Κροτίδες του Πάσχα

Η Μ. Εβδομάδα των ορθοδόξων είναι μια γιορτή ακόμα και για τους άθεους. Άδωνις και Χριστός, Διόνυσος και Ιησούς, Σολωμός και Δαμασκηνός, χαρμολύπη και ανθοφορία. Επειδή υποφέρει και δικαιώνεται το κορμί, θεούμενο μέσα από τον έρωτα και την αγάπη. Κι επειδή μέσα από το πάθος και την αποθέωση ο καθένας μπορεί να φτιάξει έναν θεό κατάδικό του, ο καθένας μπορεί να κυριαρχήσει στη μοίρα του... Έστω και σαν όνειρο για την υπέρβαση μιας πραγματικότητας όλο και πιο εργαλειοποιημένης.

Ήρθε η ώρα να το ομολογήσω: ΕΓΩ είμαι ο παρ' ολίγον δολοφόνος της μη δολοφονίας του Κωστάκη. Αν όμως συνεχίζουν οι Αντωναραίοι την παραμύθα, θα αναθεωρήσω τη στάση μου.

Κύριε Αντώναρε, κάντε κάτι και για τον Βενιζέλο (Θε μου συγχώρα με κύριε Άνθιμε μου)!

Ο κύριος Καμίνης, πάλι, βούλεται να ομιλήσει δια το πολιτιστικόν του έργο (όλο αστεία γράφω σήμερα).

Μετρήστε ποιοι λαμπτήρες σοφίας και ευαισθησίας έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια από τον ΥΠΠΟ: Βενιζέλος, Κωστάκης (Ζαχόπουλος), Βουλγαράκης, Λιάπης, Γερουλάνος. Ο νυν ακόμη είναι υπό κρίση (έως τον επόμενο ανασχηματισμό).

Σιγά μην πάει ο Γιωργάκης στην επιτροπή για τη Λίστα. Αυτός απλώς προήδρευε (η σταθερή παράδοση των Παπανδρέου).

Διερωτώμαι για το φαγοπότι των Τσοχατζόπουλου και Σια ο προϊστάμενος τους Σημίτης δεν έχει καμία (έστω και ηθική) ευθύνη; Εκτός κι αν δηλώνει εντελώς ανίκανος ή ηλίθιος.

Τι τα θέλετε η λοιμική του Πασόκ θα ταλανίζει για χρόνια τον τόπο.

Βα-σα-νι-ζο-μαι που λεν κι οι τοίχοι.

Όσο για το WAKE UP είναι καλό αλλά χρειάζεται μετάφραση.

Άλλωστε για να διαβάσεις, πρέπει να έχεις τα μάτια ανοιχτά...

“Πατριωτισμός”, το τελευταίο καταφύγιο του κάθε (μεγάλο) απατεώνα, εκδότη, τραπεζίτη, εργολάβου, παράγοντα!

Το ΔΝΤ σταμάτησε το γάμο Εθνικής και Eurobank όταν ανακάλυψε τα υπέρογκα θαλασσοδάνεια όλων των παραπάνω που μέσα από τη συνένωση ήθελαν να πνίξουν.

Είπαμε κρίση-κρίση αλλά το πάρτι στο ΣΥΣΤΗΜΑ συνεχίζεται αμείωτο.

Κάποιοι εξακολουθούν να θησαυρίσουν ακόμα και τώρα.

Κι ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ καταλαβαίνει το αδιέξοδο της ακολουθητέας πολιτικής βολεύεται στο απλό καταγγελτισμό, στον εύκολο λαϊκισμό χωρίς, κατ' ουσίαν, να διεκδικεί τις αναγκαίες όσο και οδυνηρές αλλαγές.

Έτσι όμως παίζει το παιχνίδι του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από ολόκληρα ψέμματα.

Κι εγώ θα πούλαγα τον Σκορπιό αν μ' έλεγαν Αθηνά. Κι αν με είχαν ανεπαισθήτως οι Αλεξανδρινοί κολλήγοι του παππού ξωπετάξει από κάθε διαχείριση της περιουσίας μου.

Έχετε παρατηρήσει ότι το όνομα “Ωνάση” είναι διακριτικά υποβαθμισμένο στη ΣΤΕΓΗ;

Τι ντροπή! Το ΚΜΣΤ δεν δάνεισε το έργο που ο Κατζουράκης του χάρισε για την αναδρομική του στο Μπενάκη. Ήθελε, λέει, εκτός των ασφαλίστρων και... συνοδό! (Δες κείμενο μου παρακάτω “Μουσεία και μουσίτσες”.)

Τι θέλουμε; Μια τέχνη μακρυά από υπόθετα κομμάτων ή τραπεζών.

Κατά τ' άλλα κυνηγάμε την ουρά μας. Θα την πιάσουμε ποτέ;

Το άκον άωτον της υποκρισίας: Φιλόζωοι απαίτησαν ν' απομακρυνθεί το κλουβί με το πουλάκι και το κρανίο από την έκθεση του Αληθεινού στο ΕΜΣΤ. Κατά τ' άλλα, στην Κλαυθμώνος συνεχίζουν να κοιμούνται άστεγα μικρά παιδιά προς δόξαν της ευαισθησίας όλων μας. Ενώ αν ήταν καναρίνια...