Η σημαδιακή ιστορία ενός αρχαίου γόη - οι σημαδιακοί έρωτες των κοριτσιών

Για την πιο υπέροχη κόρη του κόσμου, Δάφνη Στ.

Ο μύθος του ομορφότερου άντρα της μυθολογίας, του Άδωνι, κρύβει έναν συνταρακτικό συμβολισμό, ισχυρότερον κι από εκείνον του Οιδίποδα και της Ιοκάστης. Ο Άδωνις γεννήθηκε από την αιμομικτική ένωση της Μύρρας και του πατέρα της Κινύρα, βασιλιά της Πάφου. Η Μύρρα ήταν τόσο ερωτευμένη με τον ίδιο της τον πατέρα ώστε μηχανεύτηκε πολλούς, δόλιους τρόπους για να παρασύρει στην κλίνη της τον ανίδεο Κινύρα. Ο οποίος και επιχείρησε να την διαπεράσει με το ξίφος του όταν συνειδητοποίησε - πολύ αργά - με ποιαν είχε πλαγιάσει. ( Πολύ δυνατή και γεμάτη σεξουαλικές συμπαραδηλώσεις η εικόνα της συμβολικής σφαγής με το εγχειρίδιο - φαλλό ).
Σε μιαν άλλη εκδοχή του μύθου ως μητέρα του Άδωνι παρουσιάζεται η Σμύρνα η οποία για να γλυτώσει από την οργή του εξαπατημένου πατέρα της, όπως αφηγείται ο Απολλόδωρος, μεταμορφώθηκε σε αρωματικό δέντρο και αργότερα άνοιξε στα δύο για να γεννηθεί ο μυρωμένος Άδωνις...
Δηλαδή ο νεαρός βοσκός με την μοναδική καλλονή που τον ερωτεύτηκαν παράφορα τόσο η Αφροδίτη όσο και η Περσεφόνη και τον διεκδίκησαν λυσσαλέα. Ο ίδιος παρουσιάζεται στον μύθο μάλλον παθητικά, να τον διεκδικούν περισσότερο παρά να διεκδικεί.
Το σπουδαίο όμως κατά την γνώμη μου είναι ο συμβολικός όσο και ακατασίγαστος Έρως της οργώσας θυγατέρας προς τον απρόσιτο - τέλειο πατέρα. Έρωτας που καθορίζει σταθερά την επιλογή της κάθε γυναίκας η οποία έμμεσα ή άμεσα ψάχνει ανάμεσα στους εραστές της το αξεπέραστο πατρικό πρότυπο. Εξ ου και η έλξη που νιώθουν οι νεαρές γυναίκες προς άντρες πολύ μεγαλύτερους τους. Προς το αρχέτυπο του "σοφού". Αλλά και το οιδιπόδειο κατ' ουσίαν είναι όχι τόσο η διεκδίκηση της μάνας όσο η αμφισβήτηση από τον γιο της πατρικής σεξουαλικής υπεροχής. Το σταθερό
ανικανοποίητο κάθε αρσενικού για εκείνη την ηδονή που πάντα θα τον υπερβαίνει. Ο Άδωνις πάλι παραμένει ο aeternus puer, ο αιώνιος έφηβος που δεν μεγαλώνει ποτέ και σε αυτήν ακριβώς την παθητική του ανωριμότητα οφείλεται η σεξουαλική σαγήνη που ασκεί στις ερωμένες - μητέρες που τον διεκδικούν. Ο Άδωνις, αντι ήρωας παρά ήρωας, ένας Δον Ζουάν που δεν θα προλάβει να ωριμάσει αλλά θα τιμωρηθεί για το κάλλος του. Μία ομορφιά καταδικασμένη να φέρνει την καταστροφή.
Στην φωτογραφία προπλάσματα του Γιαννούλη Χαλεπά από το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού με την γυμνόστηθη (!) Παναγία του Ευαγγελισμού. Αλλά και ένα μοναδικό σχέδιο με τον Θεό Άρη, τον αντίζηλο του Άδωνι, την Αφροδίτη και τη τολμηρή μελέτη ενός γυμνού. Το πιο εντυπωσιακό πάντως είναι η σημείωση με τα ... κολοκύθια! Χαρτί κάποιας παραγγελίας ή γενικό, κριτικό σχόλιο του ιδιοφυούς Τήνιου;