 |
| (φωτο Χ. Καμπουρίδη) |
Η κα Καφέτση είναι τυπικό δείγμα του ελληνικού κρατισμού. Έχει διοριστεί χωρίς διαγωνισμό ή αξιοκρατικές διαδικασίες, θεωρεί τον εαυτό της αναντικατάστατο, έχει στοιχίσει υπερβολικά πολλά στο ελληνικό δημόσιο, υποστηρίζεται εδώ και 25 χρόνια από ένα κόμμα και ένα πολιτικό (τον Βενιζέλο), έχει συνδέσει ως επίσημη πραγματογνώμων το όνομά της με μια σκοτεινή ιστορία (το ιλιγγιώδες ποσό εξαγοράς της αποδεκατισμένης Συλλογή Κωστάκη). Είναι ιδεοληπτική ως προς τις επιλογές της και ισχυρογνώμων χωρίς να έχει γράψει ποτέ τίποτε συγκεκριμένο ή ουσιαστικό εκτός τυπικών προλόγων, δεν έχει 1(έναν!) συνεργάτη πλην μερικών φοβισμένων υπαλλήλων, έχει τσακωθεί με όλους όσους συνεργάστηκαν κατά καιρούς έχουν συνεργαστεί μαζί της -αρχής γενομένης από τον πρώην φίλο της Σωτήρη Σόρογκα-, δουλεύει χωρίς ενοχλητικές καλλιτεχνικές επιτροπές ή λοιπούς συμβούλους, κάνει γενικώς ό, τι γουστάρει σνομπάροντας τους πάντες επειδή ως γαλλομαθής πιστεύει πως l'Etat c'est elle! Απαραβίαστη σαν ιερή αγελάδα ή σαν τη συνάδελφό της κα Λαμπράκη, είναι ψυχρή σαν τις Σφίγγες της Αμφίπολης και έτοιμη να τσιμπήσει όποιον αμφισβητήσει το μοντέρνο πλην άδειο της βασίλειο ή τις sui generis αγορές της. Τέλος, εκπροσωπεί ιδανικά εκείνο το, ευτυχώς μειοψηφικό, καλλιτεχνικό κατεστημένο που ταυτίζει τον σνομπισμό με την αβάν-γκαρντ.
Προσωπικό στοίχημα: θα επιβιώσει και απ´ αυτό το πόλεμο επειδή το δικό της "κράτος" είναι πιο ισχυρό από το τρέχον ελλαδικό κράτος.
Προσωπική ευχή: να ισχύσουν η νομιμότητα και η αξιοκρατία και στο ΕΜΣΤ και στα λοιπά κρατικά μουσεία. Δηλαδή οι διευθυντές να επιλέγονται με ανοιχτές διαδικασίες και να μην διορίζει ο εκάστοτε υπουργός το εκάστοτε άλογό του.
ΥΓ Αντιπαθεί τόσο τη κριτική η ελιτίστρια κα Κ ώστε κάποτε έστειλε εξώδικο στο Αντί του Χρίστου Παπουτσάκη για κάποιο εμπεριστατωμένο σχόλιο του περιοδικού. Είπαμε: το κράτος δεν ανέχεται αμφισβητήσεις.
ΥΓ 2 Δεν θα συγχωρήσω ποτέ στην Καφέτση ότι άφησε τον εξαιρετικό όσο και σεμνό καλλιτέχνη Βαλέριο Καλούτση στο προθάλαμό της χωρίς να τον δεχτεί ποτέ. Ο Καλούτσης ήθελε να δωρίσει στο ΕΜΣΤ λίστα ιστορικών έργων του την οποία είχα εκπονήσει από κοινού με την Έπη Πρωτονοταρίου. Ένα χρόνο μετά, ο 87 χρόνων Βαλέριος πέθανε πικραμένος.
Εξαιρετική η σκέψη σας περί εξόρυξης κάλλους!! Ήταν μια όαση μέσα στην επαναλαμβανόμενα προβλέψιμη και κοινότοπη μιντιακή πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Το σχόλιο δεν αναφέρεται στην συγκεκριμένη ανάρτηση, αλλά στις δηλώσεις σας για την Αμφίπολη το πρωί στον Σκάι)
Από αυτά που έχω διαβάσει τις τελευταίες ημέρες για την Καφέτση και την διαμάχη με το ΔΣ του ΕΜΣΤ και τα παραπάνω που γράφετε φθάνω στο εύλογο ερώτημα ποιός ή ποιοί στηρίζουν την εν λόγω κυρία;Γιατί αν διευθυντής κρατικού ιδρύματος δεν μπορεί να συνεργαστεί μ'άλλους ανθρώπους τότε είναι ακατάλληλος για αυτήν την θέση .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου, εν τέλει χαίρομαι που σας γνωρίζω! γιατί κάποιος πρέπει να ξεβράζει την αλήθεια, κάποιος που είναι πιο κοντά σε αυτήν....Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα στην ανθρωπότητα από το να φανερώνεται μονάχα η μια πλευρά, να μην υπάρχει ο αντίλογος ή σκεπάζεται η πραγματικότητα, να επικρατεί ο νόμος της σιωπής....Σε ευχαριστώ ως άνθρωπος κι ας μην βρεθώ ποτέ ως καλλιτέχνης εκεί μέσα....Εύχομαι εις διπλούν να πραγματοποιηθούν οι ευχές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά ορθά τα λέει και τα γράφει ο Στεφανίδης. Χαίρετε από καρδιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφή