Μισερά,
μίζερα όντα είμαστε Κύριε.
Εσύ
έτσι μας έπλασες Πάνσοφε.
Κάτι
θα ήξερες περισσότερο,
Κάτι
επεδίωκε η Θεία Σου Πρόνοια,
Κάτι
οικονομούσε το μέγα Σου Έλεος.
Ελλιπείς
και ατελέστατοι όντας
Μικρές
χαρές, ατελείς ευτυχίες αντέχουμε.
Οτιδήποτε
μεγαλύτερο θα μας εξόντωνε.
Γένοιτο,
Κύριε... Αλληλούια!
Aλληλούϊα!
ΑπάντησηΔιαγραφή