ΣΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΧΑΡΔΟΥΒΕΛΗ ΜΙΑ ΜΥΓΑ!

Έπρεπε να πάει μια η ώρα προχτές βράδυ για να θυμηθεί επιτέλους ο καθηγητής Υπουργός - τρέμε Βενιζέλε! - κ. Χαρδούβελης το σπαθί του. Ο ως τότε νηφάλιος, νεόκοπος τσάρος έχασε τη ψυχραιμία του ακούγοντας τον αναβαλλόμενο από τον καταπέλτη Νάσο Αθανασίου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Τι, όμως, ενόχλησε τον ως τότε μειλίχιο σαν Βούδα, Υπουργό; Τίποτε άλλο παρά τα ίδια του τα κείμενα τα οποία είχαν δημοσιευτεί στο ΒΗΜΑ, τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και αλλού, σε χρόνο ανύποπτο, και τα οποία με τον επιστημονικό στόμφο καφετζούς προφήτευαν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί αν όχι το 2012 τουλάχιστον το 2013 και ότι το 2015 θα έχουμε επιστρέψει στα εισοδήματα του 2008 (sic)! Διερωτήθηκε στη συνέχεια ο βουλευτής της Αριστεράς: “Αν αποτύχατε παταγωδώς στις επιστημονικές προβλέψεις σας τότε, γιατί να σας έχω εμπιστοσύνη ότι θα επιτύχετε σήμερα;” Και συνέχισε: “ Με ποιά κριτήρια μπορεί να γίνει Υπουργός ένας τραπεζίτης; Και πόσο επαρκής μπορεί να είναι σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για το τόπο δεδομένου ότι οι χώρες δεν μπορεί να διοικούνται σαν τράπεζες;” Επάνω σε αυτό εξανέστη ο κ. Χαρδούβελης ψελλίζοντας με αμηχανία πως έκανε πάντα το καθήκον του και πως έγραφε τα όσα έγραφε για να μην τρομάξει (sic) τον κόσμο! Λες και το καθήκον ενός επιστήμονα δεν είναι να ομολογεί την αλήθεια, όσο οδυνηρή και αν είναι αλλά να λέει επιτηδευμένα ψεύδη τα οποία αποτελούν επιπλέον, τι σύμπτωση, την επίσημη γραμμή του ΔΟΛ και της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Και τα οποία, επιπλέον, υπερασπίζονται τη θέση των Βρυξελλών-Βερολίνου περί βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, πράγμα που δεν είναι αλήθεια όπως υποστηρίζει και ο δάσκαλος του Χαρδούβελη, ο Πωλ Κρούγκερ. Οι τεχνοκράτες κ.κ. Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμος, Στουρνάρας και Χαρδούβελης με το συγκαταβατικό ύφος και τους σεμνούς τρόπους, όπως θα έλεγε ο ποιητής, βρέθηκαν στη θέση που βρέθηκαν για να παίξουν αποκλειστικά ένα συγκεκριμένο ρόλο. Μόλις ολοκληρωθεί ο ρόλος τελειώνει και το έργο για αυτούς. Οι οιμωγές των πληττομένων δεν τους αγγίζουν. Δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Να αισθάνονται ή να συμπονούν. Αυτοί οφείλουν να πράξουν το “καθήκον” τους. Με κάθε θυσία (δική μας) βέβαια. Ο ίδιος ο καθηγητής Υπουργός παραδέχτηκε στον βουλευτή Ζακύνθου του ΣΥΡΙΖΑ πως το νομοσχέδιο-λαιμητόμος που συνυπογράφει περιέχει πολλές αδικίες (sic)! Ε και; Τι τον νοιάζει! Αυτός θα πληρώσει τα σπασμένα; Ο κ. Χαρδούβελης μετά από εμάς κια αφού μας σώσει, θα συνεχίσει τη καριέρα του στις ΗΠΑ. Κι αν αποτύχουν και εκεί οι οικονομολογικές του προβλέψεις θα το γυρίσει, ασφαλώς, στη μετεωρολογία... Ένας επιστήμονας ποτέ δεν χάνεται όταν μάλιστα έχει τόσο ευδόκιμη θητεία στο ενσαρκωμένο όνειρο του καπιταλιστικού παραδείσου, τις τράπεζες.

ΥΓ: Τώρα καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να ονειρευτούν. Γιατί, για αυτούς τα όνειρα είναι η χειρότερη τιμωρία τους.