Τα ήδη τετελεσμένα στα λην της Κύπρου. Εμείς πάντα τα καταφέρνουμε να είμαστε τύποις νικητές αλλά ουσιαστικά ηττημένοι. Η Αριστερά φέρει μιαν συγκεκριμένη ιστορική ευθύνη επ' αυτού. Αν το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του όπως λεγόταν κάποτε από χαριτωμένους αριστεριστές εν είδει λεκτικού παιχνιδιού τότε το μέλλον μας κρύβει πολύ ακόμα δάκρυ...Δάκρυ αλμυρό. Εδώ πληρώνονται όλα. Και μεταφορικά και
- κυρίως - ρεαλιστικά. Όποιοι διακηρύσσουν διεθνισμό σε άκρως εθνικιστικά περιβάλλοντα, χάνουν σε όλα. Και μεταφορικά και ρεαλιστικά.
Οι Τούρκοι δεν έχουν συμμετάσχει στους δύο παγκόσμιους πολέμους παρότι ανήκαν στο μπλοκ των ηττημένων ενώ στα σύνορα Ιράκ και Συρίας βομβαρδίζουν θέσεις Κούρδων εκ του ασφαλούς. Μόνο πρόσφατα είδαν σορούς στρατιωτών τους. Άλλο λεονταρισμοί κι άλλο πόλεμος. Στη Κύπρο νίκησαν λόγω της εθνικής προδοσίας η οποία ευρύτερα ανέτρεψε τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Την νύχτα των Ιμίων βολεύει όλη την ελληνική ηγεσία να την ξεχάσουμε. Όμως δεν την ξεχνούν οι απέναντι. Κάθε υποχώρηση μας είναι μια δική τους νίκη. Για να παραφράσω τον Λένον : Ιστορία είναι αυτό που συμβαίνει όταν εμείς καταπιανόμαστε με κάτι άλλο. Και τώρα δυστυχώς "συμβαίνει ιστορία".
ΥΓ. 1 Όπως έχω δηλώσει δεν πήγα στο Συλλαλητήριο και δεν πιστεύω ότι τέτοια θέματα λύνονται στο διαδίκτυο. Όμως από τις συζητήσεις κάτι βγαίνει για όλους. Αρκεί να μην προσερχόμαστε σε αυτές με προκάτ απαντήσεις. Ούτως ή άλλως ευχαριστώ για τον διάλογο.
ΥΓ 2. Προσέξτε το βλέμμα των Αξιωματικών στην γνωστή, προπαγανδιστική φωτογραφία με τον Τσίπρα, την επαύριο του "ατυχήματος". Μιλάει εκκωφαντικά το χαμηλωμένο βλέμμα τους τόσο κόντρα στα πρωθυπουργικά γελάκια. Ξέρουν πως ηττήθηκαν χωρίς να τους επιτραπεί να πολεμήσουν. Τα χειρότερα έπονται. ( Εκτός κι αν ήταν στρατόκαυλος ο Κονδύλης. Οι απέναντι δρουν μεθοδικά και βάσει σχεδίου. Τίποτε δεν είναι τυχαίο ή "κακή στιγμή". Εμείς;)
Ιμια είναι η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας. Οι Τούρκοι δεν έχουν πολεμήσει πουθενά έναν αιώνα τώρα π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου