Ακολουθούν τρία κείμενα που δημοσιεύθηκαν πριν από 11 χρόνια και που νομίζω πως έχουν ακόμη ενδιαφέρον. Κυρίως γιατί μιλάνε για τη φτώχεια, συμβολική και πραγματική, την τέχνη, την πολιτική και, τέλος, τον πολιτισμό ως δικαίωμα αλλά και υποχρεωση του καθενός. Σε τελική ανάλυση πρόκειται για τρία γεγονότα και για τον σχολιασμό τους, τα οποία ενώ συνέβησαν χτες, θα μπορούσαν με την ίδια ένταση να έχουν προγραμματιστεί για αύριο. Τα αφιερώνω στη Κική Δημουλά επειδή τον τελευταίο καιρό το όνομά της βρίσκεται, ως μη ώφειλε, στα χέρια και τα στόματα εμπαθών και ατάλαντων.Και μη ξεχνάτε, η φωνασκία είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να μην ακουστεί το αυτονόητο.
Μ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου