Υ.Γ. 1 Οι υπεύθυνοι της Art Athina παρέλειψαν να πουν στον, κατά τ' άλλα υπερπληροφορημένο, κατάλογο τους έστω και μια
λέξη για την εκδήλωση μνήμης του ΔΕΣΜΟΥ, έστω κι ένα ευχαριστώ προς τους συντελεστές που αφιλοκερδώς εργάστηκαν ώστε ο ΠΣΑΤ εμπράκτως να τιμήσει την ιστορία του. Στα είκοσι χρόνια της Art Athina έχουν διοργανώσει εκθέσεις ή άλλες παρεμβάσεις όλες οι θείτσες, μουσίτσες, μουχρίτσες και δακίτσες της εγχώριας κριτικής. Είναι η πρώτη φορά που εμπλέκομαι και μετανοιώνω την ώρα και τη στιγμή που είχα την ιδέα να τους προτείνω κάτι που θα ξέφευγε από τις τρέχουσες μοντερνιές και τα δήθεν της διεθνούς art society. Mea culpa.
Υ.Γ. 2 Η εκδήλωση θα επαναληφθεί σε συνθήκες πιο φιλόξενες στην πρώτη Art Thessaloniki fair. Του χρόνου!
Υ.Γ. 3 Συμπέρασμα: Το ελαιόδενδρο της ελληνικής τέχνης
κατατρώγουν οι ευνούχοι, οι μουχρίτσες και ο δάκης!
Αυτό ας είναι πάντως ένα μάθημα για όλους και κυρίως για τον αφελή υποφαινόμενο: οι άνθρωποι της αγοράς, ακόμη κι όταν πρόκειται για την τέχνη, διατηρούν αναλλοίωτα τα αγοραία τους χαρακτηριστικά.
Δε βαριέστε κύρις Στεφανίδη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω ο Κανιάρης είχε δει Pollock απο το 1958...
http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=23077&autostart=0
Υπάρχουν και σημαντικότερα ζητήματα στην τέχνη απο το Art Athina...
Με εκτίμηση,
Δ.Μ.