Ό, τι έμαθα από τους 8 μήνες εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ

 Η εξουσία παχαίνει, η εξουσία ναρκώνει, η εξουσία υπάρχει για τον εαυτό της, η εξουσία ανακυκλώνει τα γνωστά φθαρμένα πρόσωπα, π.χ. τον Ρουμελιώτη και τον Ταγματάρχη -αυτό είναι η ασφάλεια της-  και έπειτα προσελκύει τα καινούρια ώσπου να κάνει κι αυτά γνωστά και φθαρμένα. Στην εποχή της ταχύτητας, η διαδικασία αυτή είναι μοιραίο να γίνεται ταχύτατα και τα πρόσωπα να μεταλλάσσονται σε προσωπεία πιο γρήγορα από ό, τι μεταμόρφωσε η Κίρκη τους συντρόφους του Οδυσσέα. Μόνο που τώρα μιλάμε για τους δικούς μου συντρόφους. Οι σύντροφοι μου, τι οξύμωρο, είναι πια μοχλός της εξουσίας. Κι εγώ; Εγώ είμαι πάλι στον γνωστό μου ρόλο του να είμαι απέναντι. Μόνο μου αξιοθρήνητο όπλο, τα κείμενά μου. Κείμενα που προσπαθούν να καταδείξουν την αχρωματοψία της εξουσίας.

Επειδή η εξουσία δεν είναι ούτε γαλάζια, ούτε πράσινη, ούτε κόκκινη. Η εξουσία είναι δεν είναι καν ριγέ. Η εξουσία είναι απλώς εξουσία και το χρώμα της αργά η γρήγορα θα είναι το μαύρο. Θέλετε ένα παράδειγμα; Τον Φίλη να κατηγορεί τη Ζωή ότι συμπλέει με τη Χρυσή Αυγή, sic! Η εξουσία δεν αξιοποιεί ευκαιρίες γιατί είναι αυτή η ευκαιρία για τους λογής επιβήτορες της. (Οι φοράδες της εξουσίας περιέργως μου είναι συμπαθέστερες). Ζούμε την απομάγευση της Αριστεράς -χρησιμοποιώ ενσυνείδητα τον παλαιό όρο Entzauberung der Welt του Max Weber, ενός διανοητή ισάξιου του Karl Marx. Ζούμε ήδη την θλιβερή απομυθοποίηση  της Αριστεράς όπως την διαχειρίστηκαν άνθρωποι κατώτεροι των περιστάσεων οι οποίοι πάντως παίρνουν τον εαυτό τους πάρα πολύ σοβαρά. Ανυπαρξία σχεδίου, έλλειψη άποψης, απουσία οράματος, θλιβεροί αυτοσχεδιασμοί, έλλειμμα ευρωπαϊκής συνείδησης, ιδεοληψία και λαϊκισμός στη θέση της θεωρίας, κλπ. Η Αριστερά χωρίς θεωρία δεν είναι όμως Αριστερά.Χωρίς ρεαλισμό και πρόγραμμα εξουσίας. Αντίθετα, μας κυβέρνησαν κάποιοι νεόπλουτοι "τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας". (Άραγε αντιλαμβάνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το υπονοούμενο; Βλέπει λίγο σινεμά ή μόνο την ΕΡΤ ή το κανάλι της Βουλής;).

Πιο συγκεκριμένα: Η παιδική χαρά του Τσίπρα δεν προχώρησε στο χωρισμό Εκκλησίας -Κράτους, δεν θεσμοθέτησε την απλή αναλογική, εξέλεξε τον Παυλόπουλο πρόεδρο, συνεργάστηκε με τους ΑΝΕΛ και τους πιο παλαιούς παλιοπασόκους, προώθησε θλιβερούς τύπους σε θέσεις εξουσίας, είτε επιβραβεύοντας το παλιό κατεστημένο, είτε διορίζοντας κομματόσκυλα, γελοιοποίησε τον θεσμό των εκλογών με την κατάχρησή του, κλπ. Κυρίως έχασε πολύτιμο πολιτικό χρόνο με τους γελοίους βαρουφακισμούς. Δεν θα ξεχάσω τη Ζωή να ρωτάει τον Ταγματάρχη τι έκανε το βράδυ που έκλεισε η ΕΡΤ, εκείνος αντί να απαντήσει "γαμούσα περίεργους" ψελλίζει δικαιολογίες. (Μπράβο Κατερίνα Κοσκινά! Αυτή τη φορά έκανες διάνα...)

Καμία φρέσκια ιδέα πουθενά. Καμία ευαισθησία προς την παραγωγική διαδικασία και τις στρατιές των απολυμένων του ιδιωτικού τομέα, κανένας τρόπος απέναντι σε όσους ελάχιστους επιχειρούν ακόμη σε ένα καθημαγμένο οικονομικό περιβάλλον και μια νεκρωμένη αγορά. Καμία ανατροπή στην παιδεία και τον πολιτισμό με τους ανεπαρκέστατους Μπαλτά, Κουράκη, Ξυδάκη (δεν αξιοποίησαν καν τον πιο έγκριτο διανοούμενο της μαχόμενης Αριστεράς, τον Δημήτρη Ραπτόπουλο αλλά τον ... Κατρούγκαλο και το πιο φαύλο ΠΑΣΟΚ). 

Στις προσεχείς εκλογές, όποιος ψηφίζει ΝΔ δεν σημαίνει ότι ανήκει στη δεξιά όπως δεν ήταν απαραίτητα αριστερός όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη. Σε αυτές τις εκλογές δεν επιλέγουμε ανάμεσα στη δεξιά ή την αριστερά, στο μνημόνιο ή το αντιμνημόνιο αλλά ανάμεσα στο ποιοι είναι οι λιγότεροι επικίνδυνοι να ηγηθούν της χώρας χωρίς ιδεοληπτικές εμμονές, κατά συνθήκην ψεύδη ή φαβοριτισμούς. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων πόσο χαμηλού επιπέδου είναι,συλλήβδην,το πολιτικό δυναμικό της χώρας.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε πως ψήφισε ένα μνημόνιο το οποίο δεν πιστεύει. Αυτό είναι τερατώδες και πολιτικά άθλιο. Άρα είναι εξ ορισμού ακατάλληλος να το εφαρμόζει. Υπενθυμίζω ότι το τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο το επέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλειστικά! Και ήταν ο μόνος τρόπος να αποφύγει ο τόπος τα τρισχειρότερα, δηλαδή την άτακτη χρεοκοπία. Όλη μου τη ζωή ψηφίζω αριστερά αλλά αυτή τη φορά δεν θα ψηφίσω το κόμμα μου. Δεν θα ψηφίσω ένα κόμμα που δηλώνει αριστερό αλλά υπόσχεται να εφαρμόσει την δεξιά πολιτική που χρόνια κατήγγελλε (sic). Στο σημείο αυτό ο ναΐφ Λαφαζάνης είναι συνεπέστερος. Είμαι απογοητευμένος, θυμωμένος, ανήσυχος. Γιατί αλήθεια γίνονται αυτές οι ανώφελες, προσχηματικές, άχρηστες εκλογές; Για το τον ίδιο λόγο που έγινε το ανώφελο, προσχηματικό, άχρηστο δημοψήφισμα. Κάποιος παίζει εν ου παικτοίς, κάποιοι ευτελίζουν εξακολουθητικά -εδώ έχει ευθύνη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας- τους θεσμούς.

ΥΓ. 1 Δεν θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα ψηφίσω αριστερούς φίλους που ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στην αισθητική και την ηθική μου. Που δεν θα με ντροπιάζουν στη Βουλη ή στα ΜΜΕ. Που θα έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Θα ψηφίσω τον Σπύρο Λυκούδη. 

ΥΓ. 2 Τι γέλια, τώρα ανακάλυψαν πως ο Μητρόπουλος είναι φοροκλέπτης. Ο Μητρόπουλος που παρουσιάζεται στις εκπομπές του Αυτιά πιο συχνά από τον Αυτιά τον ίδιο.