Γολγοθάς ημιυπαίθριος

Ο κ. Στυλιανίδης για να αντιδράσει στην οικονομική κρίση του τόπου και την υπαρξιακή του κόμματός του -επειδή σταδιακά η χώρα καθίσταται από «ψωροκώσταινα» σε «ψωρογιώργαινα»- διέπραξε κάτι μεγαλοφυές: επέτρεψε, δοκιμαστικά λέει, την είσοδο των ταξί στους λεωφορειοδρόμους. Καταργώντας κατ’ ουσίαν ένα μέτρο που ανακούφιζε το βεβαρημένο κυκλοφοριακό της πρωτεύουσας επιτυχώς επί 19 χρόνια μετά την πρώτη εφαρμογή του επί Στέφανου Μάνου. Είχε προηγηθεί άλλος φωστήρας, ο κ. Λιάπης, ο οποίος επέτρεψε την είσοδο των ταξί στους λεωφορειοδρόμους της Θεσσαλονίκης επιτείνοντας έτσι την κόλαση του κυκλοφοριακού της. Μέγας! Εν τω μεταξύ, η Εβδομάδα των Παθών για τη Ν.Δ. ήρθε πρώιμα με έναν γαλάζιο επιχειρηματία και πρώην κομματικό στέλεχος να παραδέχεται ότι πλήρωνε, εκβιαζόμενος, για να εξασφαλίζει τις χρυσοφόρες -για τους εφοπλιστές- άγονες γραμμές ενός διάτρητου συστήματος και να μην αποστέλλεται πάραυτα στον εισαγγελέα. Θα μου πείτε και η Siemens μοίραζε μίζες αλλά οι επικεφαλής της σήμερα ανταλλάσσουν απόψεις στο «Da Capo» με εμπλεκόμενους σε άλλες δυσώδεις υποθέσεις σχετικά με το ήθος και την αποτελεσματικότητα των πολιτικών υποκειμένων της χώρας. Βλέπετε, η Σταύρωση μπορεί να διαθέτει περισσότερες της μιας εκδοχές. Και να σχετίζεται με την καταπάτηση δασικών εκτάσεων, την παράνομη δόμηση, τα αυθαίρετα, τα ταξινομημένα σε γενιές, όπως λέμε. «Αι γενεαί πάσαι» νομιμοποιούνται αναλόγως των φοροεισπρακτικών αναγκών της εκάστοτε κυβέρνησης. Και βέβαια οι εποχές κρίσης είναι κατά κανόνα η χρυσή ευκαιρία να νομιμοποιηθούν όλες οι ιδιωτικές παρανομίες. Εφόσον η παραβατικότητα αρχίζει πάντα από πάνω και κατόπιν, δημοκρατικά, διαχέεται προς τα κάτω. Ως την απώτατη ιλύ του κοινωνικού πυθμένα. Οπως λέμε «Ηλί-Ηλί, λιμά, σαβαχθανί». Φέτος, η κυβερνητική ευρεσιτεχνία λέγεται «νομιμοποίηση ημιυπαίθριων». Μια μηχανή που ο κ. Σουφλιάς την ονομάζει «ρύθμιση εκκρεμοτήτων» απέναντι σε ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα. Και η αντιπολίτευση απλώς «πολιτική υποκρισία». Ούτε όμως και αυτή φωνάζει πολύ, εφόσον επίκεινται εκλογές και έχει ανάγκη της ψήφου. Με αυτή λοιπόν τη συμπεριφορά και με αυτά τα πολιτικά παραδείγματα -ο κ. Παυλίδης είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου- θα βουλιάζουμε όλο και πιο γλυκά ως την τελική επικράτηση της μιντιακής-κομματικής κτηνωδίας. Αλλωστε, όσο το σκέφτομαι και ο Γολγοθάς ημιυπαίθριος χώρος είναι…

ΥΓ.: Σ’ αυτές τις στράτες, σ’ αυτούς τους δρόμους, για παραβάτες δεν έχει νόμους (Γ. Ζαμπέτας-Α. Καγιάντας)