Μεταφυσικό θέατρο

Αριστερά η Σύρος, η Σίφνος, η Αντίπαρος. Δεξιά η Κύθνος, η Τζιά, η Γυάρος. Χαμηλοί ορίζοντες. Τα σύννεφα επάνω σχηματίζουν σωρείτες, μελανίες και θύσανους. Στην θάλασσα πνέει πουνέντες για να το γυρίσει αργότερα σε σορόκο . Η βροχή ταξιδεύει βιαστικά προς ανατολάς αφήνοντας παντού διάφανες δροσοσταλίδες και μικρά ουράνια τόξα. Το δράμα της φύσης γίνεται εδώ γεγονός αναστάσιμο. Θέατρο του μεταφυσικού χρόνου. Του μεταφυσικού χώρου. Οι Κυκλάδες με την ενέργεια και την υποβολή τους σε κάνουν ταπεινότερο. Δηλαδή λίγο καλύτερο. Η αλήθεια γυμνή από οποιαδήποτε ψευδομεταφυσική. Ή μάλλον το φυσικό ως μεταφυσική. Το νερό, ανέκαθεν καθαρτήριο, δεν αγιάζεται, αγιάζει.
Κάπου βαθιά στον ορίζοντα προετοιμάζει το ιδιαίτερο του φως το λειψό πλην ολόλαμπρο φεγγάρι των Θεοφανίων. Αύριο θα φωτίσει μια διαφορετική μέρα. Ένας καινούργιος έρωτας για τα πράγματα και τους ανθρώπους μπορεί να ανατείλει. Για να επιθυμήσουμε από την αρχή όσα και όσους με τόση επιπολαιότητα θεωρήσαμε "τελειωμένους". Αφού η αγάπη δεν μπορεί να τελειώνει. Ποτέ. Αύριο το μέλλον ας αγαπήσει ξανά το παρελθόν όσων δεν φοβούνται να θυμούνται.