Του Δον Περλιμπλίν

Στη Μπελίσα μου

Το ξέρεις; Είσαι ο κόσμος μου αγαπημένη μου, μα ένας κόσμος που ποτέ δεν θα κατακτήσω.

Δύο μήνες ταξίδευε η καραβέλα κι ο Κολόμβος ώσπου να δουν τη γη του Σάντο Ντομίνγκο

μόνο που εγώ χρειάστηκα πολύ πιο πολύ για να βρω το θάρρος να σε κοιτάξω στα μάτια.

Ογδόντα μέρες δαπάνησε ο Φιλέας Φογκ για να φέρει γύρω τον κόσμο

κι εγώ πολύ περισσότερο ώσπου να τολμήσω και να σ' αγκαλιάσω.

Δύο χρόνια και κάτι ήθελε ο Μαγγελάνος για να ολοκληρώσει τον περίπλου της γης

κι εγώ τόσα χρόνια που δεν μού 'φτασαν για να φτάσω απ' τα χείλη στην καρδιά σου.

Δέκα χρόνια βασανίστηκε ο πολύτλας Οδυσσέας ώσπου να δει καπνό αναθρώσκοντα απ' το Θιάκι

κι εγώ πάτησα τα έντεκα και ακόμη φλέγομαι απέλπις στην έρημο της αγάπης.

Σαν τον Μωυσή σαράντα χρόνια στην άμμο μήπως και αξιωθώ τις πεδιάδες του Χαναάν.

Είσαι ο κόσμος μου, έρωτα μου, η επαγγελία μου, μα ένας κόσμος που ποτέ δεν θα περπατήσω.