Αληθινό σοκ η επίσκεψη στο μουσείο για το Ολοκαύτωμα που έχτισε στο
Βερολίνο ο Daniel Libeskind (1992-99). Εδώ η ιστορία σωματοποίειται και η
τραγωδία αποκτά χωρικές διαστάσεις. Το μεταλλικό κέλυφος, τα στενά
ανοίγματα σαν μαχαιριές, η σιωπή και το κενό επιτείνουν το
κλειστοφοβικό αίσθημα του θεατή. Σπάνια η αρχιτεκτονική αποσπάται
από τις ανάγκες χρήσης ή την λογική της αγοράς και καθίσταται
αληθινά πνευματικό επίτευγμα...
Εδώ, έκθεμα είναι το μουσείο το ίδιο. Είναι η εμπειρία του κάθε επισκέπτη, η δυνατότητά του να αντέξει, να καταλάβει, να αναστοχαστεί.
(Αφιερωμένο σ' εκείνους τους φιλότεχνους χρυσαυγίτες που χαράζουν γκράφιτι στις πλάτες των μεταναστών υπό τα όμματα μιας τυφλής, εδώ, αστυνομίας).
Συγχαρητήρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαστούκι στο λαϊκό ακκισμό , το άρθρο σου !!
Παν. Αντωνόπουλος