"Ο Δάσκαλος", από το μουσείο του Θ. Παπαγιάννη στο Ελληνικό Ιωαννίνων
-Ποιος
είναι ο νέος ορισμός της υποκρισίας;
-Να
μην χαθεί το εξάμηνο!
Υπάρχει
διαφορά ανάμεσα στο δωρεάν και το τζάμπα;
Νομίζω ότι υπάρχει και δεν είναι μόνο
αισθητικού επιπέδου. Το τζάμπα κοστίζει πολύ ακριβά. Για παράδειγμα το
δημόσιο πανεπιστήμιο θεωρείται μεν ότι
παρέχει δωρεάν παιδεία ως δημοκρατικό
και κοινωνικοπολιτικό κεκτημένο αλλά
στην πράξη αποθεώνει το “τζάμπα”,
δηλαδή λειτουργεί ως προϊόν πολιτικάντικου
συμβιβασμού και διαρκών εκπτώσεων
σύμφωνα με τις οποίες οι καθηγητές
υποκρίνονται ότι διδάσκουν και οι
φοιτητές ότι διδάσκονται αλλά στην
ουσία και οι δυο πλευρές ενδιαφέρονται
για τις νομιμοποιητικές αμφοτέρων,
εξετάσεις και για την θεατρικότατη
παροχή πτυχίων άνευ αντικρίσματος. Όσοι
μάλιστα αγωνίζονται ηρωικά -και είναι
πολλοί- για ένα τέτοιο “δωρεάν και
δημόσιο πανεπιστήμιο” ανοίγουν τον
αναπόφευκτο δρόμο στο ιδιωτικό το οποίο
πια φαντάζει ως η πιο ρεαλιστική λύση
και για γονείς και για φοιτητές. Τόσο
έχει ευτελισθεί δυστυχώς η ακαδημαϊκή
διαδικασία με τα τελευταία άθλια γεγονότα
να είναι άλλη μια απόδειξη αυτού του
ευτελισμού. Μετά από τρεις μήνες αδράνειας
και παράλυσης, όλοι μοιάζουν ευτυχείς
με τις εξελίξεις παρότι μια ακόμη χρονιά
χάθηκε γελοιωδώς πριν καν αρχίσει.
Ο
υπουργός παιδείας, μετά από απίστευτες
κωλοτούμπες, ολιγωρίες, φαρισαϊσμούς,
πήρε τα πάντα πίσω και, αντί να παραιτηθεί
ως αποτυχών -κυρίως γιατί διέλυσε το
νόμο Διαμαντοπούλου-, επιχαίρει προφανώς
διότι διατήρησε αλώβητες τις πανεπιστημιακές
κλίκες, δεν αξιολόγησε ως όφειλε τους
εργαζόμενους στα ΑΕΙ, νομιμοποίησε τους
“παραθυράτους” και υποβίβασε τους
προσοντούχους, ακύρωσε στην πράξη τα,
δικά του, συμβούλια σχολών και συνέχισε
το διοικητικό μεσαίωνα των πανεπιστημίων,
συναλλασσόμενος με τους φοιτητοπατέρες-πρυτάνεις
τους των οποίων τη θητεία και επιμήκυνε.
Ούτε κάθαρση των οικονομικών σκανδάλων,
ούτε ορθολογική διαχείριση, ούτε εξάλειψη
του νεποτισμού, ούτε απόδοση λογαριασμών,
ούτε αξιολόγηση, ούτε στοιχειώδης
αξιοκρατία. Απλώς μικροσυναλλαγές και
μάλιστα εις βάρος των αληθινά αξίων.
Και μόνο για αυτά ο υπουργός θα έπρεπε
να παραιτηθεί αμέσως. Επειδή χρεώνεται
με μια τεράστια αποτυχία εις βάρος
χιλιάδων πολιτών. Ή, έστω, να τον
παραιτήσουν. Ιδιαίτερα μετά τη φαεινή
του ιδέα-νομοθετική ρύθμιση περί σωτηρίας
του εξαμήνου και δικαιώματος των διπλών
εξετάσεων τον Φεβρουάριο η οποία
υποβιβάζει στο μη περαιτέρω τα ΑΕΙ μεταμορφώνοντάς τα σε
ταχυδρομεία αποστολής πτυχίων. Ενώ
καταντά τα πτυχία άνευ αντικειμένου
κουρελόχαρτα.
Το
τζάμπα λοιπόν και η αισθητική του
επικράτησαν πλέον πανηγυρικά. Το τζάμπα κοστίζει πολύ ακριβά. Μοιάζει
κανείς να μην έχει χάσει τίποτε σε αυτήν
την αφασική κοινωνία των συμβολικά
τζαμπατζήδων. Μπακάλικες λογικές
τεκμαίρουν πως “ούτε γάτα, ούτε ζημιά”,
οι τζάμπα μάγκες σεμνύνονται, σαιξπηρικώ
τω τρόπω, πως “τέλος καλό όλα καλά”
μόνο που η κρίση στην ανωτάτη παιδεία,
με τέτοια πολιτική και ακαδημαϊκή
ηγεσία, δεν έχει τέλος...
ΥΓ.
Τι θα γίνει τελικά με τους καταβληθέντες
μισθούς των απεργών; Ο κ. Υπουργός είχε
δηλώσει πως θα τους κόψει αναδρομικά.
Ποια είναι η τελευταία εκδοχή του
δράματος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου