στη μαμά της
Μέσα τους χώμα, μόνο χώμα κι αυτοί σκάβαν
λέει ο ποιητής κι είναι έτσι επειδή
σε κάθε βρέφος πάντα κοιμάται ένας γέρος,
σε κάθε αγκαλιά κι ένας Ιούδας,
κάθε φιλί μ'έναν Ιούδα πληρωμένο.
Έτσι πρέπει να είναι...
Εκτός από τα φιλιά που σου έδωσα μωρό μου,
η μόνη αλήθεια μου όταν δε θα υπάρχω
μα θα υπάρχω κάθε φορά που θα σου λείπω
αφού όσο σε γέννησα με γέννησες
κι όποτε σ'αγκαλιάζω εγώ είμαι το μωρό
μωρό μου...
Κοίτα, ακέραιο το φως
κάθε φορά που ανοίγει
παράθυρα από σύννεφα ο ουρανός.
Φόρα λοιπόν όσα φτερά σου έφτιαχνα
όλο το βράδυ για να πετάξεις το πρωί
αγάπη μου, κορίτσι μου, ψυχή μου...
Κι άκουσε το τραγούδι μου:
΄Στη γωνιά του δρόμου
στέκει ένα φανάρι
στην άκρη του μυαλού μου
καίει μια ελπίδα
κάπου φυλάει ένα πέρασμα
ο άγριος ποταμός
κι εμέ μου φτάνει
που σε είδα....΄
Και τρία υστερόγραφα
1. Κατα τ'άλλα...Er suchte nach etwas,
wie nach verloren Träumen aber er fand nichts.
Georg Büchner
2. Η ομορφιά μυρίζει αίμα,
έχει τη γεύση του αίματος
πλάστηκε μόνο για τους δολοφόνους
όσοι τεχνίτες είναι στο μαχαίρι...
3. Τη ξεφλούδιζα χρόνια, αργά
όπως το κρεμμύδι μα,
επειδή δάκρυζα, καθυστερούσα.
Ποτέ δε βρήκα το βαθύ καρπό της...
Αχ....Μανο μου ξεχυλισε το σπιτι απο αγαπη και νοσταλγια ....Εισε ευλογημενος !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή