Ο λεβεντό...

Σάββας Πουρσανίδης, Κρουστά

Μιλάμε για τους καθημερινούς φασισμούς που όμως μας διαφεύγουν ή τους έχουμε συνηθίσει και το μυαλό μου πηγαίνει σε εκείνον τον λεβεντό... πασόκο των "Νέων" και του "Βήματος FM" που όποτε αναφέρεται στον Αλέξη Τσίπρα λέει "το αριστερό αγόρι" ή "άσε με μ' αυτόν" ή "βρε που τον βρήκαμε" κλπ... Πρόκειται για τον ίδιο δημοσιογραφίσκο,- α, ξέχασα και μυθιστοριογράφο- ο οποίος κατακεραυνώνει Κασιδιάρη και λοιπούς για την τραμπούκικη συμπεριφορά τους. Κι όμως... Ο ίδιος απευθύνεται και μάλιστα από θεωρούμενο σοβαρό μέσο επικοινωνίας στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σαν λεμβούχος της λίμνης Ιωαννίνων. (Συγνώμη από τους λεμβούχους, κι εγώ γιος μουντζούρη είμαι αλλά ήθελα να χρησιμοποιήσω μια δυνατή εικόνα). Εδώ λοιπόν είναι το ζήτημα: όχι τόσο στη Χρυσή Αυγή όσο στα παιχνίδια τα οποία στήνονται από το κρατούν σύστημα εν ονόματί της. Εφόσον κεντρικός στόχος τους δεν είναι η ανάσχεση του φασισμού στη κοινωνία μας αλλά η κατασυκοφάντηση του ΣΥΡΙΖΑ (θυμηθείτε, για παράδειγμα, την θεωρία των δυο άκρων). Άρα αν θέλουμε να αναστείλουμε τον καθημερινό μας εκφασισμό, οφείλουμε να επανεισαγάγουμε έναν στοιχειώδη κώδικα συμπεριφοράς. Κάποιο, στοιχειώδες, αξιακό σύστημα. Μια δεοντολογία. Μια και είναι απαραίτητο αυτή η κοινωνία να επανεκπαιδευτεί στις αρχές του άλληλοσεβασμού, της συλλογικότητας, της ανοχής,  της ελευθεροφροσύνης. Της δημοκρατίας τελικά... Και κάτι τελευταίο: Η Χρυσή Αυγή μόλυνε τον τόπο με τα καταιγιστικά μηνύματα μίσους. Προσωπικά, έχω κουραστεί και με το μίσος της αντίπερα όχθης. Μήπως εκτός από το ταξικό μίσος, σύντροφοι, πρέπει να εξασκηθούμε λίγο και στην ταξική αγάπη;

ΥΓ. 1 Διερωτώμαι. Γιατί πρέπει να βλέπουμε επί δεκάλεπτο τον ιστότοπο της Χρυσής Αυγής σε πανελλήνια αναμετάδοση από τα κεντρικά τηλεοπτικά δελτία; Δεν είναι αυτό ένα είδος πολιτικού ηδονοβλεπτισμού ανάλογου με την επικερδή φάμπρικα της Τζούλιας; Γιατί πρέπει μια κάμερα να κυνηγάει έναν πολίτη, έστω κι αν λέγεται Ελένη Ζαρούλια, πρωί-πρωί, έξω από το σπίτι του; Δεν συνιστά κι αυτό μια μορφή φασισμού; 

ΥΓ. 2 Συνηθίζω καθημερινά να τρέχω στην πανεπιστημιούπολη της Καισαριανής. Έχω ως χόμπι να μαζεύω περιτυλίγματα σοκολάτας ή τα μισητά μου ποτήρια του φραπέ που πετάνε συνήθως περίοικοι πιτσιρίκοι. Χτες είδα κι έναν άλλο τύπο πολύ νεότερο μου να κάνει την ίδια δουλειά: Αυτό που στο στρατό ονομάζαμε "καταδίωξη". Χάρηκα. Σύντροφοι, ας μην ξεχνάμε πως κάθε πράξη μας η δήλωσή μας έχει τεράστια παιδαγωγική δυνατότητα. Ας ξαναρχίσουμε όλοι από το "άλφα". Την καθημερινή "καλημέρα" και το "συγνώμη"...
ΥΓ. 3 Φαντάζεστε και να διαδεχτεί ο Τσίπρας το Μπαρόζο; Τουλάχιστον ο δικός μας είναι πιο λαμπερός και λιγότερο χαρτογιακάς.