Επιτάφιος - για τη γενιά του Πολυτεχνείου

Μισόν αιώνα μετά, καταστρέψαμε τον τόπο με τις μισές αλήθειες και τα συνειδητά ψέματα αλλά δεν ενηλικιωθήκαμε ακόμα. Επιμένουμε σε ψευδό-επαναστατικές πόζες αυτοθαυμαζόμενοι εμπρός σε κομματικούς καθρέφτες. Ήρθε όμως τώρα η φοβερή στιγμή της αυτογνωσίας. Αφού κατασκευάσαμε την επόμενη γενιά σαν ζόμπι των "ηρωικών" εαυτών μας, -η σχέση της παρέας του Αλέξη με τους Φλαμπουράρη, Βούτση, Μπαλτά, Βίτσα, Μπαλάφα είναι καθαρά φροϋδική-, τώρα εισπράττουμε το τίμημα της, εκ του πονηρού, συνεχούς αδιαλλαξίας μας, της άρνησης για την άρνηση, γιατί αυτή, μόνη, μας δίνει κάποια υπόσταση. Η κουλτούρα των αμφιθεάτρων της Μεταπολίτευσης, όπου συζητούσαμε, ώρες ατελείωτες, για τη Καμπότζη ή την Ερυθραία μέχρι να εγκαταλείψει το ακροατήριο απηυδησμένο ώστε να ψηφίσουμε "δημοκρατικά" εμείς οι λίγοι εναπομείναντες τη κομματική ντιρεκτίβα, ακολουθεί και τις τωρινές διαδικασίες του αμφιλεγόμενου Δημοψηφίσματος, όπου καταπατώνται συνταγματικές διατάξεις, αρχή της ισονομίας, κλπ, ενώ βλέπουμε εμβρόντητοι μια κυβέρνηση να προπαγανδίζει ξεδιάντροπα, διχάζοντας τους πολίτες υπέρ της μιας άποψης -αυτής που θα στηρίξει την παραπαίουσα εξουσία της- αντί να ενημερώνει αμερόληπτα και να κρατά ίσες αποστάσεις.

Ποιος να τόλεγε πως η τακτική της Χούντας που προπαγάνδιζε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα για το ψευδοσύνταγμα του Παπαδόπουλου με το τραγουδάκι :

"...Ναι στο Σύνταγμα για μιαν Ελλάδα αιώνια...",

θα αναβίωνε στο ΟΧΙ που προπαγανδίζει αναμφανδόν μια αριστερή κυβέρνηση αν και ξέρει ότι η βούληση της πλειοψηφίας είναι αντίθετη. Τότε, στο δημοψήφισμα της Δικτατορίας είχε δημοσιεύσει την εξής μαντινάδα ο γελοιογράφος Χριστοδούλου στη "Βραδυνή" σαρκάζοντας την υπονομευμένη κάλπη των Συνταγματάρχων:

"Στο κόσμο δεν ξανάγινε

Τέτοιο κουτί-ρημάδι

ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί

Να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ."

Εκεί μας κατάντησαν οι επαγγελματίες μιας αντιδραστικής, δειλής αριστεράς οι μεγαλωμένοι στην υποκουλτούρα των καταλήψεων και των καταστροφών εν ονόματι ενός λαού που ποτέ κατά βάθος δεν γνώρισαν και τον οποίον σήμερα ευτελίζουν. 

Όλες αυτές τις δεκαετίες εθιστήκαμε στη στείρα πολιτική των μικροστρατηγικών και της προγραμματικής άρνησης των πάντων στο όνομα μιας καλά και σώνει αντιπολίτευσης. Ούτε η παραμικρότερη συναίνεση σε θέματα αυτονόητα όπως η υγεία ή η παιδεία. Έστω κι αν οι δεξιοί είχαν κάποτε δίκιο, επεδείκνυαν πιο πρακτικό πνεύμα, η ήσαν περισσότερο νοικοκύρηδες και σφιχτοί στη δημόσια διοίκηση. Επί Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν υπήρχε το έλλειμμα που γιγαντώθηκε από τον Ανδρέα, εκμαυλίζοντας, μέσα από τις επιδοτήσεις του κράτους-πατερούλη και τη δανεική ευημερία ή τον Πακτωλό των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που σήμερα ξεχνάμε,τους πάντες, δεξιούς και αριστερούς. 

Και τώρα σύντροφοι, επαγγελματίες του κόμματος, που μόνη σας δουλειά ήσαν οι ατέρμονες συσκέψεις, η άγνοια της πραγματικότητας η οποία έτρεχε δίπλα και σας προσπερνούσε και βέβαια η διοργάνωση πορειών, συλλαλητηρίων, καταλήψεων και απεργιών σε ρυθμούς καθημερινής ρουτίνας προς δόξαν του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού αλλά και προς ευτελισμό κάθε μορφής ακτιβισμού, τώρα τι κάνουμε; Τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού; Η γενιά του Πολυτεχνείου έριξε τη πατρίδα στα βράχια, περιφρονώντας έναν ολόκληρο λαό στο όνομα του οποίου εξελέγη. Ο λαϊκισμός και οι ιδεοληψίες μιας ολόκληρης εποχής πεθαίνουν αυτή τη Κυριακή. Η παραίτηση του Τσίπρα θα είναι η μόνη του προσφορά στο τόπο. Πεθαίνει και η Αριστερά των συνθημάτων και της ιδεολογικής ευκοίλιας που δοκιμάστηκε και απέτυχε.Τι κρίμα για όσους τη στηρίξαμε .Όμως αυτό αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση μήπως γεννηθεί αύριο μια καινούρια. 

ΥΓ.  1. Τα εγχώρια ΜΜΕ, σχήμα οξύμωρο, δεν γίνονται πια πιστευτά ό, τι και αν υποστηρίζουν. Λόγω της διαρκούς διαπλοκής, κατάντησαν ώστε και το σωστό να το παρουσιάζουν πάντα λάθος. 

ΥΓ. 2. Τι θα γίνει τη Δευτέρα αν επικρατήσει το ΟΧΙ; Κανείς εκπρόσωπος της ελλειμματικής, της βαριά τραυματισμένης δημοκρατίας δεν μας λέει ότι επισημοποιείται η χρεοκοπία, τυπώνεται πληθωριστική δραχμή και αρχίζει η φρίκη αφού έχουν μαζέψει το τελευταίο ευρώ με πραξικοπηματικές, εκτός κάθε νομιμότητας, ενέργειες από παντού. Ακόμη και από τα νοσοκομεία ή τα πανεπιστήμια. Αν επικρατήσει το ΝΑΙ, απαιτείται άμεσα κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να περισώσει ό, τι είναι δυνατόν να περισωθεί. Τότε οι Γιάννης Δραγασάκης, Γιώργος Σταθάκης, Κώστας Καραμανλής,ο επονομαζόμενος και φλύαρος, Μαριέτα Γιαννάκου, Αλέκος Παπαδόπουλος, Τάσος Γιαννίτσης, Γιάννης Στουρνάρας, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Σταύρος Δήμας θα έχουν το λόγο σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα προκηρύξει εκλογές προχωρώντας σε μια συμφωνία -γέφυρα με τους εταίρους.