Τα μπλόκα των αγροτών θα ξανάρθουν. Σαν τα πεπόνια.Oταν έρθει, δηλαδή, η εποχή. Εφόσον αναφερόμαστε σε βασικά προϊόντα της ελληνικής βιοποικιλότητας. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι δημοσκόπος, πολιτικός αναλυτής, δημοσιογραφικό παπαγαλάκι για να το προβλέψει. Αρκεί να κοιτά τον ουρανό και να πιστεύει στη Θεία Δίκη. Αφ’ ης στιγμής κανένα πρόβλημα δεν λύνεται, καμία αγροτική μεταρρύθμιση δεν προωθείται, καμία νοοτροπία δεν αλλάζει, αλλά απλώς μετατίθενται τα αδιέξοδα και μεγεθύνονται οι ανάγκες ή οι απαιτήσεις των μειοψηφιών, τα μπλόκα θα ξανάρθουν. Σαν φυσικό φαινόμενο. Σαν τα χελιδόνια. Στα μπλόκα των αγροτών οι «κακοί» είναι βέβαια οι αγρότες και οι «καλοί» είναι οι εγκλωβισμένοι νταλικέρηδες που δεν πηγαίνουν τα εμπορεύματα στον προορισμό τους. Σε μιαν άλλην εποχή, όταν ανθίζουν οι πασχαλιές, τα ραπανάκια και οι μπανάνες θερμοκηπίων, θα αποκλείσουν οι νταλικέρηδες την εθνική – καταχρηστική αναφορά σε «εθνικές οδούς», μία την έχουμε και μάλιστα διακεκομμένη – διεκδικώντας το δικό τους «δίκαιο». Και τότε στο ρόλο των «καλών» θα εμφανιστούν οι αγρότες διαμαρτυρόμενοι για τα προϊόντα τους που σαπίζουν. Τα αγγουράκια, με το συμπάθιο. Ετσι είναι οι επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες στην Ελλάδα. Σαν τους παλιούς ζεν πρεμιέ. Αλλοτε ο Μπάρκουλης είναι ο έντιμος που θα το πάρει το κορίτσι και άλλοτε ο γλεντζές φαντάρος που θέλει απλώς να το εκμαυλίσει. Στρίβειν διά του αρραβώνος, δηλαδή, όπως έλεγε και ο Στέφανος Στρατηγός αποποιούμενος την ευθύνη του. Μόνο που ο Στρατηγός ήταν ηθοποιός και όχι πολιτικός (ούτε καν στρατηγός). Αρα εδώ δεν γελάμε, κλαίμε. Εφόσον οι πολιτικοί, σαν αόρατοι σκηνοθέτες, απλώς προεδρεύουν. Δηλαδή, διεκπεραιώνουν μικρομίζερα τις εκκρεμότητες – που συνεχίζουν να εκκρεμούν ούτως ή άλλως σαν το εκκρεμές του Φουκό. Θάβουν προς ώρας τα οικεία κακά σαν τις γάτες και περιμένουν να κυλήσουν οι εποχές, να βγουν τα ραδίκια και να έρθουν βροχές και εκλογές. Ε, τότε είναι η εποχή τους. Φορώντας την πιο αστραφτερή γραβάτα, το πιο λαμπερό χαμόγελο. Τότε χαίρονται αυτοί. Με ό,τι δηλαδή εμείς οι υπόλοιποι, που κατασπαραζόμαστε μεταξύ μας διεκδικώντας κανιβαλικά τη μισερή πίτα του διπλανού μας, ονομάζουμε «δίσεκτον έτος» και του χρόνου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου