Σκόρπιες σκέψεις αφού στην ουσία δεν μπορεί να συγκροτηθεί συνεπής λόγος για τα πράγματα. Σκόρπιες λέξεις που ερωτοτροπούν με το βάρος του νοήματός τους χωρίς να το ερωτεύονται. Σκόρπιες εικόνες που καταντούν πορνογραφία αφού δεν υπερασπίζονται τις ερμηνείες τους, αλλά εξαντλούνται στην επιφάνεια μιας λαγνείας που όντας οπτική δεν ολοκληρώνεται. Κατ' ουσίαν βέβαια δεν υπάρχει πορνογραφία όσο κι αν φωνασκούν οι προτεστάντες της επιθυμίας και οι φοβικοί της ηδονής. Που γι' αυτόν και μόνον τον λόγο την εξισώνουν με το αξιοθρήνητο προσομοίωμα γυμνού στήθους σε εξώφυλλο life style περιοδικών εκδιδόμενων από επαγγελματίες, αλλά όχι έκδοτους, της επιθυμίας. Και βέβαια υπάρχει ο πορνογραφικός τρόπος με τον οποίο μια ολόκληρη κοινωνία διαχειρίζεται την επιθυμία της. Τέλος...
Μεταμοντέρνο πάλι, αφού καλά και σώνει πρέπει να το ορίσουμε μήπως και νομιμοποιηθεί ο αδύναμος εαυτός μας που επιλέγει να ζει μέσα σ' αυτό, είναι η συμφωνία κυρίων πως το δράμα της Ιστορίας περατώθηκε αντικαθιστάμενο από ένα πάρτι μεταμφιεσμένων, στο οποίο πάντως μετέχουν υποχρεωτικά ιστορικές προσωπικότητες υποδυόμενες όμως ρόλους άλλων. Διαβάστε Σαχτούρη και Εγγονόπουλο για να καταλάβετε... Εφόσον Μοντερνισμός είναι περισσότερο στάση ζωής κι επιλογή παρά ιστορική περίοδος για να 'ρθουν οι γραφιάδες των πανεπιστημίων και οι οργανικοί διανοούμενοι του καθεστώτος και να νεκροτομήσουν το πτώμα φορώντας τα γυαλιά τους. Τι κρίμα πάντως αυτό που λέω να μην τα κατανοεί η τρέχουσα Αριστερά ταυτιζόμενη προς τούτο με την τρέχουσα κυβέρνηση και παρέχοντας άλλοθι στους ποικίλους αλχημιτζήδες και κασίδηδες που μαθαίνουν εξουσία στο άδειο μας κεφάλι. Πώς το βροντοφώναξε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην Πνύκα; «Ηλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γίνουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια.» Ατιμο πράγμα η ανάγκη στρατηγέ μου όπως θα συμφωνούσε και ο Τζιάνι Βάτιμο (σχήμα λόγου αφιερωμένο εις Αριστηνόν).
Αχ και πώς να εξηγήσεις στην Εξουσία την αστραφτερή ζωντάνια του «Ουρητηρίου» του Ντυσάν, το οποίο 90 χρόνια τώρα απ' την εμφάνισή του εξακολουθεί να μπερδεύει τους πάντες: Τώρα είναι αυτό το πράγμα, The Fountain (1917), ή δεν είναι έργο τέχνης; Οποτε το δείχνω στους μαθητές μου, πέφτει η ίδια αμηχανία. Ισως γι' αυτό δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη το «φαινόμενο Ζωνιανά» αλλά και τα χιλιάδες Ζωνιανά που σαν ανεξάρτητα κρατίδια ζουν και ευημερούν εντός του κρατιδίου της Ελλάδος. Πάντως το «Ουρητήριο», για να μην ξεχνιόμαστε, είναι έργο τέχνης, το οποίο όμως δεν παραδίδει τα όπλα! (Εξ ου και η αναφορά μου στα Ζωνιανά, η οποία πιθανώς να εξένισε ορισμένους ορθολογιστάς).
Πώς το είπε ο Ιρλανδός βάρδος; Να αποτυγχάνουμε όσο μπορούμε καλύτερα! Η τραγωδία μας πάλι έγκειται στο ότι αποτυγχάνουμε ως κοινωνία επιλέγοντας τα χειρότερα και τους χειρότερους. Επειτα, η κρίση μας σχετίζεται απόλυτα με την κρίση αληθείας, την οποία συνεχώς αναβάλλουμε. Ετσι, φέρ' ειπείν, μαθαίνουμε τώρα έντρομοι(!) και κατάπληκτοι νοικοκυραίοι (τς, τς, τς, τς!) ότι η Αστυνομία κάνει πλάτες στους παραγωγούς φούντας καθ' άπασαν την επικράτειαν και ότι δημιουργείται θέμα μόνον όταν οι «προστάτες» αυξάνουν τη μίζα στους «πελάτες». Οπότε και οι τελευταίοι δεν παραδίδουν τα όπλα σαν το «Ουρητήριο» του Ντυσάν! Απλόν; Απλούστατον!
Είδατε πρόσφατα στην «Ε» πώς ανδρείοι Λιμενικοί ξυλοφόρτωσαν τους εισβολείς του πατρίου εδάφους, σε μορφή θαλασσοπνιγμένων μεταναστών από το Κουρδιστάν ή το Μπαγκλαντές; Ή, πώς ο άλλος ηρωικός Λιμενικός συμπλήρωνε τον γλίσχρο μισθό του εκτελώντας συμβόλαια θανάτου εναντίον «επιχειρηματιών» της νύχτας (σχετλιασμός αφιερωμένος εις Νάσον Βαγενάν); Με όπλο μάλιστα που του προμήθευσε ανδρείος άνδρας της Αστυνομίας μας, ο οποίος εργάζεται και ως μπράβος νονών [όταν δεν διακινεί λευκή σάρκα από το πρώην σιδηρούν Παραπέταγμα; (από το Ξεπέταγμα)]. Καταλάβατε πεταλιδόμυαλοι; Χρησιμοποιώ εδώ τη βαρύτερη βρισιά που εκστομίζουν στον βυθό Μπικίνι ο Μπομπ Σφουγγαράκης, ο Καλαμάρης Πλοκάμιας και Πάτρικ Αστερίας, προς τιμήν των κ.κ. Βουλγαράκη και Καμμένου που προΐσταντο -κατά το ήμισυ- παλαιά του υπουργείου δημοσίας τάξεως και τώρα πιλοτάρουν το αντίστοιχο νησιωτικής πολιτικής και ανδρείων Λιμενικών.
Καλή ψαριά!
ΥΓ 1: Εδώ πληρώνονται όλα! Μάκης, Χατζησαρίπολος, Τρύπας και σία προνομιακοί και αποκλειστικοί πλέον συνομιληταί Αδώνιδος και Λιακοπούλου. Και εις ανώτερα! Και εις το Α του Κενταύρου. Κι ακόμη παραπέρα...
ΥΓ 2: Γαμώ την AGB σας που θα 'λεγε και ο, βωμολόχος, Καραϊσκάκης.
Μεταμοντέρνο πάλι, αφού καλά και σώνει πρέπει να το ορίσουμε μήπως και νομιμοποιηθεί ο αδύναμος εαυτός μας που επιλέγει να ζει μέσα σ' αυτό, είναι η συμφωνία κυρίων πως το δράμα της Ιστορίας περατώθηκε αντικαθιστάμενο από ένα πάρτι μεταμφιεσμένων, στο οποίο πάντως μετέχουν υποχρεωτικά ιστορικές προσωπικότητες υποδυόμενες όμως ρόλους άλλων. Διαβάστε Σαχτούρη και Εγγονόπουλο για να καταλάβετε... Εφόσον Μοντερνισμός είναι περισσότερο στάση ζωής κι επιλογή παρά ιστορική περίοδος για να 'ρθουν οι γραφιάδες των πανεπιστημίων και οι οργανικοί διανοούμενοι του καθεστώτος και να νεκροτομήσουν το πτώμα φορώντας τα γυαλιά τους. Τι κρίμα πάντως αυτό που λέω να μην τα κατανοεί η τρέχουσα Αριστερά ταυτιζόμενη προς τούτο με την τρέχουσα κυβέρνηση και παρέχοντας άλλοθι στους ποικίλους αλχημιτζήδες και κασίδηδες που μαθαίνουν εξουσία στο άδειο μας κεφάλι. Πώς το βροντοφώναξε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην Πνύκα; «Ηλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γίνουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια.» Ατιμο πράγμα η ανάγκη στρατηγέ μου όπως θα συμφωνούσε και ο Τζιάνι Βάτιμο (σχήμα λόγου αφιερωμένο εις Αριστηνόν).
