ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ (1)

Ο κύριος Καμίνης

Συμπληρώνεται ένα χρόνος από την εκλογή του νέου δημάρχου και θα μπορούσε να γίνει κάποιος απολογισμός. Άλλαξε κάτι στην Αθήνα; Άνθρωποι που ψήφισαν τον Καμίνη και πολύ περισσότερο που πίστεψαν σ΄ αυτόν, δείχνουν μάλλον μαγκωμένοι. Οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα πάντως σιγοβράζουν σταθερά στον θυμό και στην απελπισία τους.

Ο φίλος μου, καθηγητής, Ιωσήφ Βιβιλάκης δέχτηκε τις προάλλες επίθεση συμμορίας αλλοδαπών και παρά τρίχα ξέφυγε, έξω από το σπίτι του, Ηπείρου και Αχαρνών. Παρότι έστειλε τρεις φορές (!) την ίδια επιστολή στο δήμο -και μάλιστα πρωτοκολλημένη- ο δήμαρχος δεν απάντησε.

Συμπέρασμα θλιβερό; Ο κ Καμίνης δεν έχει επαφή με τους συμπολίτες του, δεν έχει καν επαφή με τους ανθρώπους που τον στήριξαν. Δεν συζητάει, δεν ενημερώνεται, δεν αποδέχεται εισηγήσεις . Εκτός του στενού, προσωπικού του κύκλου. Άνθρωποι που τον υποστήριζαν προεκλογικά έχουν αδρανοποιηθεί, όπως ο Φώτης Προβατάς. Ο δήμαρχος είναι ένας μεθοδικός γραφειοκράτης, ένας έντιμος άνθρωπος που θέλει να προσφέρει, επιμένει στους χαμηλούς τόνους, αντιπαθεί την άσκοπη προβολή αλλά λείπει αυτό που λέμε "συναισθηματική ευφυΐα". Σ΄ ένα χρόνο έχει βελτιώσει την καθαριότητα της πόλης αλλά και έχει ανεχθεί τα πρεζόνια να φτάσουν ως τα Προπύλαια και τη Νομική. Θα μου πείτε πως δεν φταίει ο δήμαρχος. Το πιο λυπηρό είναι πως το ίδιο θα ισχυριστεί κι εκείνος. Και από εδώ αρχίζει η παρακμή. Δηλαδή η αποποίηση ευθυνών, η σύγχυση φορέων και αρμοδιοτήτων. Ο κ. Καμίνης ισχυρίζεται ότι μάζεψε τα οικονομικά του Δήμου κατά 28%. Μπράβο του! Γνωστού όντος πως ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει απαλλαγεί ακόμα από τις μαφίες που του κληροδότησαν οι επαγγελματίες πολιτικοί. Όμως ο κόσμος περίμενε και κάποτε θεαματικές χειρονομίες που θα σηματοδοτούσαν την αλλαγή νοοτροπίας. Ο κόσμος ψήφισε τον κ. Καμίνη επειδή ήταν αντι-Κακλαμάνης κι επειδή συνοδευόταν από ονόματα σαν του Αλέξανδρου Τομπάζη, της Ρέας Γαλανάκη, της Ευφροσύνης Δοξιάδη κλπ. Πού είναι όλοι αυτοί; Θάφτηκαν ήδη στη ρουτίνα της καθημερινής διεκπεραίωσης; Πού είναι ο πολιτισμός, η έκρηξη των χρωμάτων, η διαφορετικότητα που μας έταξαν; Το ξέρω πως δεν αλλάζει εύκολα το άγος που λέγεται Αθήνα, ιδιαίτερα μάλιστα μ΄ αυτήν εδώ την πανικόβλητη, παράλυτη και παραλυμένη κυβέρνηση. Όπως υπάρχουν και πράγματα που γίνονται και χωρίς λεφτά και χωρίς τη συνέργεια της κεντρικής εξουσίας. Ξέρω επίσης ότι η τοπική αυτοδιοίκηση επειδή διαπλέκεται άμεσα με τον πολίτη-συνένοχο, είναι πιο διεφθαρμένη και σπάταλη μορφή εξουσίας.

Πιο συγκεκριμένα το σύστημα Καμίνη δεν έχει ιδέες, διαθέτει μόνο projects. Πάσχει δηλαδή απ' αυτό που πάσχει και η κεντρική εξουσία: Την έλλειψη οράματος αλλά και ανθρώπων που θα μπορούσαν να το εμπνεύσουν. Ο κ. Καμίνης μοιάζει όλο και πιο πολύ με τον κ. Γερουλάνο και δεν ξέρω ειλικρινά αν αυτό είναι καλό ή κακό. Ο ίδιος θα μπορούσε να πλαισιωθεί από νέους δημιουργούς, ν΄ αναπτύξουν εθελοντισμό και ανάλογες δράσεις, να εκμεταλλευθεί τον ενθουσιασμό και την εμπειρία των εκατοντάδων, ικανών ανθρώπων που τον στήριξαν. Αντ΄ αυτού η επίγευση είναι "μια από τα ίδια".

Ας πούμε o 9,84 θα μπορούσε να γίνει το πραγματικό, πολιτιστικό ραδιόφωνο της πόλης. Και το μοναδικό συνάμα λόγω της χρόνιας παπαδημητριάδας – ξέρετε ο συνθέτης – εξώφυλλο της «Ραδιοτηλεόρασης» που είναι συγχρόνως και αφεντικό της – η οποία διοικεί το Γ΄ πρόγραμμα με νοοτροπία αυλής. Λείπει ένας Χατζιδάκις από το πλευρό του Καμίνη. Όπως λείπει και από τον τόπο γενικότερα.

Έπειτα αυτή η επαναλαμβανόμενη γελοιότητα των σωρών σκουπιδιών, αυτό το ετήσιο πανηγυράκι της δυσωδίας, της υπανάπτυξης, αλλά και των φτηνών δικαιολογιών δεν πρέπει κάποτε να σταματήσει οριστικά; Πού είναι οι λύσεις, που ο δήμαρχος που υποσχόταν προεκλογικά; Χάθηκαν μάλλον από την κατάληψη του δημαρχείου από τους διαμαρτυρόμενους συμβασιούχους. Ο κ. Δήμαρχος, ως άριστος νομικός, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει περισσότερο την δικαστική εξουσία, τους θεσμούς και τις δυνατότητές της. Η παρέμβασή του στην εισαγγελία για τα ΧΥΤΑ απεδείχθη σωτηρία. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύσει και με την κατάληψη των Προπυλαίων από τα πρεζόνια. Η Δημαρχία της Αθήνας οφείλει να συνεργαστεί με την Πρυτανεία του Πανεπιστήμιο, κι όχι ο καθένας να κρύβεται πίσω από το δάκτυλο των αρμοδιοτήτων του. Η αυταπόδεικτη ανεπάρκεια του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και του προϊσταμένου του δεν μπορεί να είναι το σταθερό άλλοθι των υπολοίπων.

Μακάρι πάντως, το πείραμα Καμίνη, η μεγάλη επιτυχία ενός ευρέος κοινού, η ευφυής κίνηση Κουβέλη και το απροσδόκητο πλεονέκτημα του Γ.Α.Π (ξέρετε, όπως λέμε Forrest GAP), να μη χαθεί έτσι άδοξα. Μακάρι ο λαϊκισμός και τα παρεπόμενα του να μην επιστρέψουν….

ΥΓ.1 Κύριε Δήμαρχε, η τέως δήμαρχος κα Μπακογιάννη είχε συμφωνήσει να στηθούν τρία γιγαντιαία σινιάλα του γλύπτη Τάκι στην είσοδο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Ο κ. Κακλαμάνης αμφισβήτησε τη συμφωνία που προέβλεπε να πληρωθεί το ένα γλυπτό και να χαριστούν τα δυο και έστειλε τα έργα πίσω στο δημιουργό τους. Επειδή και η αισθητική της πόλης πρέπει να μας απασχολεί ως αυτονόητο μας δικαίωμα, μπορείτε να κάνετε κάτι;

ΥΓ.2 Στην πολύπαθη πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα στέκει βανδαλισμένος και ξεκοιλιασμένος ο “Επαίτης”, το σημαντικότερο γλυπτό του πρόωρα χαμένου Λουκά Δούκα (1890-1925), ενός ταλαντούχο δημιουργού, συνεχιστή της παράδοσης του Χαλεπά. Το γλυπτό πρωτοτοποθετήθηκε εκεί το 1937 και έκτοτε απολαμβάνει τη λατρεία των “φιλοτέχνων”. Μπορείτε να κάνετε κάτι;