(Υπ' όψιν δημοσιογράφων πολιτιστικού και δικαστικού ρεπορτάζ)
Ο Δήμος Αλίμου ξεχωρίζει από όλους τους άλλους δήμους της Ελλάδας συνολικά (!) για την πολιτιστική του πολιτική της οποίας έχω προσωπική αντίληψη. Εδώ και δύο χρόνια ο ρέκτης δήμαρχος Αλίμου Ανδρέας Κονδύλης επιχειρεί να στήσει μία δημοτική πινακοθήκη είτε αγοράζοντας πίνακες, είτε εξασφαλίζοντας δωρεές από γνωστούς δημιουργούς ώστε να δημιουργηθεί έτσι μια αξιόπιστη συλλογή. Παράλληλα προσπαθεί να στηρίξει την δημόσια γλυπτική παραγγέλνοντας γλυπτά από καταξιωμένους καλλιτέχνες στο ελάχιστο, δυνατό κόστος.
Θέλω επίσης εδώ να σημειώσω ότι δεν είχα ούτε έχω καμία ανάμειξη ως τώρα στις επιλογές - αγορές του Δήμου. Απλώς έχω οργανώσει τέσσερις ομαδικές εκθέσεις με γενικό τίτλο "Από τον Γύζη στον Μόραλη" και την ατομική του τ. πρύτανη της ΑΣΚΤ Λάκη Πατρασκίδη. Επίσης οργάνωσα μαζί με το trii έκθεση - αναφορά στον Ελληνικό Εξπρεσιονισμό με πίνακες των Σταύρου Ιωάννου, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου κλπ. Αν έκανα κάτι κακό, έστω και αμισθί, ζητώ συγγνώμη.
Μπορώ επίσης να καταθέσω εδώ πως οι αγορές εξ όσων γνωρίζω, είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους, και υψηλού επιπέδου και φθηνές σε σχέση με αυτά που ισχύουν στην εγχώρια αγορά τέχνης. Για παράδειγμα η Δημοτική Πινακοθήκη Αλίμου διαθέτει 20 εξαιρετικούς πίνακες του Σπύρου Βασιλείου από όλες τις περιόδους. Περιττό να τονίσω ότι οι δραστηριότητες του δήμου και οι πρωτοβουλίες του δημάρχου συναντούν τον ενθουσιασμό και την αθρόα συμμετοχή των δημοτών. Επίσης ο Δήμος εκδίδει, είτε μέσω χορηγιών είτε με δική του χρηματοδότηση, ποιοτικούς, εικαστικούς καταλόγους τους οποίους διανέμει δωρεάν στα σχολεία και με συμβολικό αντίτιμο στους δημότες του. Το οποίο αντίτιμο, τέλος, διατίθεται σε φιλανθρωπικούς σκοπούς!
Όλα αυτά τα τρομερά και φοβερά και άσχημα διαπράττει ο δήμαρχος και για αυτό εδώ και κάποιους μήνες έχει μπει στο στόχαστρο αφενός του ΣΔΟΕ και αφετέρου των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης μετά από αλλεπάλληλες ανώνυμες καταγγελίες. Οι ανωτέρω υπηρεσίες αφού ήλεγξαν εξονυχιστικά όλες τις οικονομικές δοσοληψίες του Δήμου με τις γκαλερί, τους εμπόρους ή τους ιδιώτες που προμήθευσαν τους πίνακες, απήλλαξε τον δήμαρχο από κάθε κατηγορία. Σημειωτέον ότι κάθε είδους δοσοληψία τελεί υπό την έγκριση του παρέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Παράλληλα οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ διαπίστωσαν ότι και οι ιδιώτες είχαν δηλώσει κανονικότατα η συναλλαγή στις φορολογικές τους δηλώσεις άρα άνθρακες ο θησαυρός.
Όμως οι ανώνυμες καταγγελίες επιμένουν και αυτή τη φορά η Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης ζήτησε από την Εθνική Πινακοθήκη να στείλει κλιμάκιο με επιμελήτρια, ιστορικό τέχνης και συντηρητή ώστε να ελέγξουν το αν οι πίνακες είναι αυθεντικοί η πλαστοί!
Δηλαδή οι πίνακες της Δημοτικής Πινακοθήκης Αλίμου - που έχουν όμως εκτεθεί επανειλημμένως και έχουν δημοσιευθεί σε καταλόγους - τώρα ελέγχονται από την δημόσια διοίκηση, δηλαδή από το κράτος, το αγράμματο και αναίσθητο ως προς την αυθεντικότητά τους! Πράγμα που δεν έχει συμβεί, πουθενά αλλού ποτέ!
