Πολλές φορές, τα σχόλια δεν είναι εφήμερα όταν τα γεγονότα επιστρέφουν. Ξαναδιαβάστε δυο κείμενα που δημοσίευσα εδώ τον περασμένο Ιανουάριο.
Η ΚΟΤΑ, Η ΠΑΠΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ (από τους μύθους του Αισώπου στη φάρμα του Orwell)
Κρίμα που ο πρόεδρος της βουλής, ο περιώνυμος Βαγγέλας, τόσο έχει διαφημίσει τα παντελόνια του συν το περιεχόμενό τους. Εμπρός στην τσογλάνικη συμπεριφορά του φασισταριού Κασιδιάρη –εικόνα που είδε με αποτροπιασμό το πανελλήνιο– ο Μεϊμαράκης, επιβεβαιώνοντας τον υποκοριστικό χαρακτήρα του επωνύμου του, έγινε αυτομάτως κοτόπουλο. Αντί να αποβάλει αμέσως το θρασίμι που μίλησε όπως μίλησε στη Φωτεινή Πιπιλή, αντί να εφαρμόσει τον κανονισμό της βουλής όπως είχε υποχρέωση και δικαίωμα, αντί να καλέσει τη φρουρά και να επιβάλει ποινή στον πολλαπλώς ασχημονούντα νεοναζί, αυτός ετήρησε στάσιν παρθένου, και τακτική αρσακειάδος. Μούγκα στη κοινοβουλευτική στρούγκα! Και να σας πω γιατί; Γιατί όλοι αυτοί οι τζάμπα μάγκες της μεταπολίτευσης που έκαναν τη Βουλή σαν τα μούτρα τους, απλώς φοβούνται τη «Χρυσή Αυγή» και τους παλληκαράδες της. Φοβούνται υπαρξιακά περαιτέρω βιαιότητες εντός του τεμένους της Δημοκρατίας σαν αυτές που συμβαίνουν καθημερινά κι εκτός. Κι επιτρέπουν έτσι η Δημοκρατία να καταλύεται έργω. Αγνοώντας πως ήδη έχουμε πόλεμο κι ότι η ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν οι χρυσαυγίτες , τους αποθρασύνει κι ότι τους βιαστές της ελευθερίας τους αντιμετωπίζεις με ανάλογη βία. Στο κάτω – κάτω και τον Χίτλερ ψήφοι του «λαού» τον έφεραν στην εξουσία για να καταργήσει αμέσως μετά στο Κοινοβούλιο.
Τέλος, ποιος δεν βλέπει ότι ο Κασιδιάρης είναι σαφώς διαταραγμένη προσωπικότητα; Ένα υστερικό νευρόσπαστο που χτυπάει, βρίζει και γαβγίζει σε άθλια ελληνικά για να κρύψει πίσω από τα μούσκουλα τη βαθύτερη του υστέρηση; Αν όμως το κοκκοράκι αυτό είναι στην πραγματικότητα κότα, ο Βαγγέλης είναι... πάπια. Α μα πια…
Η θεσμική μας επίσης φάρμα των ζώων έχει και ένα βόδι. Έναν δοκησίσοφο, έναν στόμφακα, έναν αγορητή που απαγγέλλει επιτυχημένα μόνο την προσωπική (του) αντωνυμία θεωρώντας όλους τους άλλους ηλίθιους, αμνήμονες και εύκολο υλικό για να το χειριστεί κατά τα ιδιοτελή του συμφέροντα. Και τι δεν είπε στη Βουλή; Ότι δεν έπρεπε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό Παπαδήμο για τη λίστα Λανγκάρντ. Ότι ορθώς έκρυψε τα στοιχεία στο συρτάρι του. Ότι έχει απόρρητα έγγραφα στο σπίτι του επειδή… l’État c’est moi. Ότι ως υπουργός Οικονομικών έκανε θαύματα για την πάταξη της φοροδιαφυγής (είναι και χωρατατζής ο χαρατσωτής!). Ότι, ότι, ότι…
Απ΄ όλα αυτά ένα μόνον συνάγεται: Η απύθμενη πολιτική θρασύτητα του ανδρός ο οποίος δεν χρησιμοποίησε ούτε τον ελάχιστο αυτοκριτικό λόγο αλλά κορδωμένος σαν ταώς (ή μήπως τσαλαπετεινός;) ζητούσε από τους ενεούς βουλευτές της αντιπολίτευσης και τα ρέστα. Ή, όπως σωστά το λέει ο λαός – και επανέλαβε ο Τσίπρας- εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι. Και τι βόδι! Προστατευμένο από κοτζάμ τρικομματική ομπρέλα. Μόνο που ο κ. Βενιζέλος ο «φίλος του Σόιμπλε» όσο κι αν κορδακίζεται, εκπροσωπεί αποκλειστικά το παρελθόν. Και μάλιστα στην πιο φαύλη, μεταπολιτευτική εκδοχή του…
Υ.Γ.1 Μόλις ξαναδιάβασα το άρθρο, συνειδητοποίησα γιατί ο κ. Πρόεδρος της Βουλής χαρίστηκε στην εξοχότητα του Κασιδιάρη. Επειδή απλούστατα και ο ίδιος πολύ πρόσφατα είχε μιλήσει το ίδιο καπηλικά προς Πάκην. Όμοιος ομοίω ως γνωστόν και κόρακας κοράκου...
Υ.Γ.2 Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει να καταγράφει τις «συνωμοσίες» εναντίον Ευαγγέλου. Αρχής γενομένης βεβαίως μ΄ εκείνην του … καφέ. Θα θυμάστε ασφαλώς τον τρόπο με τον οποίο είχε αντιδράσει ο Περίβλεπτος όταν κάποιος πασόκος του είχε πετάξει ένα κυπελάκι νεσκαφέ στην είσοδο της Χαρ. Τρικούπη. Και τότε είχε καταγγείλει σκοτεινή σκευωρία εναντίον του προσώπου του. Καταγγέλλοντας ευθέως το Γιωργάκη (sic).
Υ.Γ. 3. Κύριε Βενιζέλε, κανείς δεν σας πιστεύει πια, όσο και να ωρύεσθε. Ούτε εσάς ούτε τις “σκευωρίες” σας. Ούτε καν ο Πρετεντέρης. Ο οποίος μάλλον ποτέ δεν σας πίστεψε. Έκανε απλώς τη δουλειά του.
Υ.Γ. 4. Διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο του Γιώργου Κύρτσου στη Free Sunday της 21/01 με θέμα την εκτέλεση του νεαρού Πακιστανού. Τίτλος του: “Σημαντικότερος ο Σερντάρ Γιακούμπ από τον Ευ. Βενιζέλο για τη δημοκρατία μας”. Έχω πολλές φορές κριτικάρει αρνητικά τον σχολιαστή, τώρα όμως πρέπει να αποκαλυφθώ.
*Με τη διόρθωση ότι το όνομα του Πακιστανού είναι Σαχτζάτ Λούκμαν.
Δυο σχόλια:
1. Θα περάσει καιρός πολύς για να ξεπεράσει ο τόπος το άγος από την προσβολή των Καννών. Τότε που ένας κυρίαρχος πρωθυπουργός μιας ανεξάρτητης χώρας-μέλους της ΕΕ περίμενε, σαν μαθητούδι που έκλεψε το γλυκό απ' το βάζο, την ετυμηγορία των Μέρκελ-Σαρκοζί. Μας χωρίζουν μόλις δύο χρόνια και μοιάζει να το έχουμε ξεχάσει επειδή έτσι μας βολεύει. Όμως δεν παίζει κανείς ατιμωρητί με την Ιστορία. Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός παραιτήθηκε δίνοντας τη θέση του στον τραπεζίτη που υπέδειξαν οι Βρυξέλλες. Την ηλιθιότητα και την ανικανότητα την διαδέχτηκαν η ιταμότητα και ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κυρίαρχου κράτους. Ενός κακού μύρια έπονται... Ιδιαίτερα όταν σμπαραλιάζεις θεσμούς και δημοκρατικά δικαιώματα.
2. Ο κ. Βενιζέλος δεν είχε δόλο, απεφάνθη ο ΔΟΛ εν αναμονή της υπουργοποίησης του υιού Ψυχάρη. Εν τω μεταξύ οι Πάγκαλος και Άδωνις δίνουν μαθήματα στυλ από το Βήμα FM. Οσονούπω ο τελευταίος θα πουλάει και βιβλία... Επειδή παλιά μου τέχνη κόσκινο κι επειδή η γελοιότητα στην Ελλάδα λειτουργεί πια ως πλουτοπαραγωγική πηγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου