Στο πάρκο - Promenade au parc

Glenna Goodacre, The old man and his dog

Στο πάρκο

Προσεχτικά οδηγεί στο πάρκο
Ο γέρικος σκύλος το αφεντικό του,
Ο γύρος του πάρκου,ο γύρος του κόσμου.
Διακριτικά τον περιμένει όταν εκείνος
Βαριανασαίνει και κουράζεται,
Τάχα μου κάνει πιπί του, ο σκύλος,
Για να μην νιώθει άσχημα ο άνθρωπος.
Τάχα μου κουράστηκε κι αυτός
Και πειθαρχημένα τον γυρίζει σπίτι.
Κάθε μέρα παρατηρώ το ζευγάρι
Ταυτισμένους μέσα στην αδυναμία τους
Και νιώθω  πιο βολικά στον άβολο κόσμο.
Ένας σκύλος με σοφό, βαθύ βλέμμα
Κι ένας γέρος σε σιωπηλή απόγνωση.
Ο σκύλος να τραβάει τόσο το λουρί του
Όσο χρειάζεται για να μη θιγεί το αφεντικό
Να μην φανούν η ηλικία και οι πληγές της.
Σε αυτή τη βελούδινη σχέση εξουσίας
Σκύλος και άνθρωπος βρήκανε  ισορροπία.
Ίσως φταίει ο χρόνος που τους μεταποίησε όμοια
Ίσως ο θάνατος που τους σκεπάζει στοργικός
Ήδη με φτερά μαργωμένα....


Promenade au parc

Le vieux chien conduit prudemment
Son maître en promenade au parc,
Un tour du parc, le tour du monde.
Discrètement il l'attend lorsque celui-ci
essoufflé traine les pieds,
Soit disant il fait pipi le chien
Pour que l'homme ne le prenne pas mal,
Soit disant il est fatigué lui aussi
et sagement il le reconduit à la maison.
Chaque jour j'observe ce duo
Identiques dans leurs faiblesse
Et je me sens un peu mieux dans ce monde inconfortable.
Un chien au regard sage et profond
Et un homme au désespoir silencieux.
Le chien tire sur sa laisse juste suffisamment
Pour ne pas vexer son maître,
Pour que n'apparaissent ni l'âge ni ses blessures.
Dans cette relation de pouvoir de velours
L'homme et le chien ont trouvé un équilibre.
Peut-être est-ce la faute du temps qui les a de même déformés,
Peut-être de la Mort qui de ses ailes froides
Tendrement déjà les recouvre...