Τα όσα καταγγέλλει ο δήμαρχος ο ίδιος είναι κυριολεκτικά για επιθεωρησιακό νούμερο. Τι κατάχρηση εξουσίας, τι υπέρβαση αρμοδιοτήτων, τι ειρωνείες εκ μέρους των δύο ελεκτριών της δημόσιας διοίκησης αλλά και τι απαράδεκτη μεταχείριση των έργων τέχνης από πλευράς του κλιμακίου της Εθνικής Πινακοθήκης! Βαριεστημένοι, δημόσιοι υπάλληλοι που εκτελούν αγγαρεία μετά από άνωθεν εντολή και - φοβάμαι - με προαποφασισμένη την ετυμηγορία. Άσχετοι, άσχημοι και κακοί για να παραφράσουμε τον Ετόρε Σκόλα.
Χαρακτηριστικά οι υπάλληλοι της Εθνικής Πινακοθήκης (!) άνοιγαν τους προσεκτικά διπλωμένους πίνακες χωρίς να φορούν ειδικά γάντια και κάνοντας ακόμα και ζημιές! Ο συντηρητής λ.χ. έσπασε την χρωματική πάστα πίνακα του Θανάση Τσίγκου! Στη συνέχεια έβαλε σε φάκελο το κομμάτι και το κόλλησε στην πίσω πλευρά του έργου! Επίσης η επιμελήτρια εξετάζοντας τον πίνακα του Βασίλη Μάρρου (1897 - 1954) από την Κορινθία που διέπρεψε στην Καλιφόρνια, αναρωτήθηκε ενδεικτικά ποιος είναι αυτός ο ζωγράφος! Αγνοούσε δηλαδή τον μεγάλο ζωγράφο της Ελληνικής Διασποράς... Κατά σύμπτωση πριν από χρόνια είχαμε οργανώσει στην Ελληνοαμερικανική Ένωση αναδρομική έκθεση αυτού του μεγάλου ζωγράφου, μαζί με τη συνάδελφο Νάντια Αργυροπούλου. Είχαμε μάλιστα εκδώσει και βαρύτιμο κατάλογο.
Ακούστε τώρα την καταπληκτική συνέχεια για να αντιληφθείτε την βαθύτατη άγνοια αλλά και την υπερφίαλη αλαζονεία του ελληνικού δημοσίου. Στον ειδικό νόμο λειτουργίας της Εθνικής Πινακοθήκης 1079, του έτους 1980, ΔΕΝ επιτρέπεται επ' ουδενί στο ίδρυμα που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ) να προβαίνει σε πραγματογνωμοσύνες έργων τέχνης επειδή κάτι τέτοιο εκφεύγει από τις αρμοδιότητες του και ο νόμος την περιορίζει αυστηρά στις συγκεκριμένες της υποχρεώσεις. Επίσης αν χρειαστεί η ίδια η Εθνική Πινακοθήκη πραγματογνωμοσύνη, οφείλει να καταφύγει σε ορκωτό ειδικό, πραγματογνώμονα! Απίστευτο; Άρα οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης κακώς αποτάθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη ενώ η τελευταία κάκιστα ανέλαβε αρμοδιότητες τις οποίες δεν δικαιούται! Της το απαγορεύει ο νόμος της ο ίδιος! εν προκειμένω εδώ έχουμε και παχυλή άγνοια του νόμου και υπέρβαση αρμοδιοτήτων και κατάχρηση εξουσίας.
Είμαι περίεργος τι θα πουν σχετικά το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Πολιτισμού. Συγχρόνως τι κάκιστο παράδειγμα προς αποφυγή δίνεται στους λοιπούς δήμους που θα ήθελαν να παραγάγουν πολιτιστικό έργο. Δηλαδή μην ασχολείστε με τον πολιτισμό, μην ιδρύετε πινακοθήκες, μην καταρτίζετε συλλογές, μην εγκαινιάζετε δημόσια γλυπτά γιατί το ΣΔΟΕΕ και η δημόσια διοίκηση καιροφυλακτούν. Τελικά αν ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης που σήμερα γιορτάζει, αντί να ασχολείται με έργα πολιτισμού διαπλέκονταν με την τοπική μαφία της παραλιακής εισπράττοντας τις σχεδόν θεσμοθετημένες μίζες των "μαγαζιών" όπως είναι επί δεκαετίες ο ισχύων "νόμος", θα ήταν όλα μέλι γάλα!
Φωτογραφίες: Στον τόπο αυτό έχει εκλείψει παντελώς η αιδώς, η ντροπή δηλαδή. Ενδεικτικά δημοσιεύω τον κλεμμένο Πικάσο της Εθνικής Πινακοθήκης για τα πλαστά της οποίας επιφυλάσσομαι να μιλήσω άλλη φορά.
Τέλος δημοσιεύω το έργο Espolio του Χρήστου Αντωναρόπουλου από την αναδρομική του έκθεση η οποία θα εγκαινιαστεί την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αλίμου. Ο πίνακας αυτός είναι προσφορά του καλλιτέχνη στην Πινακοθήκη της πόλης όπου διαμένει. Πώς; Χάρισε έργο στον Δήμο; Πού είναι ο ΣΔΟΕ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου