Η βαθύτερη αγωνία της τέχνης κρύβεται στο πρωτόλειο, τη σπουδή, το σπάραγμα, τη σημείωση που δεν ολοκληρώθηκε, το απότμημα που συσκοτίζει το σύνολο της εικόνας, την λεπτομέρεια που δεν υπακούει στη ροή της αφήγησης ... Στο παράδοξο που διαφεύγει του κανόνα. Δηλαδή σ' εκείνη την αποτυχία που επιτυγχάνει ό τι δεν κατάφερε η επιτυχία. Περισσότερο από το "αριστούργημα" ο κάματος για ένα έργο που παρά την προσπάθεια, τελικά δεν θα βρει το κοινό του. Σε αντίθεση με αυτό που ο Μπέρνχαρντ ονομάζει "κρατική τέχνη των Παλιών Δασκάλων". Εκεί που ο θαυμασμός είναι σχεδόν υποχρεωτικός και ασφαλώς προαποφασισμένος. Και η συγκίνηση μάλλον δοτή.
All of old. Nothing else ever. Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.
Samuel Beckett, 9.12.1981
Φωτογραφίες: 1 Το κρεβάτι του Γιαννούλη Χαλεπά στο σπίτι του, στον Πύργο. 2 Τρία προπλάσματα του Λουκά Δούκα που πέθανε πρόωρα το 1925: Ο Κάιν, ο Σοφός, και το πορτρέτο του αναρχικού ηθοποιού και συγγραφέα Ν. Βέλμου, εκδότη του καυστικού περιοδικού του '30 "Φραγγέλιο". 3 ο Βέλμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου