για τον Φιντέλ, τον τιμάμε ως επαναστάτη, δεν λησμονούμε όμως τη βία που χρησιμοποίησε και τα δάκρυα που προκάλεσε ασκώντας απόλυτη εξουσία για μισόν αιώνα! Τις εκατόμβες των δικών του πνιγμένων στην Καραϊβική. Των αντιφρονούντων που σάπισαν στις φυλακές ή των ομοφυλοφίλων που εξοντώθηκαν μαζικά και συστηματικά. 
Ανάμεσα λοιπόν στην κάθε δικτατορία, κόκκινη ή μαύρη, και την δημοκρατία, ατελή έστω και συχνά αδύναμη, προτιμάμε εκ πείρας την δεύτερη. Επειδή δεν είμαστε πια είκοσι χρονών και επειδή η Ιστορία, ενηλικιώνοντας μας όταν δεν μας τιμωρεί, οφείλει τουλάχιστον να μας διδάσκει.

ΥΓ. Πάντα ο ένας, ο Στάλιν, ο Μάο, ο Φιντέλ. Ποτέ οι πολλοί. Ακόμα χειρότερα. Ποτέ ο καθένας μας χωριστά. Η αριστερά δεν μίλησε ποτέ για την μελαγχολία ή τον έρωτα. Πάντα οι ήρωες, κατασκευασμένοι ή αληθινοί. Πάντα η θυσία. Ποτέ η μοναξιά ή η αδυναμία. 
Ακόμη και οι αστείοι του Σύριζα υποδύονται τους ηρωικούς επαναστάτες κι όχι τους ανθρώπους που αγωνίζονται να υπερβούν τις αδυναμίες τους.

1 σχόλιο: