ΘΑ ΠΑΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ..;

"Άδειασαν οι λέξεις από νοήματα.

Ύστερα γέμισαν μόνες τους από τον εαυτό τους"

Γιάννης Ρίτσος

Απόψε, εντός Βουλής, θα παίζεται η οδυνηρή κορύφωση του δράματος που ταλανίζει εδώ και πέντε χρόνια τον τόπο και,παράλληλα,η τραγική πιστοποίηση του ελλείμματος που χαρακτηρίζει συλλήβδην το πολιτικό μας προσωπικό. Ταυτόχρονα, εκτός Βουλής, στην Πλατεία Συντάγματος, ο "λαός", δηλαδή οι ελάχιστες εκατοντάδες επαγγελματιών κομπάρσων που μάζεψαν κόμματα και συνδικάτα, θα δίνει τη νιοστή, βαρετή παράσταση του έργου " Δεν θα περάσει" , "Λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, αντίσταση και πάλη" και άλλα τέτοια τερπνά που μάθαμε δεκαετίες τώρα να τα λέμε μηχανικά, ταυτίζοντας τον ακτιβισμό με την κοινότοπη βαρεμάρα ή την άρνηση οποιασδήποτε πρωτοβουλίας που θα τάραζε, έστω για λίγο, το τέλμα. Σήμερα, η αριστερά πληρώνει τη σχεδόν θεσμοθετημένη κουλτούρα της άρνησης και του "όχι σε όλα" με την οποία γαλβάνισε τις γενιές της μεταπολίτευσης. Μπορώ να πω κάπως αφοριστικά, ως αριστερός που κουβαλά και θυμό και απογοήτευση, ότι τη συγκεκριμένη τουλάχιστον στιγμή και για τον συγκεκριμένο τόπο οι έννοιες "αριστερά" και "δεξιά" είναι σαφώς ανενεργές και πάντως παρωχημένες... Η όποια πολιτική σκέψη και δράση οφείλει να ξεκινήσει πέρα και μακριά από τα συγκεκριμένα αυτά στεγανά! Εκτός και αν επιμένουμε να παίζουμε στο Gran Theatro del Mundo του Calderon de la Barga από την εποχή του ώριμου Μπαρόκ...

Τη στιγμή λοιπόν που θα πεθαίνουν στη συνεδρίαση της βουλής οι ιδεοληψίες, οι εμμονές και ο αφόρητος λαϊκισμός της κυβερνητικής αριστεράς ,δεν μπορεί να λείπει από το ιστορικό αυτό σόου -το λέω με λύπη- ο Βάρδος της μεταπολίτευσης, ο Βασιλιάς της μουσικής "αγκιτάτσιας" και ο πιο σοβαρός επιχειρηματίας του επαναστατικού κομφορμισμού, ο Μικρούτσικος! Τον θυμάμαι την Παρασκευή, πριν από το δημοψήφισμα της Κυριακής, στον ίδιο χώρο του Συντάγματος να συγκινεί όλους τους ευσυγκίνητους που είναι κολλημένοι στο '80 και βέβαια την πρόεδρο Ζωή και σκέφτομαι πόσο θα του ταίριαζε ο στίχος του ποιητή "πέρασαν ώρες πολλές μέσα στη λίγην ώρα". 

Σε λίγες μόλις ώρες σαράντα ολόκληρα χρόνια θρυμματίζονται - η χαμένη, ανολοκλήρωτη μεταπολίτευση - ενώ μια ολόκληρη αλυσίδα ευκαιριών δεν ευοδώθηκε εξαιτίας της εγκληματικής ανικανότητας όλων όσων παρέκαμπταν τα υπαρκτά προβλήματα της ζωής εν ονόματι των φαντασμάτων της θεωρίας. Π.χ. ο Νόμος Γιαννίτση για το συνταξιοδοτικό που πολεμήθηκε χυδαία παρότι αντιμετώπιζε πριν από δεκαπέντε ακριβώς χρόνια το σημερινό τραγικό αδιέξοδο. Γιατί βέβαια δεν χρειαζόμαστε την Τρόικα να μας περιγράψει την άθλια κατάσταση των ασφαλιστικών μας ταμείων. Έπρεπε μόνοι μας, και ως πολιτεία και ως κοινωνία, να έχουμε αντιμετωπίσει εκείνα τα τεράστια ζητήματα που αφορούσαν στην επιβίωσή μας την ίδια. Δηλαδή, για αυτές τις περιπτώσεις που τα πρόσημα "αριστερά-δεξιά" υποχωρούν εμπρός στο καθήκον για την πατρίδα και στη συνείδηση της ιστορίας.

Επιμένω: η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για μια πιο δημοκρατική και πιο αλληλέγγυα Ευρώπη και για ένα χρέος που στραγγαλίζει κάθε παραγωγική δυνατότητα της χώρας ήταν ορθή. Αντιθέτως, ήταν άθλια η στρατηγική μέσω της οποίας προσπαθούσε να επιβάλει την πολιτική της, με αποτέλεσμα να βραχυκυκλωθούν οι μαθητευόμενοι μάγοι τύπου Βαρουφάκη, εκθέτοντας και τον Πρωθυπουργό και την Ελλάδα στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια. Σήμερα, η γερμανική πολιτική της ύφεσης και του πειθαναγκασμού στο Βερολίνο θριαμβεύουν αφού χρησιμοποίησαν  τη χώρα μας και πάλι σαν πειραματόζωο. 

 Το Ελληνικό Ζήτημα έφερε σε πρώτο επίπεδο τα χρόνια θεσμικά προβλήματα της Ε.Ε. Αλλά και τη κρίση που σοβεί στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς των Βρυξελλών. Το τίμημα, όμως, για αυτή την "αντίσταση" ήταν και είναι τεράστιο.Αυτή τη στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, παίζει μόνος του χωρίς διάδοχο σχήμα, χωρίς καμιά εναλλακτική δυνατότητα. Άρα η ιστορική ευθύνη του είναι τεράστια. Πήρε τη σωστή απόφαση να μετατρέψει το ΟΧΙ σε ΝΑΙ και να καταλήξει στο αναγκαίο Μνημόνιο που απαλλάσσει τη χώρα από την άτακτη χρεοκοπία. Τώρα όμως πρέπει να τιμήσει την υπογραφή του και να εφαρμόσει αυτά που ψήφισε. Παρά τη δημοφιλία του, το πολιτικό του κύρος έχει τρωθεί. Ανεπανόρθωτα ή όχι, θα το δείξει ο χρόνος και βέβαια οι δικές του πρωτοβουλίες στο μέλλον.Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές θα ήταν μια λανθασμένη κίνηση με απρόβλεπτες συνέπειες και για τη χώρα και για τονΣΥΡΙΖΑ και για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.Ο Τσίπρας εξελέγη για να κυβερνήσει κι όχι να ισορροπεί τους ανισόροπους και τους ιδεοληπτικούς του κόμματος.Όσο πιο γρήγορα συμπήξει συμμαχίες από την ευρύτερη κοινωνία που ακόμη τον στηρίζει,τόσο πιο εύκολα θα κυριαρχήσει στη πολιτική σκηνή για την επόμενη δεκαετία.Αλλιώς το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο.Χρειαζόμαστε σκληρή δουλειά από όλους μας,λαό και ηγεσία.Οχι άλλα συνθήματα,όχι ψέματα.

 Κι ο Μικρούτσικος; Κι ο Λαζόπουλος; Και το κυρίαρχο δήθεν; Όσο γρηγορότερα απαλλαγεί από όλα αυτά τα βαρίδια του ΠΑΣΟΚ που θέλουν να πρωταγωνιστούν σε όλες τις καταστάσεις αναπαράγοντας, αφόρητα, πολυκαιρισμένα κλισέ, τόσο πιο κοντά θα βρίσκεται σε μια σύγχρονη αριστερά που θα κομίζει νέες ιδέες και δεν θα βολεύεται στα αδιέξοδα συνθήματα του παρελθόντος. Και κάτι τελευταίο: επτά μήνες αριστερής διακυβέρνησης και δεν είδαμε κάποια πρωτοβουλία στο χώρο του πολιτισμού, κάποια τσαχπινιά, τρέλα, κάποια ανατροπή που να αποδεικνύει ότι δεν είμαστε σαν τους άλλους, τους βαρετούς, τους γραφειοκράτες. Ή μήπως είμαστε; 

Υ.Γ. Στον έρωτα πονάς για το δικό σου πόνο. Στην αγάπη, για τον πόνο του άλλου.