- Ζούμε τη συνωμοσία των ανύπαρκτων.
Παύλος Τσίμας: ο πιο έξυπνος, ο πιο ενημερωμένος, ο πιο διακριτικός, ο πιο χαριτωμένος του σιναφιού του! Πάντως όχι κι οι πιο αθώος.
Σε σχέση βέβαια με τον Παπαχελά ή τον Χατζηνικολάου μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του έως και αδικημένο.
Τηλε-ονόματα που υπήρχαν κάποτε αλλά δεν υπάρχουν πια και γι' αυτό είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ (η μεταφυσική δικαιοσύνη της εικόνας): Ανδρέας Μικρούτσικος, Νίκος Ευαγγελάτος, Τζούλια Αλεξανδράτου, Γιώργος Αυτιάς, Άννα Παναγιωταρέα, κ.α
Ορισμός: Δημοσιογράφος είναι εκείνος ο ανθρωποειδής που προκειμένου να κάνει όνομα και λεφτά, έκανε το όνομά του σκουπίδι.
Τα πάντα όλα! (Τα κοάλα τίποτε).
Παπαδήμος λεγόταν ο ανώτατος εκείνος τραπεζίτης ο οποίος νόμιζε ότι μπορεί να φτιάξει φρέσκια κακαβιά μ' όλα τα μπαγιάτικα ψάρια που το Σύστημα του επέβαλε (σαν να λέμε γαύρος Βρυξελλών και μαριδάκι Λίχτενσταϊν).
Τώρα Παπαδήμος λέγεται εκείνος ο κύριος που η διεθνής τραπεζική μασονία ήθελε πάντοτε δεύτερο και που ο ίδιος θέλει ανασχηματισμό από απελπισία.
Η απόλυτη ξεφτίλα της πολιτικής μας σκηνής είναι πως βρίσκεται σε διαρκή ομηρία του Καρατζαφέρη (ο οποίος έχει βάλει στη κωλότσεπή του τη μισή ΝΔ!).
Παπαδήμος λέγεται επίσης εκείνος ο δοτός πρωθυπουργός που ορκίστηκε επικεφαλής μιας πενηνταριάς κομματόσκυλων ή γραφικών και που νομίζει ότι μπορεί να κυβερνήσει χωρίς την αρωγή της κ. Φώφης Γενηματά.
Και που η αισθητική του δεν ενοχλείται από το δίδυμο Βενιζέλου-Πάγκαλου.
(τους οποίους κκ. Γενηματά, Βενιζέλο και Πάγκαλο πάντως έχουν ψηφίσει χιλιάδες χιλιάδων πολίτες).
Όταν πάντως σταματήσει να είναι ο κ. Παπαδήμος πρωθυπουργός -έστω και τέτοιος πρωθυπουργός, στην εποχή μας οι λέξεις είναι εικόνες και τα πρόσωπα ρόλοι- θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει πρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης.
Στη θέση που άλλοτε κατείχε ο κ. Αράπογλου, επίσης επιτυχημένος τραπεζίτης. Τη θέση αυτή κατέχει τώρα ο νομικός-δικαστικός κ. Μπότσος με ξεχωριστή επιτυχία. (Λέμε τώρα).
Επειδή κάποιοι έχουν αναγάγει την ανυπαρξία τους σε μείζονα αρετή.
Βλέπετε, ποτέ άλλοτε το τίποτε δεν είχε στον τόπο μας περισσότερη ουσία.!!
Εν τω μεταξύ, διάφοροι Αλεξανδρινοί λαϊκοέντεχνοι εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τον Καβάφη απροσχημάτιστα. (Ας πρόσεχε κι αυτός, ας γεννιόταν αλλού). Αλλά και στο Κάιρο να γεννιόταν ή στο Χαρτούμ, αυτοί οι αθεόφοβοι θα τον έβρισκαν.
Επειδή και η αταλαντοσύνη απαιτεί νάχεις λίγο ταλέντο. Ή, πολύ θράσος. Ή, απόλυτη άγνοια.
Ο κ. Παπαδήμος πάντως παραμένει προσώρας σοβαρός και ψύχραιμος.
Ενώ οικονομίες μιας ζωής, αποταμιεύσεις από σκληρή δουλεία χάνονται με την πιο εγκληματική ανευθυνότητα.
Το πράγμα ξεκίνησε με το “Τσοβόλα δώστα όλα”, έπειτα με τη φούσκα του χρηματιστηρίου επί Σημίτη και συνεχίζεται με τις νέες φούσκες της παγκοσμιοποιημένης απάτης.
Και ουδείς τιμωρείται. Πουθενά. Καπιταλιστική δικαιοσύνη κ. Αλέκα μου.
Μόνο κάποιοι ελάχιστοι αξιοπρεπείς πηδάνε από ουρανοξύστες.
Έχει πάντως ενδιαφέρον ν' ακούς αναλύσεις από τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά ή τον Τίτο Πατρίκιο για τη σημερινή θλιβερή κατάσταση.
Οι οποίοι πάντως δεν έχουν κάνει ακόμη την αυτοκριτική τους για τις θέσεις τους επί Σημιτισμού.
Επειδή δεν φταίνε πάντα μόνο οι άλλοι.
Είπαμε, στο τόπο μας, “Αριστερός” είναι πρωτίστως κι αυτός ένας ρόλος.
Αυτοσχέδιες πιάτσες ταξί παντού, τεράστιες κίτρινες ουρές. Η κρίση έχει το χρώμα της φθίσης.
Άλλη η Ευρώπη του Ντελόρ και άλλη η Ευρώπη της Μέρκελ.
Άλλο πράγμα οι Τουπαμάρος και άλλο το πιπί της Μάρως (Νίκος Παπαζόγλου)
Θανάσης Νιάρχος, Άντα Παπανδρέου το απόλυτο ζευγάρι του πολιτικοποιημένου πολιτισμού. Ο Γερουλάνος είναι απλός φίλος και εκτελεστικάριος.
Στην Ελλάδα αν και υπάρχουν Αμερικανόφιλοι, Ρωσόφιλοι ή Κινεζόφιλοι, παιχνίδι κάνουν σταθερά οι κιναιδόφιλοι.
Οι τοίχοι των Εξαρχείων το λένε καλά: “Όποιος θέλει ασφάλεια, να γίνει ασφαλίτης”.
Αδέλφια εμπρός να θεαματικοποιήσουμε το θέαμα.
Γκόμενα χωρίς τους βύζους, εκκλησία δίχως Τζήζους. Αμην!
Συνολικές προβολές σελίδας
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011
ΒΟΜΒΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΦΑΣΙΑΣ
Το πνεύμα των Χριστουγέννων, by Γκόοορτσος!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου