Ο Γιάννης Μόραλης (1916) στα ενενηντατρία του σήμερα μου εξομολογείται πως θέλει να φύγει, αρκεί να μην έχει αυτό μαζί και πόνο. «Τα τέλη ανώδυνα και ειρηνικά» μου λέει με τη μελαγχολία των χρόνων στα μάτια. Ο Μόραλης, ιστορία ζώσα. Οι άλλοι, ιστορία για ανιστόρητους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου