Ο Παπαχρήστος του Πολυτεχνείου, θεωρώντας τον εαυτό του θεσμό 40 χρόνια μετά από το Πολυτεχνείο, ζητάει από τον επικεφαλής των ΜΑΤ να βγάλει το κράνος του. Από τον περασμένο Δεκέμβρη το να προπηλακίζει κανείς ένστολο στον δρόμο είναι must ενώ η συριζόφρων αριστερά βρήκε τον ταξικό της εχθρό στους υπαλλήλους της ΕΛΑΣ. Ο κ. Χρυσοχοΐδης πάλι σαν σουλτάνος απελευθερώνει όσους έχει παραπέμψει η αστυνομία σε δίκη με αυτόφωρο διαδικασία παραβιάζοντας κατάφωρα το σύνταγμα και παρεμβαίνοντας στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Όμως ένας σοσιαλιστής σουλτάνος που «απελευθερώνει» μπορεί το ίδιο εύκολα και να φυλακίζει χωρίς να δώσει λόγο σε κανέναν. Όσοι πάλι «αριστεροί» ενοχλούνται από την παραβίαση του «άβατου» των Εξαρχείων προσθέτουν στην ευήθεια των μπάτσων και την δική τους νηπιακή πολιτική αντίληψη. Όμως ο κόσμος έχει βαρεθεί πια την αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και θέλει προσωπικά παραδείγματα που θα μας βοηθούν να υπερβούμε την κρίση. Θέλουμε ή δεν θέλουμε επαρκή αστυνομία; Αγνοούμε ή όχι πως η μπατσάδικη νοοτροπία δεν είναι αποκλειστικότητα των μπάτσων;
Και κάτι τελευταίο: οι «φωνές» του Πολυτεχνείου αν δεν έχουν τίποτε άλλο πλην των φωνασκιών να προσφέρουν στον τόπο, καλύτερα να σωπάσουν. Επιτέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου