Και άλλη μια μικρή βόμβα

Στον Αλέξη Τσίπρα

"Where the Slaves Live" (2014), de l'Argentin Villar Rojas, exposé à la Fondation Louis Vuitton, ici le 17 octobre 2014.

Στο μεταμοντέρνο σόφισμα, όλα πάνε με όλα: και τα ρούχα των σκλάβων και τα Louis Vuitton. Κάτι δηλαδή σαν την Ραχήλ Μακρή στα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ, ή σαν το μαντηλάκι-ποσέτ του Κατρούγκαλου. Αν ήμουν ενδυματολόγος έτσι θα έντυνα έναν σύγχρονο αρχοντοχωριάτη (Bourgeois gentilhomme de Molière).

Μια ολιγοπρόσωπη, οικονομικοκοινωνική ελίτ έχει εδώ και χρόνια τον έλεγχο και της Εθνικής Πινακοθήκης και του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης μέσα από διευθύνσεις οι οποίες αποτελούν, όπως είναι προφανές, τα χαϊδεμένα -όσο και διορισμένα- παιδιά του Συστήματος. Συνακόλουθα, το κύρος των δυο ιδρυμάτων επιτρέπει ώστε ορισμένοι "ειδικοί", αξιοποιώντας κρατικές σφραγίδες κλπ. να παρεμβαίνουν ρυθμιστικά τόσο στην αγορά της τέχνης όσο και στο παραεμπόριό της. Και αυτό έχει υπάρξει για χρόνια εξαιρετικά επωφελές για λίγους εις βάρος των πολλών. Η ΕΠΜΑΣ έχει τεράστια ευθύνη για το φούντωμα του εμπορίου πλαστών έργων στη χώρα επειδή γνωμοδοτεί ιδιωτικά και εκ του πονηρού και δεν αναλαμβάνει δημόσια την επιστημονική ευθύνη των απόψεών της. Αυτό είναι ένα σκάνδαλο που χρονίζει και το γνωρίζουν πολύ καλά οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ. Το ότι εδώ και μήνες διενεργείται έρευνα στην ΕΠΜΑΣ κατόπιν εντολής της Εισαγγελίας για οικονομικές ατασθαλίες  είναι καλός οιωνός. Αρκεί να μην θαφτεί και το καινούργιο πόρισμα όπως ετάφη από τον αλήστου ,ή μήπως απλήστου;, μνήμης κ. Βουλγαράκη το ανάλογο πόρισμα του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης Λ. Ρακιντζή το 2015.Το κατεστημένο λυσσαλέα περιφρουρεί τα συμφέροντά του, τους θύλακους μέσα από τους οποίους ασκεί την εξουσία του, η Αριστερά τι κάνει; Τα κυρίαρχα ΜΜΕ προβαίνουν ξανά στις συνήθεις τους διαστρεβλώσεις, αποσιωπήσεις, εξαφανίσεις αντιφρονούντων ή απλώς αντίπαθών,διαγραφές απόψεων και κριτικών. Ως πότε; Και τα δυο μουσεία χρειάζονται καινούργιες αντιλήψεις και, κυρίως, μια ριζοσπαστικά καινούρια άποψη περί ιστορίας και περί ιστορίας της τέχνης. 

Μια τέχνη που ως τώρα μεροληπτικά εξυπηρετούσε τους λίγους, ήρθε η ώρα να υπηρετήσει και τους πολλούς. Οι οποίοι, διάολε, το δικαιούνται ....

Σαν το δικό μας, καμία σχέση!

ΥΓ.Δεν πέρασαν τρεις μέρες από τη δημοσίευση του ανωτέρω και το Συγκρότημα παρουσίασε καινούρια αποθεωτική συνέντευξη της κας Καφέτση η οποία ,λέει, θα στήσει σε δυο μήνες το μουσείο που πάντως δεν έστησε σε 10 χρόνια. Το παιχνίδι που σας περιέγραψα στα καλύτερά του. Οι δυο διευθύνσεις, η νέα της δεξιάς και η άλλη του ΠΑΣΟΚ ,κονταροχτυπιούνται κανιβαλικά ποντάροντας στο ότι και η Αριστερά θα παίξει το χαρτί των ελίτ. Μέτρησα δεκάδες "εγώ" της κας Καφέτση και κανένα βέβαια "εμείς". Λες και η εικαστική κοινότητα, καλλιτέχνες, κριτικοί, μουσειολόγοι, γκαλερίστες, ιστορικοί και θεωρητικοί της τέχνης δεν έχουν κανένα λόγο και καμία άποψη σε αυτό το τέρας της κρυπτείας. Η κα Καφέτση ,το έχω πει πολλές φορές, ιδεοληπτική και ισχυρογνώμων, πιστεύει πως κατέχει την απόλυτη αλήθεια την οποίαν και δεν μοιράζεται με κανέναν. Ο ελιτισμός της είναι τόσο ενοχλητικός ώστε, ενώ ταξιδεύει συχνά σε όλο το κόσμο, δεν έχει επισκεφτεί από άποψη τουλάχιστον τα 2/3 των ελληνικών γκαλερί. Ούτε μια φορά. Το μουσείο που φαντασιώνεται δεν θα είναι παρά ένα μεταμοντέρνο υβρίδιο υπεροψίας και αρχοντοχωριατισμού. Κάτι δηλαδή σαν το "L'imaginaire monumental des milliardaires", όπως σαρκαστικά βαφτίζει ο Monde Diplomatique, # 733, Απρίλιος 2015, το κτίριο της Fondation Louis Vuitton στο Παρίσι, έργο του πολύ Frank Gehry. Μόνο που σε μας ούτε το κτίριο φτούρισε, ούτε τα ιδρύματα επαρκούν ούτε οι εγχώριοι Gerhy φτούρισαν, όσο για τους δισεκατομμυριούχους αυτοί αφού έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, έβγαλαν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και τώρα θέλουν να στηρίξουν τον "πολιτισμό" με κρατικές δαπάνες. Η Παναγία της Αριστεράς, βοήθεια μας!