Μέτριοι Μετρ

Είχε που είχε πρόβλημα το ΥΠΠΟ με το φως, του 'πεσε κι ο Γενικός...

Ποιος να το 'λεγε... Ν' αναδειχθεί ο Ζαχόπουλος, αυτός ο σκοτεινός επαρχιώτης, στην πιο cult φιγούρα της δεξιάς. Και στον άνθρωπο που άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Οι νύμφες της Ηλείας και οι δρυάδες της Αρκαδίας τον τιμώρησαν αρκετά. Τώρα ήρθε η σειρά των κυρίως ενόχων να πληρώσουν. Εφόσον το Σύστημα τα 'φτυσε! Κι αδυνατεί, όχι να προστατεύσει τον εαυτό του, αλλά ούτε ν' αναπαραγάγει ακόμη και τις πιο χύδην του εκδοχές. Οι πολιτικές δυναστείες δεν διακρίνουν το είδωλό τους πλέον στον καθρέφτη της εξουσίας σαν τους βρικόλακες ενώ οι πορφυρογέννητοι κωστάκης και γιωργάκης αποδείχθηκαν κατώτεροι από τους μουζίκους τους, Λάκη, Μάκη και σία. Τι μουζική! που θα 'λεγε και ο Κουασιμόδος, ο κουφός καμπανοκρούστης αφουγκραζόμενος το πανδαιμόνιο του απελευθερωμένου ορυμαγδού εκεί ψηλά στον πύργο της Notre Dame. Θυμάστε τη σκηνή με τον Τσαρλς Λότον;

Ετσι, αφού υποστήκαμε στα σοβαρά τις επινεύσεις και τη στιβαρή διοίκηση κάποιων απίθανων τύπων σαν τον Τσοχατζόπουλο ή τον Εβερτ, ήρθε η σειρά της Μιλένας, του Ευθυμίου, του Γιακουμάτου, του Πάχτα, του Σουφλιά, της Πάλλη, για να φτάσουμε στην πλήρη ανατροπή της πραγματικότητας και να βλέπουμε στην ΕΤ3 τον Βασιλικό να μιλάει με τον συγγραφέα Βουλγαράκη -ξέρετε τον Μπομπ- και 169 πανεπιστημιακούς - κατασκευαστές πλυντηρίων εγκεφάλων να ομιλούν περί Ομίλου· φαντάζομαι κατά χονδροειδή απομίμηση του δημοκρατικού Ομίλου του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Μεγέθη και μεγέθη... Οσων δεν διαθέτουν ούτε την ελάχιστη τσίπ(ρ)α επάνω τους.

Τα πολιτικά, λοιπόν, προϊόντα να ψωνίζει κανείς στο Mall της γειτονιάς του, όπου πλέον και θα ψηφίζει όταν οι δημοσκοπήσεις αποφασίσουν κι όταν το marketing των πρωθυπουργευόντων δημοσιογράφων κρίνει ότι «επέστη η ώρα». Η ομερτά των εκδοτών-εργολάβων θα διαλέγει στη συνέχεια κάποιον φωτογενή -λέμε τώρα- και θα τον στέλνει στου Μαξίμου συνοδευόμενο πάντα από έναν μεγαλοδημοσιογράφο εμπιστοσύνης. Για να κάνει την, επικοινωνιακή, δουλειά. Και ο «φωτογενής» θα ζει καλά, αρκεί να μην του (την) πέφτει ο Γενικός. Οπως τώρα. Γιατί τότε το Σύστημα θα αυτοαποκαλύπτεται με τον εκκωφαντικό τρόπο που βιώνουμε αυτόν τον καιρό. Σε όλες τις βαθμίδες του. Δείτε λ.χ. πόσο ανύπαρκτοι κυ-ρι-ο-λε-κτι-κά είναι οι τρεις δήμαρχοι Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Παρά την υψηλή τους «φωτογένεια». Για να μην σας θυμίσω την τ. Υπερνομάρχιδα! Κι ας έχουν εκλεγεί απαξάπαντες με θηριώδεις πλειοψηφίες. (Το δίκιο των πολλών που γράφαμε τις προάλλες.) Κακλαμάνης, Φασούλας και Παπαγεωργόπουλος... Ονόματα που δεν παραπέμπουν πια σε τίποτε κι αποδεικνύουν την σπάνιν των προσώπων που συγκροτούν το Σύστημα. Πολλώ μάλλον των ονομάτων. Του οποίου (Συστήματος) χρυσές εφεδρείες, έτοιμες για δράση, είναι η Ντόρα, ο Βενιζέλος, ο Αβραμόπουλος, η Διαμαντοπούλου κ.ο.κ. Η αποθέωση του κοινότοπου!

Η τηλε-δημοκρατία φώτισε τόσο πολύ τους κολαούζους της που τους «έκαψε» (όπως λένε στην ορολογία τους οι διευθυντές φωτογραφίας και οι κάμεραμεν). Η εκδίκηση της εικόνας μ' άλλα λόγια για τους μέτριους μετρ.

Πρόσωπα που επ' ουδενί αντανακλώνται στα κάτοπτρα της Ιστορίας. Η δική μας εκδίκηση. Εγραφε ο Καρλ Κράους: «Ο Κόκοσκα έφτιαξε το πορτρέτο μου. Οσοι με ξέρουν πιθανόν να μη με αναγνωρίσουν. Είναι σίγουρο όμως πως όσοι δεν με ξέρουν, θα με αναγνωρίσουν».

Ποιος απ' τους «αστέρες» υπηρεσίας θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι ανάλογο;

ΥΓ.1: Ο ένας «δίνει» τον άλλον κι οι πιο «μεγαλόσχημοι» αποδεικνύονται θλιβερά θρασίμια. Αυτή η κατάλυση και του πιο στοιχειώδους κώδικα τιμής που ισχύει με όρους ζωής ή θανάτου ακόμη και στον Υπόκοσμο, εξέλιπε από τις σοβαροφανείς εκδοχές της κοινωνίας μας. Ιδού η μέγιστη απόδειξη της μέγιστης κρίσης που μας κατατρύχει.

ΥΓ.2: Μιλώντας για τα τηλε-πλήθη, τους «ηγέτες» τους και την ευθυκρισία αμφοτέρων, θυμήθηκα τι μου έλεγε ο συνθέτης Μπάμπης Κανάς: Η διαφορά της ποπ από τη σοβαρή μουσική είναι ότι στην πρώτη χιλιάδες ακούνε 3-4 νότες, ενώ στη δεύτερη 3-4 ακούνε χιλιάδες.

ΥΓ.3: Εστω, ας μας κυβερνούν αυτοί, αφού αυτοί μας αξίζουν. Αρκεί να μην κάνουν τόση φασαρία.

ΥΓ.4: Από την πρωινή εκπομπή του Γ' «Μάνος, Σεβαστιανός, Φλόιντ» (sic!) ακούσαμε ότι στις 23 Ιανουαρίου εορτάζει ο Αγιος Κλήμεντος Αγκυρας. Βοήθειά του, του παρουσιαστή. Της Αγίας Γραμματικής πότε είναι; Ο Οσιος Λαϊκισμός, ο Αθεόφοβος γιορτάζει, πάντως, καθημερινά.

ΥΓ.5: Στο μέτρο της αδυναμίας της υπάρχει μια αριστερά, όχι «επαγγελματική», όχι «συνδικαλίστρια», όχι κουραστικά «τηλε-θυμωμένη» σαν την Κανέλλη, όχι ετοιματζίδικα στρατευμένη αλλά γεμάτη πρωτόφαντη δύναμη. Είναι αληθινά οργισμένη, δεν ξέρει, ακόμη, τις λύσεις (αλλά τις υποπτεύεται), δουλεύει από κάτω με υπόγειες, λαϊκές συλλογικότητες, περιφρονεί την κομπορρημονούσα ηλιθιότητα των εστέτ και των μέτριων μετρ και... χαμογελάει.

Οταν πεθάνω/μην με ψάξεις σ' έναν τάφο/θα κείτομαι πάντα κάτω/από όποιο σύννεφο βρέχει. (Χριστόδουλος: Κέρδισε έναν εξαιρετικό θάνατο δραπετεύοντας απ' τη μετριότητα)

Adam Mcewen, Ατιτλο 2002 (Συλλογή Lambert).

Ο Μ. Στεφανίδης είναι (επικηρυγμένος) ηγέτης του Π.Ο.Π. (Προβληματικού Ομίλου Προβληματισμού).