Αχ και πώς να εξηγήσεις στην Εξουσία την αστραφτερή ζωντάνια του «Ουρητηρίου» του Ντυσάν, το οποίο 90 χρόνια τώρα απ' την εμφάνισή του εξακολουθεί να μπερδεύει τους πάντες: Τώρα είναι αυτό το πράγμα, The Fountain (1917), ή δεν είναι έργο τέχνης; Οποτε το δείχνω στους μαθητές μου, πέφτει η ίδια αμηχανία. Ισως γι' αυτό δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη το «φαινόμενο Ζωνιανά» αλλά και τα χιλιάδες Ζωνιανά που σαν ανεξάρτητα κρατίδια ζουν και ευημερούν εντός του κρατιδίου της Ελλάδος. Πάντως το «Ουρητήριο», για να μην ξεχνιόμαστε, είναι έργο τέχνης, το οποίο όμως δεν παραδίδει τα όπλα! (Εξ ου και η αναφορά μου στα Ζωνιανά, η οποία πιθανώς να εξένισε ορισμένους ορθολογιστάς).
Πώς το είπε ο Ιρλανδός βάρδος; Να αποτυγχάνουμε όσο μπορούμε καλύτερα! Η τραγωδία μας πάλι έγκειται στο ότι αποτυγχάνουμε ως κοινωνία επιλέγοντας τα χειρότερα και τους χειρότερους. Επειτα, η κρίση μας σχετίζεται απόλυτα με την κρίση αληθείας, την οποία συνεχώς αναβάλλουμε. Ετσι, φέρ' ειπείν, μαθαίνουμε τώρα έντρομοι(!) και κατάπληκτοι νοικοκυραίοι (τς, τς, τς, τς!) ότι η Αστυνομία κάνει πλάτες στους παραγωγούς φούντας καθ' άπασαν την επικράτειαν και ότι δημιουργείται θέμα μόνον όταν οι «προστάτες» αυξάνουν τη μίζα στους «πελάτες». Οπότε και οι τελευταίοι δεν παραδίδουν τα όπλα σαν το «Ουρητήριο» του Ντυσάν! Απλόν; Απλούστατον!
Είδατε πρόσφατα στην «Ε» πώς ανδρείοι Λιμενικοί ξυλοφόρτωσαν τους εισβολείς του πατρίου εδάφους, σε μορφή θαλασσοπνιγμένων μεταναστών από το Κουρδιστάν ή το Μπαγκλαντές; Ή, πώς ο άλλος ηρωικός Λιμενικός συμπλήρωνε τον γλίσχρο μισθό του εκτελώντας συμβόλαια θανάτου εναντίον «επιχειρηματιών» της νύχτας (σχετλιασμός αφιερωμένος εις Νάσον Βαγενάν); Με όπλο μάλιστα που του προμήθευσε ανδρείος άνδρας της Αστυνομίας μας, ο οποίος εργάζεται και ως μπράβος νονών [όταν δεν διακινεί λευκή σάρκα από το πρώην σιδηρούν Παραπέταγμα; (από το Ξεπέταγμα)]. Καταλάβατε πεταλιδόμυαλοι; Χρησιμοποιώ εδώ τη βαρύτερη βρισιά που εκστομίζουν στον βυθό Μπικίνι ο Μπομπ Σφουγγαράκης, ο Καλαμάρης Πλοκάμιας και Πάτρικ Αστερίας, προς τιμήν των κ.κ. Βουλγαράκη και Καμμένου που προΐσταντο -κατά το ήμισυ- παλαιά του υπουργείου δημοσίας τάξεως και τώρα πιλοτάρουν το αντίστοιχο νησιωτικής πολιτικής και ανδρείων Λιμενικών.
Καλή ψαριά!
ΥΓ 1: Εδώ πληρώνονται όλα! Μάκης, Χατζησαρίπολος, Τρύπας και σία προνομιακοί και αποκλειστικοί πλέον συνομιληταί Αδώνιδος και Λιακοπούλου. Και εις ανώτερα! Και εις το Α του Κενταύρου. Κι ακόμη παραπέρα...
ΥΓ 2: Γαμώ την AGB σας που θα 'λεγε και ο, βωμολόχος, Καραϊσκάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου