Η βρομιά του πλανήτη

Στα μαζικά μέσα μεταφοράς
Εκεί που στριμώχνεται ο λαουτζίκος
Κι η φτωχολογιά των μεταναστών
Δοκιμάζεται το αγαπάτε αλλήλους,
Εμπεδώνεται η δημοκρατία εν τοις πράγμασιν,
Τη νιώθεις δηλαδή την δημοκρατία
Στη ξινίλα του διπλανού σου, στον ιδρώτα
Και την κοιλιά που σε σπρώχνει
Να προχωρήσεις στο μην περαιτέρω.
Στο βλέμμα του Πακιστανού η περιφρόνηση,
Στο βλέμμα του νεαρού με τα γουόκμαν 
Αναλυτό, χειροπιαστό το μίσος.
Σαν να σου λέει "εσύ φταις"!
Και βέβαια εσύ φταις,
Η βρομιά του πλανήτη
Ξεκινά από το χνώτο σου...

7/9/13