ΑΚΡΟ(Α)ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο περισσότερο φαίνεται ο πισινός της.
Πρόεδρος Μάο   

    Και ενώ σύμπας ο ιδεολογικός μηχανισμός της κυβέρνησης, Κεδίκογλου πρυτανεύοντος, αγωνιζόταν εδώ και μήνες να αποδείξει τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την άκρα αριστερά (λέγε με τρομοκρατία), έσκασε ολάκερος Μπαλτάκος, ο αντικομμουνιστής, αποδεικνύοντας εμπράκτως την αδελφοποίηση της σαμαρικής ΝΔ με τους χρυσαυγίτες και κάνοντας το όλο σύστημα μαντάρα. Κοινός φαντασιακός τους τόπος η "Πατρίδα" και η "Θρησκεία" όπως αμφότερες οικονομούνται μέσα απο τα βιβλία που πουλάει ο Άδωνις και τους λόγους που εκστομίσει ο Άνθιμος. Ή, αλλιώς, αληθινός δεξιός είναι μόνο ο ακροδεξιός με τα παράσημα του Εμφυλίου στο στήθος και το πιστοποιητικό φυλετικής καθαρότητας στη τσέπη. Αν ο μεγαλοαστός Σαμαράς πιστεύει ακόμη σε μιαν, ανιστορική, φιλοπατρία ρομαντικού τύπου που παραπέμπει στον Παύλο Μελά, οι παρατρεχάμενοί του είναι απλώς νεοφασίστες που φορούν εθνικιστικά και αντικομμουνιστικά κοστουμάκια. Φαήλοι, Αδώνιδες, Μάκηδες, Χρύσανθοι, Μπαλτάκοι και υιοί δεν φυλάνε μόνο το φίδι στο κόρφο τους, ποντάρουν και στην αξιοποίηση των αυγών του. Από την εποχή της Πολιτικής Άνοιξης, ο τόπος έχει πληρώσει ακριβά τον “πατριωτισμό” του Σαμαρά, του μακαριστού Χριστόδουλου και όλης της παρέας τους. Υπενθυμίζω πως ήταν η εποχή που οι μίζες στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας για τα εξοπλιστικά προγράμματα άγγιζαν κόκκινο. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο...
    Κατά τα άλλα, και το στιλ της στιχομυθίας μεταξύ Ηλία και Γενικού Γραμματέα υπήρξε  αξιοθρήνητο όπως και ο περιβάλλων χώρος, ο γεμάτος από κακόζηλες νεοβυζαντινές εικόνες. Μέσα στο κοινοβούλιο! Ή, αλλιώς, η καπηλεία πάει σύννεφο. Το ΠΑΣΟΚ επί προέδρου Κακλαμάνη έκανε τη Βουλή “πινακοθήκη” με σύμβουλο τη κυρία Μαρίνα η οποία παράλληλα έχασε τον Πικάσο, διασπαθίζοντας χωρίς λόγο απίστευτα ποσά – ένα σκάνδαλο που θα εκραγεί κάποτε –, ενώ η ΝΔ την έκανε αφενός μοναστήρι με τον Ρουσόπουλο και τον Αγγέλου και αφετέρου ...χανείο με τις ρήσεις του προέδρου Βαγγέλα ή τις πράξεις του Βύρωνα του Μονοήμερου.
    Τώρα όλοι αυτοί οι αδέξιοι ακροδεξιοί τρέχουν και δεν φτάνουν και δεν τους σώζει ούτε κι ο ... ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο παραδοσιακά εύκολος τρόπος για να συσπειρώνουν τον ακροατήριό τους. Τώρα, επίσης, τραυματίζονται καίρια θεσμοί που θα έπρεπε να είναι στο απυρόβλητο όπως η δικαιοσύνη, ενώ συγχρόνως αποδεικνύεται πόσο ανίκανοι έως ηλίθιοι είναι οι επίδοξοι μακιαβέλι που μας κυβερνούν. Εύκολος στόχος στον πρώτο κασιδιάρη....

ΥΓ1. Ο Άνθιμος από άμβωνος έπλεξε το εγκώμιο του πρωθυπουργού. Γιαλαντζί καισαροπαπισμός. Με τέτοιους συμμάχους ο Σαμαράς δεν θα προλάβει ποτέ να χαρεί τα εγκώμια του Eurogroup.

ΥΓ 2. Κύριε Πρωθυπουργέ, κάνω έκκληση στο πολιτισμό σας: Προσέξτε πόσο ανθρωπιστικό και σύγχρονο ηχεί το παραδοσιακά ενικό σύνθημα “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια” αν το προφέρουμε πληθυντικά “Πατρίδες-Θρησκείες-Οικογένειες”! Αγκαλιάζουμε μεμιάς έτσι όλο το κόσμο...

ΥΓ 3. Δεν αντέχω άλλο την αποχή από το blog μου. Το ομολογώ, σύντροφοι και φίλοι (ες). Αρκεί που μας φιμώνουν τα επίσημα ΜΜΕ. Ας μην φιμωνόμαστε από μόνοι μας. Δεν αντέχω επίσης τόση γελοιότητα να παραμένει ασχολίαστη. Δεν αντέχω τα συμπεφωνημένα, νερόβραστα κείμενα των συστημικών γραφίδων που εξυμνούν ως διανοούμενο ολκής το Νίκο Δήμου, τον διαφημιστή, και, του Σταύρου. Δεν αντέχω τόσο πουσάρισμα στο τελευταίο πολιτικό προϊόν που εμφανίστηκε στα ράφια του εθνικού μας σουπερμάρκετ. Γυαλιστερό, ευπροσήγορο, στρογγυλό, αφελές, μηντιακό και παράλληλα το τέλειο άλλοθι στον επικείμενο φόνο: δηλαδή σε τόσο κρίσιμες πολιτικές εκλογές να ψηφίσουμε απολιτικά.

Μάνος Στεφανίδης