Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Η κρίση και η γριά

Εχουμε περάσει σεισμούς, εμφυλίους, διχασμούς, δικτατορίες, χρηματιστήρια… θα επιβιώσουμε και τώρα. Αρκεί να διεκδικήσουμε μια στοιχειώδη κοινωνική συνοχή. Αυτός ο τόπος μεγαλούργησε ξυπόλυτος και σε εποχές ανεργίας. Είναι βλακώδες να κινδυνεύει σε περίοδο, ακόμη, ευμάρειας. Εκτός κι αν εδώ, στην ευμάρεια με κάθε μέσο, έγκειται το πρόβλημα. Επειδή η πέψη συχνά εμποδίζει τη σκέψη. Και επειδή πιο αντιαισθητικά από τα μπουκωμένα στόματα είναι τα μπουκωμένα βλέμματα. Αυτή η μικροαστική πείνα για το επιπλέον, όταν η επιθυμία ταυτίζεται με την επίδειξη. Το νεοπλουτίστικο όνειρο, που ξέρει να γαργαλάει τόσο έντεχνα η γραβατοφορεμένη μαφία των τραπεζών. Και στο οποίο έχουν υποκύψει τόσο η πατροπαράδοτα νοικοκυρεμένη Δεξιά όσο και η ασκητική Αριστερά. Με αποτέλεσμα να περισσεύουν η υποκρισία και ο τυχοδιωκτισμός στις όποιες διεκδικήσεις. Οταν κινδυνεύει ολόκληρο το πλοίο, είναι ηλιθιότητα να θέλει να διασώσει κανείς μόνο την πρύμνη. Η κρίση, όμως, αναδιανεμητική κατ’ ουσίαν διαδικασία, μπορεί να έχει και θετικές πλευρές: Να μας σπρώξει συλλογικά σε μεγαλύτερη αυτοσυνειδησία και οργάνωση. Ως πότε θα τρώμε από τα έτοιμα; Ως πότε θα περιμένουμε τα πάντα από ένα κράτος-πατερούλη, όντες πολίτες-πελάτες του; Ως πότε ο δημόσιος κορβανάς θα σιτίζει από μεγαλοεργολάβους και εταιρίες έως αργόμισθους υπαλλήλους ή αγρότες; Γράφαμε τις προάλλες πως άλλοι ζουν υπό το νόμο, εμείς δίπλα σε αυτόν. Συζούμε σε υπονόμους και παράθυρα νόμων προς ατομική διαφυγή. Προχθές με… νόμο απελευθερώθηκαν υπόδικοι οι οποίοι δεν είχαν εκτίσει την ποινή τους, με αιτία την αποσυμφόρηση των φυλακών. Αλλο όμως οι ανθρώπινες συνθήκες κράτησης –που δεν βελτιώθηκαν– κι άλλο η επαναλαμβανόμενη ανομία. Χθες οι αγρότες έκλεισαν τα σύνορα! Η καραμπινάτη αυτή αυτοδικία επιβραβεύτηκε με εκατομμύρια ευρώ. Αύριο κάποια άλλη χειμαζόμενη ομάδα θα ισοπεδώσει το κέντρο. Κι ακόμη δεν έχει έρθει ο δύσκολος Σεπτέμβρης. Εκτός και αν μας σώσουν πάλι τα αποθέματα της κραταιάς παραοικονομίας. Κι ενώ η κρίση μεγεθύνεται, κάποιοι, κοιτώντας το ίδιον συμφέρον, πιέζουν για εκλογές. Τη χαριστική βολή δηλαδή για τον τόπο. Υπάρχουν όμως και ευχάριστα: Ο πληθωρισμός μειώθηκε στο 1,8%. Μπήκε το Τριώδιο. Μόνο που διάθεση για ξεφάντωμα έχει μόνο η «γριά» της γνωστής διαφήμισης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου