Η ΝΔ διαθέτει χαρισματικό αρχηγό και δυναμικό πρόεδρο. Λέγεται Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
Στον κληρονομικό μας κοινοβουλευτισμό υπάρχει ένα είδος αυτοματισμού. Οι γόνοι καταλαμβάνουν τις ίδιες ακριβώς θέσεις που είχαν οι πρό-γονοι τους, στο κράτος- ενυδρείο μας. Έτσι βουλευτής ονόματι Σπύρος Ταλιαδούρος υπηρέτησε ως υπουργός παιδείας καθ’ όλη τη διάρκεια της νεοκαραμανλικής πενταετίας επειδή και ο πατέρας του είχε διατελέσει υπουργός παιδείας επί Καραμανλή Α! Αυτό λέγεται κομματικός αυτοματισμός. Ομοίως η κ. Φώφη Γεννηματά –τ. υπερνομάρχις –και το πιο προβεβλημένο «τίποτε» του ΠΑΣΟΚ, όπως θάλεγε κι ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος, υπηρετεί τώρα ως υφυπουργός υγείας, στο πόστο δηλαδή που κατείχε ο πατέρας της, αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς. Πράγμα που σημαίνει ότι ο κ. Παπανδρέου διαιωνίζει αταβιστικά τον υφιστάμενο μηχανισμό εξουσίας αισθανόμενος πολύ πιο άνετα ανάμεσα στα παιδιά των μπαμπάδων τους –λ.χ. θυγατέρα Καραπαναγιώτη, θυγατέρα Τσόκλη, ανιψιό Αλευρά, υιό Χαραλαμπόπουλου, υιό Γιαννόπουλου κλπ. –παρά οπουδήποτε αλλού. Φαντάζομαι πως το πιο ακατανόητο γιαυτόν βιβλίο θα είναι το «Χωρίς οικογένεια» του Έκτορα Μαλό…. (Και για μας το «Χωρίς στον ήλιο μοίρα»).
Υπάρχουν δυο-τρεις ηγερίες του κράτους που παραμένουν αμετακίνητες σε δημόσιες θέσεις ως ξοανικά σύμβολα του αδιατάρακτου της εξουσίας. Πχ: η κ. Λαμπράκη-Πλάκα η οποία προ πολλού υπερέβη το 70ο έτος της ηλικίας της αλλά συνεχίζει να κρατάει τη δημόσια θέση που επί 20 χρόνια της ανανεώνουν παρόντες και κυρίως παρελθόντες πολιτικοί. Μετρήστε: Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, Βαγγέλης Βενιζέλος, Γιώργος (Μπομπ) Βουλγαράκης. (Ο Λιάπης δεν πρόλαβε γιατί –κατά δήλωσή του –τα έκανε ΟΛΑ ο προκάτοχός του. Στη πραγματικότητα ποτέ ένα ευφυολόγημα του αέρα δεν βρήκε πιο άμεσα τον στόχο του)
Άλλη αριστεροδεξιά κυρία είναι η μαντάμ Αρβελέρ. Πρόεδρος γενικώς… . Έχουσα υπερβεί κι αυτή προ πολλού τα ογδόντα έτη. Σπολλάτη της (εις πολλά τα έτη της!) Η κ. Γλύκαντζη-Αρβελέρ είναι λοιπόν εκτός των άλλων γαλλικών πανεπιστήμιων κλπ. πρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου, πρόεδρος του Κέντρου Δελφών, πρόεδρος του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, πρόεδρος… . Η κ. Ελένη είναι ειδική από το Βυζάντιο ως τη Μοντέρνα Τέχνη και το Θέατρο. Σκεφτόμενος λοιπόν πως με τόσους και τόσες υπερήλικες κατσικωμένους (-νες) σε κάθε δημόσια θέση ή έδρανο η συνεχής δυσανεξία ενώ εξεγέρσεως των νεοτέρων είναι αναπόφευκτη. Και η γενικευμένη ασφυξία… . Ή, μάλλον, ήταν. Γιατί τώρα με το νέο ΠΑΣΟΚ –όπως λέγαμε «νέα διακυβέρνηση» επί Θόδωρου του Μεγάλου (Ρουσόπουλου-Ζαχαρέα), υπάρχει πλέον αξιοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου