Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Η κα Ρεπούση, πάλι (οι νάνοι και οι σκιές τους)

Η κα Ρεπούση, πάλι! Σαν να μην έφταναν όλα τα υπόλοιπα μας προβλήματα. Η έλλειψη ιδεών, η έλλειψη πολιτικής, η έλλειψη παραδείγματος. Ο νανισμός που ενδημεί στη χώρα επιτείνοντας την συλλογική μελαγχολία. Την άκουσα να "απολογείται" δις ενώπιον τηλεδικαστών και την λυπήθηκα. Ούτε να υποστηρίξει τη θέση της δεν τόλμησε. Απλώς δεσμεύτηκε πως δεν θα ξανανακατέψει την ιστορία με την πολιτική (sic). Τέτοια σύγχυση, τόση υποκρισία. Λες και διαχωρίζεται η πολιτική από την ιστορία ή, είναι δυνατόν να σκεφτεί κανείς ή να πράξει πολιτικά χωρίς να διαθέτει προηγουμένως συνείδηση ιστορίας.  Αυτό και αν είναι γκάφα έστω και αν δεν το παρατήρησε κανείς. Χειρότερη από τις αδολέσχειες περί Ζαλόγγου. Τι κάνει στην πράξη η κα Ρεπούση; (Νομίζει ότι) διακονεί τη μοντέρνα ιστορία. Δηλαδή μεθοδικά αρνείται ό, τι διαστέλλει το ιστορικό γεγονός από το μονοσήμαντο ή το καθημερινό και το καθιστά σύμβολο. Το "παράδειγμα" που ανέφερα πιο πάνω. Θεωρεί επίσης πως καθήκον του ιστορικού, εξ αιτίας του φόβου για "αντικειμενικότητα",  είναι να απομειώνει τα μεγέθη, να σμικραίνει τις θυσίες, να παραβλέπει τον τρόμο αλλά και το δέος που εμφιλοχωρεί στις μεγάλες πράξεις των ανθρώπων. Η κα Ρεπούση, έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, αμφισβητεί το Μύθο από τον Ηρόδοτο και το Δράμα από το Θουκυδίδη. Αλλά και επίσης και τα realia που λαμβάνει υπ' όψιν η σχολή των Annales για να διαβάσει το χτες με τα τεχνικά εφόδια του σήμερα. Φρονώ, τέλος, ότι όσον αφορά τον "συνωστισμό", η συγγραφέας του εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία ώστε να στρογγυλευθούν οι αιχμές και τα δυσάρεστα στοιχεία της ελληνοτουρκικής ιστορίας. Ένα εγχείρημα ήκιστα ιστορικό εφόσον έθετε την ιστορική αλήθεια στην υπηρεσία της πολιτικής σκοπιμότητας. Ήταν τότε που Σημίτης και Γιωργάκης πουλούσαν φιλία στην τουρκική ηγεσία για να εισπράξουν Ίμια, γκρίζες ζώνες και τετελεσμένα. Επειδή φίλτατοι ιστορία σημαίνει την πικρή αλλά σωτηρία γνώση της αληθείας. Όλης της αλήθειας. Ή, τουλάχιστον όσης αλήθειας αντέχει η ανθρώπινη συνθήκη. Χωρίς συμψηφισμούς και τακτοποίησεις. Δεν ήταν λοιπόν lapsus calami τότε ο "συνωστισμός" αλλά επιστημονικό ατόπημα το οποίο εξάλλου μάζεψε εκ των υστέρων η συγγραφέας του χωρίς πάντως να ζητήσει συγνώμη επειδή πλήγωσε τόσο αναίτια την πρόσφατη εθνική μας μνήμη. Είπα, επιτέλους, τη λέξη που πονάει: εθνικό. Υπάρχει μια μερίδα ιστορικών που φοβούμενη μήπως χαρακτηριστεί σοβινιστική, αποκρούει κάθε τι το εθνικό, έστω και αν είναι αληθές! Δεν αποφεύγει όμως να χρησιμοποιεί συχνά εύκολη προπαγάνδα ή δάνεια και παρωχημένα σχήματα ερμηνείας.
Συνέβησαν πραγματικά ο Ζάλογγος, η Αραπίτσα, η Κιάφα, το Κούγκι, το Αρκάδι, ο Μαχαιράς; Δεκάδες ιστορικές πηγές το επιβεβαιώνουν. Κυρίως όμως τα νομιμοποιεί η ανάγκη ενός λαού ταπεινωμένου να πιστέψει σε κάτι που να υπερβαίνει τα τρέχοντα σπιθαμιαία αναστήματα. Από την άλλη πλευρά, ακόμα και οι μύθοι αποτελούν εξαίσιο ερμηνευτικό υλικό στα χέρια του ίστορικού που ξέρει να συνθέτει. Το αφαιρετικό μνημείο του Γ. Ζογγολόπουλο στον απόκρημνο βράχο των Κασωπαίων συναντάει το "Κρυφό σχολειό" του Ν. Γύζη, τα ποιήματα του Μαλακάση και του Γρυπάρη. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο Max Weber, πιο διεισδυτικά και από τον ίδιο το Μαρξ, μίλησε για τον κίνδυνο αποϊεροποίησης του ιερού. 
-Μα μπορούν άνθρωποι να πηδούν στο κενό; Θα βρουν οι ιστορικοί του μέλλοντος στοιχεία για όσους πηδούν σήμερα με τα παιδιά τους απ' τα μπαλκόνια ή για εκείνον το συνταξιούχο που αυτοπυροβολήθηκε στο Σύνταγμα; Οι μαθητές της κας Ρεπούση μάλλον όχι. 

ΥΓ.1  Διαφωνώ όμως και με τον φίλο μου Π. Τατσόπουλο που λέει ότι "η Μαρία στοχοποιείται επειδή είναι γυναίκα". Η κα. Ρεπούση ανήκει στην ακαδημαϊκή ελίτ, συχνά πρωταγωνιστεί στα ΜΜΕ, είναι βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τιμής που δεν αξιώθηκαν ο Παπουτσάκης, ο Άγγελος Ελεφάντης, ο Κοσμάς Ψυχοπαίδης ή ο Παπαγιώργης με τον Καραποστόλη. Η κα Ρεπούση προκαλεί μέσα από κλισέ τους δεξιούς για να εισπράξει από τους αριστερούς. Αυτό συνιστά το μικροπολιτικό της θρίαμβο. Με τέτοιες δηλώσεις, όμως, στρώνει το κρεβάτι της Χρυσής Αυγής. Δεν το αντιλαμβάνεται; 
Γιατί όμως ο Ζάλογγος σήμερα; Γιατί η μνήμη είναι επικίνδυνη και γιατί ο μύθος είναι απαραίτητος για να ξεπεράσουμε τη λοιμική του παρόντος, για να ονειρευτούμε το μέλλον. Η κα Ρεπούση θέλει όλους τους ήρωες στα μέτρα του Παπαδήμου ή έστω του Κουβέλη. Όπως έλεγε ο Karl Kraus "όταν δύει ο ήλιος, ακόμα και οι νάνοι αποκτούσαν σκιές γιγάντων".
 ΥΓ.2 Σάββατο, 1η Ιουνίου ο διεθνής ακτιβιστής καλλιτέχνης και παλιός σύντροφος της Marina Abramovic, Ulay στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας του υπέρ του νερού των φτωχών, ανέβηκε συμβολικά στη Κασταλία των Δελφών και μάζεψε λίγες σταγόνες υγρού Μύθου. Σας παρακαλώ κα Ρεπούση, μην του αποκαλύψετε πως το νερό αυτό δεν είναι ιερό...




ΥΓ.3  Συμφωνώ όμως σε κάτι με την κα Ρεπούση: μια ιδεολογική άποψη δεν μπορεί να ποινικοποιείται έστω και αν αρνείται το Ολοκαύτωμα ή τις Γενοκτονίες των Ποντίων και Αρμενίων. Η ανθρώπινη ηλιθιότητα ή άγνοια δεν τιμωρείται, απλώς εκπαιδεύεται. Η Ν.Δ., ακόμα και αν θέλει να φανεί προοδευτική, προδίδει τα αυταρχικά της ανακλαστικά. Ο φασισμός δεν εξορκίζεται με νόμους που φασίζουν.

15 σχόλια:

  1. Αδολεσχία τα περί Ζαλόγγου; Όχι,βέβαια. Έχει ιστορικό δίκιο η Ρεπούση,που αποδεικνύει ότι υπάρχουν γυναίκες με πολύ μεγάλα cojones,που η πλειοψηφία ακόμη και αυτονομαζομένων ανδρών δεν διαθέτουν,συντριπτικώς πλειψηφικά,μάλιστα.Και το λέω σε σένα,Μάνο,που έχεις τα κότσια και μιλάς με ονόματα,άφοβα.
    Κι όσο για τούς μύθους,καλοί είναι,αρκεί να μην βιώνουμε την καθημερινότητα μας-που δεν ξεπερνιέται-με δαύτους.Πού ζούμε, στην εποχή τού Περικλέους;Κι όχι μόνον αυτό.Οι εθνικές αυταπάτες-μύθοι μάς κρατούν καθηλωμένους στο κρεββάτι των ψευδών,τής οπισθοδρομικότητας,τής φτήνιας και τού ψευτοπαλληκαρισμού,ακριβώς εξαιτίας τους.Μύθοι,δεξιοί κι αριστεροί.Νομίζω ότι ο Αξελός(δεν το ορκίζομαι) είχε πει ότι η νεώτερη Ελλάδα-έτσι τολμάει κι αυτονομάζεται η ρωμιοσύνη- είναι ένα ιστορικό λάθος.Κι όταν λέμε ρωμιός,εννοείται σκλάβος.Ιστορικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Κι όταν λέμε ρωμιός,εννοείται σκλάβος." μύθος και αυτό;;; Από τον 6ο ως τον 15 αι σημαινει πάντως τον μοναδικο χριστιανο πολιτισμενο μελος της Ρωμαικης χριστιανικης τοτε οικουμενης. Τι ειδους μυθωδια ειναι η τελευταια αποστροφη;;; Ακομα και εσυ εχεις αναγκη φαινεται τους μυθους σου.

      Διαγραφή
  2. Έχω καιρό πολύ να σε χαιρετίσω
    Σήμερα θα πω ευτυχώς που υπάρχεις
    Την αγάπη μου και φιλία .
    Παναγής Αντωνόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μην τα μπλέκετε όλα... Το ό,τι να 'ναι... που κολλάει ο Παπουτσάκης; Όταν θάβατε το Αντί ήταν καλά. Την επόμενη φορά βάλτε και... κολυκύθια με τη ρίγανη. Θα είναι νόστιμον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενα παράδειγμα πως έθαβα το αντί;
      Το στήριξα επί 11χρόνια. Γιατί τόση κακοήθεια;

      Διαγραφή
    2. Αναφέρομαι στην υπόθεση της αγωγής. Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

      Κατά τα άλλα έχετε μια πορεία στα Γράμματα και στις Τέχνης, την οποία ασφαλώς δεν μπορούμε να μηδενίσουμε. Αλλά ο πολιτικός Στεφανίδης είναι Κομανέτσι.

      Διαγραφή
  4. " Μα μπορούν άνθρωποι να πηδούν στο κενό; "

    Στη σύγχρονη εποχή των κατάλληλων τεχνικών μέσων, έχουν
    καταγραφεί με τον κινηματογραφικό φακό κατά τον Β΄Π.Π.
    οι αληθινές περιπτώσεις των απεγνωσμένων γυναικών της Ιαπωνίας να πηδούν στο βάραθρο για να αποφύγουν την ενδεχόμενη ατίμωση από τους Αμερικανούς στρατιώτες.

    Γιάτί κα Ρεπούση να μην επαναλαμβάνεται η ιστορία; Η ανθρώπινη ψυχή δεν γνωρίζει περιορισμούς.

    Σπύρος Ν. Παππάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άπαιχτο κείμενο. Φώναζα γκολ μόνος μου! Κύριε κολοκύθια με τη ρίγανη η αλήθεια το ξέρω και μένα με πειράζει.Περαστικά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διαβάζω την «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» του Γεωργίιου Φίνλεϋ σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και έκδοση της Βουλής των Ελλήνων. Το δεύτερο κεφάλαιο του Πρώτου βιβλίου (Τα προ της Επαναστάσεως Συμβάντα) έχει τίτλο «Οι Αλβανοί». Εκεί διαβάζουμε τα εξής:

    «Οι ιδιοτελείς Σουλιώται οίτινες είχον συνάψει χωριστάς συνθήκας μετά του Αλή-πασσά - ο Βότσαρης, Κουτσονίκας και Παλάσκας - ουδέν άλλο επέτυχον ειμή όνειδος εκ της εγκαταλείψεως των συμπατριωτών των. Είχον εκλέξει προς διαμονήν των το Ζάλογγο, επί υποσχέσει προστασίας, πλην ο Αλής, ευθύς ως έλαβε κατοχήν της Κιάφας, έπεμψε σώμα στρατού δια να τους προσβάλη εξάπινα. Περί τα εκατόν πεντήκοντα πρόσωπα συνελήφθησαν και απήχθησαν εις δουλείαν. Εικοσιπέντε άνδρες εφονεύθησαν υπερασπιζόμενοι εαυτούς, έξ(ι) δε άνδρες και εικοσιδύο γυναίκες έρριψαν εαυτούς κατά κρημνού όπισθεν του χωρίου, όπως μη πέσουν εις χείρας του απανθρώπου διώκτου των. Αλβανοί στρατιώται επσιτρέψαντες εις Ιωάννινα διηγήθησαν ότι είδον πολλάς νεαράς γυναίκας να ρίπτωσι τα παιδία των από του βράχου, και είτα να ρίπτωνται κάτω αυταί. Τα σώματα τεσσάρων παιδίων ευρέθησαν κάτω. Ο Βότσαρης επέτυχε να συναθροίση περί τα διακόσια πρόσωπα, και δια της αντιστάσεως την οποία αντέταξε μετά των συντρόφων του κατά των εχθρών ηδυνήθη να διαφύγει. Οι στρατιώται του Αλή δεν ήσαν τόσον αιμοβόροι όσον ο πασσάς.»

    Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ότι οι Σουλιώτες ήσαν κλάδος των Τσάμηδων, μιας των τριών μεγάλων διαιρέσεων των Τόσκων.

    Τα συμπεράσματα δικά σας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μπράβο σας κ. Στεφανίδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μάνο απορείς γιατί τόση κακοήθεια ?

    Απορία δική μου , γιατί απαντάς στην κακοήθεια ????

    Π.Α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Η κα Ρεπούση, έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, αμφισβητεί το Μύθο από τον Ηρόδοτο και το Δράμα από το Θουκυδίδη."
    Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν είναι κακοήθεια η έκφραση αντίθετης γνώμης έστω και χοντροκομμένης. Όταν ο άλλος παραπάνω κάνει επίθεση ή άκομψη ή άστοχη κριτική, αλλά αναγνωρίζει ότι ο Στεφανίδης έχει πορεία στα Γράμματα, δεν μπορώ να καταλάβω που είναι η κακοήθεια. Δεν γουστάρει απλά την πολιτική σκέψη του Στεφανίδη. Είναι κακό; Ούτε εγώ τη γουστάρω. Φρονώ ότι λαϊκίζει ασυστόλως, ειδικά τώρα τελευταία. Όλοι του βρωμούν. Και έχει και μια εμμονή με τη Διευθύντρια της Πινακοθήκης κυρα-Πλάκα, όπως για την κυρα-Ντενίση ο Λαζόπουλος. Επιτέλους ας μάθουμε να συνομιλούμε κάποτε.

    Ο Στεφανίδης αν έχει κάποιους να φοβηθεί είναι τους γλείφτες και τους λακέδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εύστοχος σε πολλά σημεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή