Η εικόνα και οι συμβολισμοί της

Προσέξτε συσσώρευση συμβόλων: στο βάθος το διαχρονικό κάλλος της Ακρόπολης και σε πρώτο πλάνο το ελαφρώς υπέρβαρο κάλλος της μεγαλομπεμπέκας με τα μπουτάκια της έξω. Ο Γιάνης την κρατάει με τον κιτς τρόπο που σηκώνει ο Ποπάι την Όλιβ και που δηλώνει "δεν είμαι μόνο σοφός αλλά και μάτσο". Το εφαρμοστό πάντως πουκάμισο λειτουργεί ως γκέι trade mark, ακόμα και για τους αμύητους. 

Που να ήξερα, όταν έπαιζα στα πόδια μου την Πινακοθήκη, ότι θα κρατούσα κάποτε και ολόκληρο το 

ΥΠΠΟ! Ελπίζω τώρα η Μαρίνα μας να βρει ως υπουργός τον Πικάσο που έχασε σαν διευθύντρια. Τι τα θέλετε, στην Ελλάδα ανταμείβονται πάντα οι αξίες. Το Μαρινάκι, ως διακοσμήτρια του Προεδρικού Μεγάρου και του Μαξίμου, λόγω του ότι κρεμάει πίνακες στα γραφεία τους, υπήρξε πάντοτε η αγαπημένη των Προέδρων και των Πρωθυπουργών. (Και γαμώ τους φιλότεχνους!) .

Ελπίζω πάντως να βρει στα υπόγεια του ΥΠ.ΠΟ την αναφορά του Λέανδρου Ρακιντζή για τις οικονομικές ατασθαλίες της Εθνικής Πινακοθήκης την οποία "έθαψε" ο Αλήστου μνήμης Μπόμπ Βουλγαράκης!Ο και Ντοράκης αποκαλούμενος.

Για να μην ξεχνιόμαστε: το έργο που εκλάπη από την Εθνική Πινακοθήκη λόγω πλημμελούς φύλαξης και ανάρτησης, ήταν προσωπικό δώρο του Πικάσο προς τον Ελληνικό λαό για την αντίσταση του εναντίον των Ναζί. Ο πίνακας,ζοφερό πρελούδιο τουΒ´παγκοσμίου Πολέμου,δεν άρεσε στο Μαρινάκι -εξπρεσιονισμός,δηλαδή δεν πουλάει-,γι αυτό δεν ήταν στα μόνιμα εκθέματα(sic).Να διαθέτεις Πικάσο και να μην τον εκθέτεις!Κι όταν τον εκθέσεις για λίγο,να στον κλέβουν.Ε,την υπουργοποιείς ή δεν την υπουργοποιείς κ.Πρόεδρα; 

Με τρελαίνουν οι παντελόνες της νέας πρωθυπουργού, ιδιαίτερα όταν διαγράφουν και το εσώρουχο. Καλύτερα κι από τα καπέλα της Μαρίνας. Τι τα θέλετε, η αισθητική ήταν πάντα το βαρύ όπλο των ανθρώπων της εξουσίας. 

Κουίζ: Ποιος εκ των Αρχαίων επτά σοφών είπε πως οι χαμηλοκώλες στην Ελλάδα είναι φιαγμένες για να φτάσουν πολύ ψηλά; (Α,Ρε Πάκη! Τι κυβέρνηση έφτιαξες πάλι! Καραμανλοσυριζαία από τας Σέρρας. Κατ´ εικόνα και ομοίωσιν σου....)

ΥΓ. Δεν είναι πάντως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός η κα Θάνου. Ξεχνάνε όλοι σκοπίμως τη Μιμή. Για να μη πω και το Λαζόπουλο.Άρα η κυρία Βασιλική έρχεται τρίτη.

Απογοήτευση κι ο Ξυδάκης. Και λίγος και κακούλης και χωρίς όραμα και χωρίς στοιχειώδη, αριστερά ανακλαστικά. Ένας μπάρμπας με γραβάτα που θυμίζει γυμνασιάρχη της Χούντας που έγλειφε  εκεί που θα έπρεπε να φτύνει και που έφτυνε όσους θεωρούσε του χεριού του.Που αρνιόταν να δεχτεί όποιον δεν γούσταρε. Η εκδίκηση της γυφτιάς που θα έλεγε κι ο άλλος Ξυδάκης, της Καιτούλας μας που μοιάζει στη Πέγκυ Ζήνα. Παρέδωσε ο φαλακρός Ξυδάκης τη καρέκλα του, θεία δίκη, στη άσπονδη εχθρά του Μαρίνα με τα καπέλα! Και έπειτα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ πως τα έβαλε με τα διαπλεκόμενα.

Δεν έγινε ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, ο πιο ελλόγιμος ζωγράφος της γενιάς του, υπουργός πολιτισμού αλλά η θείτσα που κουβάλησε τον πίνακα του ως το Μαξίμου. Επί Αντρέα τα έργα από την Εθνική Πινακοθήκη θυμάμαι πως τα διάλεγε αυτοπροσώπως η Μιμή. Τότε βέβαια υπήρχε κράτος.

Ο πρωθυπουργός στους οκτώ μήνες της θητείας του πήρε κιλά και φορά πια παντελόνι ένα νούμερο μεγαλύτερο. Θα προτιμούσα ο Αλέξης να είχε anorexia nervosa από το σοκ της ευθύνης και να μην χοντραίνει στους γλουτούς, έστω κι από άγχος.Περίεργο το πόσο χοντραίνει η εξουσία.

 

Ένα νούμερο; Λίγο λέω. Αφού διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ τριχοτομώντας τον μάλλον μπορεί να αξιοποιήσει και τους λιποδιαλύτες του οργανισμού του. Εκτός κι αν φιλοδοξεί να μοιάσει του Φίλη.Οπότε το ένα νούμερο είναι μάλλον λίγο.

Μεϊμαράκης! Και μαγκίτης και τζέντλεμαν. Και υποψήφιος πρωθυπουργός με πολλές πιθανότητες εκλογής. Και Ντοράκης και αντί της Ντόρας η οποία βλέπει πάλι τα "παιδιά"της να την προσπερνούν.

Αντέχει το βάρος της ιστορικής συγκυρίας; Μετά τον Αλέξη όλα τα μεγέθη, ακόμα και τα μίνιμουμ, μοιάζουν extra large.

 

Με τον Πάκη, επιλογή όχι μόνο του Τσίπρα αλλά και της Ζωής και του Λαφαζάνη οι οποίοι ανακάλυψαν σε αυτόν αόρατες αγωνιστικές περγαμηνές, ο ήδη εκφυλισμένος θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας έφτασε στο μη περαιτέρω. Ακόμη και τον Σαρτζετάκη τον σεβόμασταν, εμείς οι φιλοπαίγμονες υπήκοοι του Ελλαδιστάν, πολύ περισσότερο. Επειδή είναι η πρώτη φορά που πρόεδρος της Δημοκρατίας προσφωνείται από όλους και συλλήβδην με το σαχλό υποκοριστικό του. Εν τέλει ο "Προκόπης ο ανεπρόκοπος" κατάφερε να δυσαρεστήσει τους πάντες πλην βεβαίως του υψηλού χορηγού του, του Αλέξη! Αλλά και του Χατζησαρίπολου, αν θυμάστε οι παλαιότεροι. (Αν δεν θυμάστε, διαβάστε τα παλιά μου άρθρα στην Ελευθεροτυπία.)

ΥΓ. 1  Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς μετά της Αλκήστιδος ,άδομεν! (Α, ρε Πάκη με τις υπουργάρες σου!)

ΥΓ. 2  Η πολιτική ιστορία του τόπου είναι καταδικασμένη να σέρνεται από έναν Άκη σε έναν Πάκη. Ευτυχώς πάντως που υπάρχουν πολιτικές και ηθικές εξαιρέσεις σαν αυτή του Σπύρου Λυκούδη. 

ΥΓ. 3  Μικρές αισθητικές παρατηρήσεις: προσέξτε πως πίσω από τον πρόεδρα τις εικόνες και τις εικονίτσες της Παναγίας, του έφιππου Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Προκοπίου (βοήθειά μας!) κλπ., δεσπόζει πελώρια  η φωτογραφία του Εθνάρχου (δυο φορές βοήθειά μας γιατί αν δεν ήταν αυτός, δεν θα μας ήξερε ούτε η Λώρα Μολυβιάτη. Ούτε ο Αντώνης Μακρυδημήτρης μπορώ να σου πω).Συμπέρασμα:Μπροστά στον "θεό" η Παναγία είναι απλώς μια μεγαλοκοπέλα.Κάτι σαν τη Τρέμη,ένα πράγμα.