- Το ξανάπαμε: η ΝΔ έχει αρχηγό. Κι ας μην ψάχνει στα εφθαρμένα προϊόντα. Τη στιγμή που διαθέτει νέο πρόσωπο ευάερο, ευήλιο, ηλιοκαμένο (στην Καραϊβική), άφθαρτο, αυτοδημιούργητο (προπαντός). Τον Μιλτιάδη!
- Το πιο δραματικά κοινό ανάμεσα των δυο σιαμαίων του κληρονομικού-αυτοματοποιημένου κοινοβουλευτισμού μας είναι η απέχθεια προς τα κόμματα που κληρονόμησαν. Αμφότεροι Κωστάκης και Γιώργος (πρώην Γιωργάκης) σιχαίνονται με το δίκαιό τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ο πρώτος έκανε το παν ν’ απαλλαχτεί από την γεροντοκόρη του ’60 Νέα Δημοκρατία και ο δεύτερος διοικεί μέσω ενός Politbüro με εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς και γράφει το όλον ΠΑΣΟΚ ή τον βαθύ κομματικό του μηχανισμό στις πιο παλιές παντόφλες της Μάργκαρετ. Ποιες οι συνέπιες μιας τέτοιας επιλογής θα φανούν σύντομα.
- Προσωπικά ψηφίζω Αβραμό. Ένα Τίποτε με μπλέιζερ. Κυρίως επειδή με πείθει το ξεκάθαρο ιδεολογικό του στίγμα. Και γιατί έστρωσε το δρόμο για να περάσει ο έτερος φωστήρας της πεφωτισμένη Δεξιάς, ο Νικήτας ο εύθυμος, a very gay personality indeed. Είναι όλοι τους μια χαρούμενη ατμόσφαιρα…
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΦΥΛΑΚΗΣ 30.10
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο αμφιλεγόμενος (για πολλούς), αλλά αναμφίβολα έξυπνος και ευφυής Ντίνος Χριστιανόπουλος καταθέτει τη δική του θέση στον ''έρωτα'' τον συγκεκριμένο(ν) : '' Ο χαρακτήρας πάντοτε σκοτώνει τον έρωτα. Ολοι νομίζουν οτι έρωτας είναι να κατεβάζεις τα βρακιά''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν για τους παλιοχαρακτήρες της διαμάχης αυτής. Χά χά χά.
Αυτά...
ή και μια πιό προσιτή ματιά :
"Τώρα, δεν τους βλέπεις διά ποίων μέσων προσπαθούν να κερδίσουν την εκλογήν; Δεν ακούεις τον κρότον των χαλκίνων κερμάτων όπισθεν των λογιστηρίων;... Όστις όμως δυσφορεί ας μη μετέχει του εκλογικού αγώνος, μήτε ως εκλογεύς μήτε ως εκλέξιμος. "Κυάμων απέχεσθε"...".
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911)
Υπέροχης και συνάμα άφταστης εκφραστικής η ανάρτησή σας κ.Στεφανίδη