Εν ου παικτοίς

Εν ου παικτοίς

(Η γεωπολιτική του διεθνούς ψυχιατρείου)

"...Σε μία παρακμασμένη κοινωνία, οι άνθρωποι μπορούν αργά να κατευθύνουν ή αργά να κατευθυνθούν από την κουλτούρα του εμπορίου και να ποθήσουν διακαώς τη βία. Ίσως οι άνθρωποι έχουν μία βαθιά έμφυτη γνώση ότι κανένας πολιτισμός δεν διαρκεί για πάντα ότι και η πιο ειρηνική ευημερία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει, και ίσως αυτό να είναι η ανθρώπινη φύση..."

Τζόναθαν Φράνζεν, Κραδασμοί, μετάφραση Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδόσεις Ψυχογιός

Χτες ο υπέργηρος πλανητάρχης, παρ' ότι τα χέρια του τρέμουν και το βήμα του είναι ασταθές, εκτέλεσε χειρουργικά από το γραφείο του, μέσω δορυφόρου και σε άμεση παγκόσμια αναμετάδοση, τον ηγέτη της Αλ Κάιντα. Μ' ένα πάτημα κουμπιού σκότωσε περιβόητο, Αιγύπτιο γιατρό Αλ Ζαουάχρι που κρυβόταν με την οικογένεια του σε καταφύγιο της Καμπούλ. Με τον ίδιο, τρομοκρατικά δημοκρατικό τρόπο δηλαδή που κι ο προηγούμενος Πρόεδρος των Δημοκρατικών, ο Μπαράκ Ομπάμα, είχε εκτελέσει σε live streaming αναμετάδοση και εν μέσω γελώτων και αμερικανικών αστείων, τον Μπιν Λάντεν. Προσωπικά με προβληματίζει βαθιά ως πολίτη του κόσμου και ο τύπος και η ουσία των δύο συμβάντων. Το ότι περισσότεροι από ποτέ το παιχνίδι παίζεται εν ου παικτοίς. Κι ότι η εκτέλεση ενός αντιπάλου είναι δικαίωμα του κάθε Μπάιντεν. Επιπλέον η εκτέλεση ενός επικηρυγμένου  είναι καί ψυχαγωγία και θέαμα. Όπως στο Φαρ Ουέστ. Μόνο που τώρα έχουμε τον συνδυασμό υψηλής τεχνολογίας και πρωτόγονου γκανγκστερισμού. 

Οι εικόνες που είδαμε είναι ανατριχιαστικές per se γιατί αποκαλύπτουν το φρικτό πρόσωπο της παγκόσμιας εξουσίας σήμερα. Δυνητικά, δηλαδή, ένας δορυφόρος μπορεί να στοχεύσει τον καθένα μας μέσα λ.χ στο μπαλκόνι, το μπάνιο ή και το καθιστικό, ανάμεσα σε φίλους ή κατά μόνας μ' ένα έξυπνο υπερόπλο και μετά σε κάποια, φωτεινή οθόνη να γράψουν απλώς : eliminated (Εξοντώθηκε). Επειδή έτσι κυνικά ένας οργουελικός μεγάλος αδελφός αποφάσισε.

Διαβάζουμε από το ΑΠΕ - ΜΠΕ:

"...Στενός κύκλος νομικών συμβούλων διαφόρων υπηρεσιών εξέτασε τις πληροφορίες της CIA και επιβεβαίωσε ότι ο Ζαουάχρι ήταν θεμιτός στόχος, με δεδομένο πως παρέμενε ο ηγέτης της Αλ Κάιντα. Την 25η Ιουλίου, ο αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν συγκάλεσε συνεδρίαση μελών-κλειδιών της κυβέρνησής του και συμβούλων για να λάβει την τελευταία ενημέρωση και να συζητήσει μαζί τους το πώς η εξόντωση του ηγέτη της Αλ Κάιντα θα επηρέαζε τη σχέση της Ουάσινγκτον με τους Ταλιμπάν, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τον αξιωματούχο. Αφού άκουσε τις απόψεις των υπουργών και των συμβούλων του, ο κ. Μπάιντεν ενέκρινε την πρόταση να διεξαχθεί «ακριβές αεροπορικό πλήγμα» με προϋπόθεση ότι θα ελαχιστοποιείτο ο κίνδυνος να υπάρχουν θύματα μεταξύ των αμάχων.

Το πλήγμα διεξήχθη στις 21:48 του Σαββάτου (ώρα ΗΠΑ· στις 04:48 της Κυριακής ώρα Ελλάδας) από UAV οπλισμένο με πυραύλους Hellfire." 

Δηλαδή...Ψεκάστε, σκοτώστε, τελειώσατε!

Εδώ ας πούμε ότι πριν ογδόντα χρόνια η φιλελεύθερη Δύση πολέμησε μέχρις εσχάτων επί πέντε και περισσότερα χρόνια για να συντρίψει τον ναζισμό και τον φασισμό. Με εκατομμύρια νεκρούς. Όμως οι νικητές του πολέμου δεν εκτέλεσαν τους κτηνώδεις αντιπάλους τους με συνοπτικές διαδικασίες, δεν τους δολοφόνησαν στα μουγκά και από μακρά αλλά τους δίκασαν με κάθε τυπικότητα και μετά την απολογία και την καταδίκη τους, επέβαλαν σε αρκετούς θανατικές ποινές. Αυτός είναι ο αξιακός πολιτισμός της Δύσης. Ή, τουλάχιστον, ήταν.

