Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Τήρησις νόμου και τυρί

Οπως έχουμε ξαναγράψει, βρισκόμαστε σε μια ιδιότυπη εξέγερση made in Greece. Αναγνωρίζει κανείς στοιχεία αντάρτικου των πόλεων και μιαν ιδεολογία συναφή προς τον Αντόνιο Νέγκρι και τους «αυτόνομους» στην Ιταλία του ’70. Οι δικοί μας εξτρεμιστές, μεθυσμένοι από την ευκολία με την οποία πραγματοποιούν την «επανάστασή» τους, απλώνονται σε όλη την επικράτεια. Μιαν επικράτεια στην οποία ισχύουν πολλοί περισσότεροι του ενός λόγοι για να εξεγερθεί κανείς. Το θέμα βέβαια είναι πώς. Γράφαμε τις προάλλες για την αξιοθρήνητη στάση των αρχών του ΑΠΘ εμπρός στην πρόσφατη κατάληψη της πρυτανείας. Ο κ. Πρετεντέρης, μάλιστα, διερωτάτο «τι σχέση έχει η Κούνεβα με το Αριστοτέλειο». Δυστυχώς, το ρεπορτάζ αποκάλυψε πως ανάλογοι δουλέμποροι λυμαίνονται τις πανάκριβες εργολαβίες του συγκεκριμένου πανεπιστημίου και πως στις εργασιακές σχέσεις των υφισταμένων του κ. πρύτανη κυριαρχούν ο νεποτισμός και η αδιαφάνεια. Αυτή η άλλη πλευρά του νομίσματος, παράλληλα με την αυξανόμενη καθημερινά οργανωμένη βία των αντιεξουσιαστών, δίνει την αληθινή διάσταση του προβλήματος. Η αλητεία δεν είναι απαραίτητο να φοράει κουκούλα. Μπορεί και τήβεννο. Αυτό το γεγονός δικαιολογεί τη βία ή την παρακώλυση των ακαδημαϊκών λειτουργιών; Οχι βέβαια. Οσοι διαθέτουν στοιχεία θα ’πρεπε να καταφύγουν στον εισαγγελέα (που θα ’λεγε και ο κ. Σημίτης). Μόνο που όλοι εμείς οι υπόλοιποι διαθέτουμε όλο και λιγότερα επιχειρήματα για να καταγγείλουμε την ανωτέρω βία. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Εφόσον βλέπουμε τη διαπλοκή να έχει αλώσει και τους πανεπιστημιακούς χώρους. Κι εφόσον οι νεολαίοι συνειδητοποιούν πως αυτός ο ετοιματζίδικος κόσμος δεν προβλέπει θέσεις γι’ αυτούς. Αλίμονο, τέλος, σε εκείνους που πιστεύουν στη μία και αδιαπραγμάτευτη αλήθεια. Και μάλιστα σε εκείνη που προπαγανδίζει η πιο εξωνημένη τηλοψία της Ευρώπης. Με σχολιαστές που είναι στον κόσμο τους, αλλά και εξυπηρετούν, με το αζημίωτο, συγκεκριμένο, σκοτεινό κόσμο. Είναι αστείο να ορίσουν οι συντηρητικοί ή οι επαγγελματίες του συστήματος τι είναι αναρχικός. Δηλαδή μια έννοια ρευστή ούτως ή άλλως και υποκείμενη στις ιστορικές συνθήκες. 


ΥΓ.: Εφόσον στην Ελλάδα σημαντικότερος είναι όποιος παραβαίνει το νόμο και όχι όποιος τον τηρεί (αλλιώς, η φάκα, ο ποντικός και το τυρί). 

3 σχόλια:

  1. Εύγε κ.Στεφανίδη. Σας παρακολουθώ και σας εκτιμώ σαν άποψη σε ένα περιβάλλον διαπλοκής και κυριαρχίας των ΜΜΕ. Να συμπληρώσω όμως και κάτι που έγραφε ο Kορνήλιος Kαστοριάδης, με αφορμή τα λεγόμενα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης: «Δεν θα αθωώσω ποτέ τη σύγχρονη κοινωνία λέγοντας πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τη βιάζουν.O Kαστοριάδης ήταν από τους θαυμαστές και προμάχους της δυτικής Nεωτερικότητας, αλλά δεν είχε μυθοποιήσει τον «λαό», τη «λαϊκή βούληση», την «κρίση του λαού», τη «λαϊκή ετυμηγορία». Δεν ήταν επαγγελματίας πολιτικός για να ψηφοθηρεί κολακεύοντας το πλήθος, αμνηστεύοντας ή αποσιωπώντας την κυριαρχία της ακρισίας και της απαιδευσιάς την πλειοψηφούσα διαφθορά των συνειδήσεων και τον βυθισμό της πλειονότητας του λαού στην καταναλωτική αποχαύνωση. Εχει και ο ''ιθαγενής'' την σχεδόν αποκλειστική ευθύνη να κλείσει την ΤV και να αρχίσει να διαβάζει. Να σταματήσει να βλέπει champions league και να αρχίσει να αμφισβητεί δοσμένες αλήθειες, αρχίζοντας από την εκλογική του δυνατότητα. Να μην εξαντλεί την οργή του στο καφενείο και το δρόμο ή τους κοινόχρηστους χώρους συνάθροισης αλλά να την μετατρέψει σε πολιτική΄επιλογή στην κάλπη τιμωρώντας τους επιτήδειους που τον λυμαίνονται. Εκτός κι αν το επιθυμεί....

    δ.μεντεσίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μ'αρέσει πολύ η διατύπωσή σας, μπορώ να το αναδημοσιεύσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα και βέβαια. Αλλά τώρα είδα το δικό σας σχόλιο και σας ζητώ συγγνώμη γι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή