Εξακολουθώ να πιστεύω πως η Αριστερά, η οποία δικαιούται να ασκήσει εξουσία μετά λοιμική των συστημικών κομμάτων, διαθέτει και επιχειρήματα και πρόγραμμα πέραν των λαϊκιστικών συνθημάτων που αναπαράγουν το πιο διαβουκολημένο παρελθόν. Η χώρα βρίσκεται πάλι σε μια κρισιμότατη καμπή με πάρα πολλούς χρηματιστηριακούς παίχτες και του εξωτερικού και του εσωτερικού να είναι έτοιμοι να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της. Η πολύπαθη μας οικονομία μοιάζει πάλι τόσο εκτεθειμένη όσο ήταν και πριν από πέντε χροόνια, σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μην έγιναν τόσες αιματηρότατες θυσίες. Γι αυτό και η ιστορική ευθύνη όλων είναι τεράστια. Γι αυτό απαιτούνται περισσότερο από ποτέ μετρημένα λόγια, συστράτευση όλων των δυνάμεων του τόπου, στοιχειώδης συνεννόηση. Εφόσον πολιτική είναι εκείνο το άχαρο πράγμα που προχωράει εμπρός μόνο μέσα από, συχνά επώδυνες, συγκλίσεις.
Εγκληματεί ο κ. Σαμαράς όταν κινδυνολογεί ασύστολα κι όταν αντιμετωπίζει τις εκλογές όχι ώς την υψηλότερη λειτουργία της δημοκρατίας αλλά σαν μια περίπου τρομοκρατική, ή ακόμα χειρότερα εκβιαστική, κίνηση, ένα είδος σάλτο μορτάλε, ένα αναγκαίο κακό. Δεν υπάρχει χειρότερο μάθημα για τους νέους η πλειονότητα των οποίων είναι είτε απελπισμένη, είτε εξεγερμένη. Και μάλιστα από το στόμα ενός υπεύθυνου πρωθυπουργού.
Αλλά και ο Αλέξης, ο μελλοντικός πρωθυπουργός, σφάλλει, το λιγότερο, όταν λέει πως αυτός θα βαράει την λύρα ή τον ζουρνά (sic) και οι αγορές θα χωρεύουν! Κάτι τέτοιο δείχνει μια τρομακτική άγνοια του κινδύνου και μια ασύγγνωστη επιπολαιότητα εμπρός στις διεθνείς αγορές, τη παγκοσμιοποιημένη οικονομία, την ακαταδάμαστη δύναμη και τα τεράστια συμφέροντά τους.
ΥΓ1. Τα διεθνή funds δεν δίστασαν να ξαναστείλουν στο γκρεμό μια χώρα σαν την Αργεντινή για έλλειμμα μόλις δέκα δις δολλάρια. Το ίδιο συνέβη πρόσφατα και με τη Ρωσία αλλά και η πετρελαιοπαραγωγός Βενεζουέλα αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα καθώς η τιμή του μαύρου χρυσού πέρασε κάτω από 60 δολάρια το βαρέλι. Η ήδη χρεοκοπημένη Ελλάδα δεν αντέχει μια ακόμα χρεοκοπία. Και πάνω απ' όλα η "εκδίκηση" των αγορών δεν έχει τίποτε το προσωπικό. Είναι απλώς business!
ΥΓ2. Φίλε Αλέξη, άλλο πεντοζάλη κι άλλο ζάλη, ίλιγγος εμπρός στο επικείμενο χάος. Επίσης, άλλο λίρα Αγγλίας, άλλο λίρα Τουρκίας κι άλλο λύρα ποντιακή ή κρητική. Και βέβαια, άλλο ευρώ κι άλλο δραχμή, μη τα μπερδεύεις... Η Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή βρίσκεται σε βαθιά κρίση, χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές. Και γι αυτό όμως απαιτείται πολιτικός τρόπος, στρατηγική, και όχι λαϊκιστική ρητορεία.
Ας αποφασίσουν στον σύριζα,τι ακριβώς θα κάνουν και βέβαια να μάς το πουν με σαφήνεια,εν συνεχεία -βέβαια - να τούς πιστέψουμε και...βλέπουμε.Προσωρινώς,εκείνο που βλέπω είναι μια μετεμφυλιακή νοσταλγία και επιχείρηση-ρεβάνς.Και το λέω,ως απόγονος ελασιτών,που δεν έγινε δεξιός.Σύγχρονη αριστερά θέλουμε,βρε! Όχι νοσταλγούς αιμάτων....Να θυμίσω ότι πάμε για το 2015.
ΑπάντησηΔιαγραφή