ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΉ ΜΑΣ

Δεν θα πάω αύριο στο Συλλαλητήριο. Όχι ότι ενδιαφέρει κανένα αλλά το καταθέτω για την οικονομία της συζήτησης. Επειδή ο  διανοούμενος είναι επιτυχημένος μόνο όταν γίνεται δυσάρεστος. Contra omnes. Δεν θα πάω γιατί δεν ωφέλησε κανένα από τα πρόσφατα συλλαλητήρια την εθνική υπόθεση αλλά αντίθετα μάς δυσφημούν σε όσους έχουν συμφέροντα από την διαρκή δυσφήμιση μας. Κι επειδή είναι στημένα εξ αρχής σε λάθος σύνθημα που μοιάζει αλυτρωτικό και διεκδικητικό. Δεν είναι η Μακεδονία, ως γεωγραφική περιοχή, ελληνική. Η Ελλάς βάσει συνθηκών κατέχει περίπου το 50% της Μακεδονίας. Είναι το όνομα που είναι ΕΛΛΗΝΙΚΌ. Έχει τεράστια διαφορά και δημιουργεί παρεξηγήσεις. Όπως και η άγνοια της Ιστορίας. Την Ελλάδα δεν απειλούν τα Σκόπια αλλά η Τουρκία. Η οποία είναι έτοιμη να απορροφήσει το κρατίδιο των βορείων συνόρων μας και οικονομικά και πολιτικά. Όπως διείσδυσε ήδη στην Αλβανία περικυκλώνοντας μας. Η αρνητική, ελληνική στάση πάλι δημιουργεί εξ αντανακλάσεως ενιαία εθνική συνείδηση στους πολυφυλετικούς γείτονες μας. Αυτοί δηλώνουν Μακεδόνες, εμείς τους κάνουμε de facto. Αν οι ίδιοι θέλουν να αισθάνονται απόγονοι του Μεγαλέξαντρου, το πράγμα δεν είναι σοβαρό αλλά αστείο. Λαοί με αυτοπεποίθηση και γνώση δεν τσιμπάνε με τέτοια. Ας τους αφομοιώσουμε, αν μπορούμε ειρηνικά, σαν αδέλφια. Το ΚΚΕ και η πρώην ΕΣΣΔ έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος μέσα από ιδεολογικές τυφλώσεις και γεωπολιτικά παίγνια . Αλλά και οι μετακατοχικές κυβερνήσεις κατάπιαν χωρίς εξαίρεση αμάσητη την Macedonjia  ώστε σήμερα τα γενόμενα να μην απογίγνονται. 

Δεν θα πάω στο Συλλαλητήριο επίσης γιατί δεν με πείθουν οι διοργανωτές του,  γιατί με ενοχλεί και αισθητικά και ουσιαστικά η ανάμειξη της επίσημης εκκλησίας που αντί αγάπης διδάσκει σωβινιστικό μίσος κάνοντας μικροπολιτική. Ο Δωρόθεος Σύρου ας βάλει τάξη στα δυσώδη του οίκου του εν Τήνω και μετά να υποδυθεί τον μακαριστό Χριστόδουλο,  ως υποψήφιος Αρχιεπίσκοπος. Δεν θα πάω γιατί δεν επιθυμώ να χρησιμοποιηθώ ως επιχείρημα από τους επαγγελματίες πατριώτες και τους καθ ' έξιν κεκράχτες ενός λόγου μονοδιάστατου και διχαστικού. Δεν θέλω να γίνω απρόσωπη εικόνα σε ένα μακρινό πλάνο γνωστού όντος ότι αντιστέκομαι στον λαϊκισμό από τα πρώτα κιόλας κείμενα μου. Δεν θα πάω παρότι αναγνωρίζω τους λόγους για τους οποίους θα πάει η πλειονότητα του κόσμου. Ενός κόσμου που έχει υποστεί ταπεινώσεις και απώλεια της εθνικής του κυριαρχίας. Γιαυτό όμως δεν φταίνε οι Σκοπιανοί αλλά οι πολιτικές μας ηγεσίες και όσοι τις ψήφισαν. 

Περισσότερο λοιπόν από συλλαλητήρια έχουμε ανάγκη από αναστοχασμό και δουλειά, ατομική και συλλογική. Κι όχι εύκολα συνθήματα και ακόμη πιο εύκολη εκτόνωση. Ούτε βέβαια χαρίζω τις λαοθάλασσες στους φασίστες και τους νεοναζί. Η παρουσία του Μίκη αύριο σαφώς με ανακουφίζει παρότι το επιζητούμενο, αντιστασιακό φρόνημα είναι μάλλον ντεμέκ και καθορίζεται μάλλον από την ισχύ των μηντιακών εικόνων. Μαζική, τηλεδημοκρατία δηλαδή κι όχι φωνή λαού. 

Τέλος δεν πηγαίνω επειδή ουδείς μου διασφαλίζει ότι δεν θα ξανακαεί η Αθήνα. Αντιθέτως. Αφού ήδη από σήμερα τα κράτη των Εξαρχείων και της Χ. Α ετοιμάζουν τα πυρομαχικά τους. Τα συνήθη έκτροπα θα κάνουν, ως συνήθως, το γύρο του κόσμου βλάπτοντας τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις αλλά και δημιουργώντας νέες, πολιτικές καριέρες. Την ίδια στιγμή ο εξ ανατολών κίνδυνος θα εγκατασταθεί για τα καλά στα βόρεια σύνορα μας αν δεν λήξει άμεσα η χρόνια εκκρεμότητα μας με τα Σκόπια. Ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας. Από την άλλη την ώρα που τα κανάλια θα δείχνουν Μακεδονομάχους, άλογα και τον Ψωμιάδη ζορό, τρία (3) υπερσύγχρονα τουρκικά βυθομετρικά σκάφη θα κάνουν έρευνες στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ καταλύοντας εν τοις πράγμασιν τα θαλάσσια σύνορα μας. Όπως τότε στα Ίμια. Αν θυμάστε... 

ΥΓ. Αύριο διαδηλώνουμε όπως είναι το αναφαίρετο μας δικαίωμα εναντίον των Σκοπίων ή του Τσίπρα; Ας το σκεφτούμε καλά.