Στις μέρες μας, οι ΗΠΑ αφού δημιούργησαν την ισλαμική τρομοκρατία, στη συνέχεια την ανακήρυξαν σε κατ' εξοχήν εχθρό της Δύσης επειδή απλώς άλλαξαν τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά τους συμφέροντα.  Στο απόλυτο κακό. Έτσι κυνικά και μανιχαϊστικά το Αφγανιστάν, το καλιφάτο, η Αλ Κάιντα, οι Ταλιμπάν, η Συρία κ.λπ έδωσαν γενναιόδωρα ψωμάκι σε όλες τις πολεμικές βιομηχανίες της Ευρώπης και της Αμερικής σχεδόν τρεις δεκαετίες... Αλλά και ένα σταθερό φόβητρο στον κάθε πολίτη του δυτικού κόσμου ώστε εκών άκων να κάτσει φρόνιμα μην αμφισβητώντας το status quo, δηλαδή την μαζική, δυτικού τύπου, τηλε - δημοκρατία που του έχει επιβληθεί. Τόσο "δημοκρατικά". Τώρα όμως  η ισλαμική δημοκρατία είναι το φάντασμα του εαυτού της και για αυτό πολιτισμένη δύση πρέπει να βρει επειγόντως καινούργιους αντιπάλους. Ιδού η λύση!

Την ίδια πάνω κάτω στιγμή της εκτέλεσης του Αλ Ζαουάχρι η άλλη υπέργηρη, η πρόεδρος της Βουλής Νάνσυ Πελόζι εισέβαλε, κυριολεκτικά, στην Ταϊβάν, δηλαδή το μαλακό υπογάστριο της Κίνας και διαχρονικό casus belli σε όποιον παρέμβει στις μεταξύ τους σχέσεις δημιουργώντας έτσι παγκόσμιο σάλο. Παραβιάζοντας κάθε κόκκινη γραμμή. Όμοια όπως το ΝΑΤΟ, δηλαδή, οι ΗΠΑ εισέβαλαν στην Ουκρανία, το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας περιφρονώντας το casus belli του Πούτιν εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητήσει την ουδετερότητα της χώρας αυτής. Τα αποτελέσματα τα νιώθουμε ήδη όλοι στο πετσί μας. 

Μήπως, διερωτώμαι, η ipso facto ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου έχει παραφρονήσει εντελώς; Μήπως όλο αυτό το άθλιο παιχνίδι δεν είναι τίποτε άλλο από την προσπάθεια ώστε να ισοπεδωθούν πλήρως όχι μόνο η οικονομία αλλά και η αντίσταση της Ευρώπης και να καταστούμε όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι πολίτες, παρίες της Αμερικής; Με άθλιες πολιτικές ηγεσίες άθλιες και εξαθλιωμένους πληθυσμούς; Είναι δυνατόν η Ευρώπη με ηγέτες τύπου Μπερλουσκόνι και Τζόνσον και με προέδρους τύπου Ούρσουλας Φον Ντερ Τρέχα Γύρευε ή Σαρκοζί να πιστεύει πως μπορεί να έχει το οποιοδήποτε μέλλον; Με τον Ορμπάν και την Ουγγαρία μέσα και έξω από την Ε.Ε την Ρωσία; Υπάρχει ευρωπαϊκή κουλτούρα χωρίς τους Ρώσους; Από τον Αντρέι Ρουμπλιόφ ως τον Αντρέι Ταρκόφσκι; Το τέλος αυτής της μισερής, της μίζερης και γραφειοκρατικά διεκπεραιωτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδιαγεγραμμένο. Αν ακολουθεί τέτοιες πολιτικές μικρονοϊκών πολιτικών.

 Μήπως, τέλος, κάποιοι δεν σκοτίζονται διόλου αν η υφήλιος έρθει στα πρόθυρα ενός τρίτου, παγκόσμιου πολέμου; Είναι δυνατόν μετά την Ουκρανία να θέλουν οι ΗΠΑ να διαλύσουν και την Ταϊβάν; Ο "παράφρων κλόουν" Τραμπ σύμφωνα με την διάσημη ρήση του αρχισυντάκτη των New York Times είχε άριστες σχέσεις και με τον Πούτιν και με τον Κινέζο Πρόεδρο. Ενώ δεν προκάλεσε ούτε μια πολεμική σύρραξη κατά την διάρκεια της θητείας του. Γι'αυτό κι ένα παντοδύναμο, οικονομικοπολιτικό σύστημα και όλα τα συστημικά μίντια προπαγάνδισαν και πέτυχαν την έλευση του Δημοκρατικού "σωτήρα". Είναι όμως καλύτερος, είναι ασφαλέστερος ο πλανήτης με τον παππού Μπαϊντένογλου στο τιμόνι του; Απαντήστε εσείς.

Προσωπικά πάντως δεν ανακουφίστηκα διόλου από την εκτέλεση του Αλ Ζαουάχρι. Αντίθετα. Τρόμαξα ακόμη περισσότερο...

ΥΓ.... Είμαστε ατελείς υποκριτές υποχρεωμένοι πάντως να υποδυθούμε τέλειους ρόλους...

Φωτογραφία: Από την έκθεση του Χρήστου Αντωναρόπουλου "Μεθεόρτια" στη Χίο.