Ο θυμός του Καραμανλή

Βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο του Καραμανλή στην Κεντρική Επιτροπή και προσπαθώ να καταλάβω γιατί θύμωσε τόσο πολύ μαζί μου. Πώς είναι δυνατόν να του πέρασε από το μυαλό ότι τον υπονομεύω, ότι θέλω να ρίξω την κυβέρνησή του. Γιατί εξοργίστηκε τόσο πολύ εναντίον μου ο πρωθυπουργός; Επειδή, δεν μπορεί, με μένα τα είχε, εμένα κοίταζε με ένα βλέμμα όλο περιφρόνηση. Ομως, τι του έκανα; Μήπως δεν τον υπερψήφισα το 2004, δίνοντάς του μάλιστα ισχυρή πλειοψηφία, ώστε να πραγματοποιήσει το πρόγραμμά του δίχως προσκόμματα; Δεν τον ξαναψήφισα πέρσι αποδεχόμενος την αιτιολογία που προέβαλε για την, πολιτικά, ενισχυμένη σύνταξη ενός δύσκολου Προϋπολογισμού; Μισθωτός είμαι και εγώ, ξέρω από δυσκολίες προϋπολογισμών, έστω και οικογενειακού διαμετρήματος. Εκτός πάλι και εάν φταίω εγώ επειδή αυτός ο περιλάλητος Προϋπολογισμός έπεσε έξω πριν καν έρθει η ώρα του νέου. Αν εγώ φταίω για τους ατυχείς χειρισμούς ή τους λανθασμένους υπολογισμούς, αναλαμβάνω ακέραια την ευθύνη. Αλλά όσο και αν ανακρίνω αυστηρά τον εαυτό μου, διαπιστώνω πως δεν είμαι εγώ ο φταίχτης. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι μπορεί να του χάλασε τη διάθεση η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, το ντόμινο που άρχισε από τις τράπεζες της Αμερικής και συνεχίζει με τις τράπεζες της Ευρώπης. Αν είναι έτσι, το καταλαβαίνω. Ομως, μπορεί να υπονομεύσουν την κυβέρνηση της Ν.Δ. οι τράπεζες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ΗΠΑ; Μήπως δεν κάνουμε πάντα ό,τι μας παραγγέλνουν; Μήπως δεν τους εμπιστευόμαστε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών μας ταμείων; Αν αυτοί μας υποβλέπουν, τότε έφτασαν τα ύστερα του κόσμου. Τότε δεν κατέρρευσε μόνον ο υπαρκτός σοσιαλισμός, αλλά κλυδωνίζεται και ο υπαρκτός καπιταλισμός! Που να πνιγούνε όλοι στη λίμνη Βιστωνίδα, Θεέ μου συγχώρα με. Αν η αγορά δεν αφήνεται να αυτορρυθμίζεται και το κράτος να εθνικοποιεί τράπεζες, τότε ανασταίνεται η σοσιαλμανία. Η γυναίκα μου, θέλοντας να με παρηγορήσει, μου λέει πως ο πρωθυπουργός δεν έχει θυμώσει με εμένα, αλλά με τον Τατούλη. Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ο Τατούλης υπήρξε υφυπουργός του Καραμανλή και είχε καταγγείλει εγκαίρως και τον Ζαχόπουλο και τον Βουλγαράκη. Από την άλλη, έχει τόση δύναμη ο Τατούλης ώστε να στεναχωρεί κοτζάμ Καραμανλή; Ωστε να μπορεί να τον ανατρέψει; Μήπως όλα αυτά είναι ρόλοι πολύ καλά παιγμένοι μεν, αλλά καθόλου πρόσφοροι πια; Αυτά σκέφτομαι και τώρα αρχίζω να θυμώνω εγώ…

1/10/2008