Μάλτα γιόκ

Ας πούμε την αλήθεια επιτέλους. Οχι μόνο αποκλειστικά τη δική μας αλλά και των άλλων. Που έχουν κι αυτοί δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως κι εμείς. Στο πρόσφατο Eurogroup οι πλέον επιθετικοί απέναντι στα αιτήματα της Ελλάδας δεν ήταν ο Σόιμπλε ή ο Ντάισελμπλουμ αλλά οι υπουργοί οικονομικών της Μάλτας και της Λιθουανίας που εκπροσωπούν χώρες με πολύ πιο χαμηλούς μισθούς από τους πτωχευμένους δικούς μας (τουλάχιστον ως τη στιγμή αυτή). Οι Λιθουανοί μας δάνεισαν 350 εκ. € τα οποία θα μπορούσαν να διαθέσουν για τις δικές τους συντάξεις ή υποδομές τη στιγμή που το κράτος των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα δίνει ακόμα και τώρα συντάξεις των 4000€ και 16 παχυλούς μισθούς το χρόνο και εφάπαξ 400.000€ στους υπαλλήλους της Βουλής. Δεν θα έπρεπε η Αριστερά να διαλύσει επιτέλους αυτά τα μισθολογικά φέουδα και να αποκαταστήσει στοιχειώδη δικαιοσύνη, εφαρμόζοντας το ενιαίο μισθολόγιο; Δεν θα έπρεπε να επιβάλει αξιοκρατία σε αυτή τη λιπαρή και γεμάτη ρωγμές δημόσια διοίκηση; Να διαχωρίσει την Εκκλησία από το κράτος και να τη φορολογήσει; Να δώσει κίνητρα ώστε να επιστρέψουν τα κεφάλαια  από το εξωτερικό; Να αξιοποιήσει και να φορολογήσει το εφοπλιστικό κεφάλαιο; Με τους νεοσταλινικούς ή παλαιοκρατικιστές Λαφαζάνη, Δρίτσα ή Στρατούλη θα προωθηθούν σχέδια παραγωγικής ανάπτυξης και των απόλυτα αναγκαίων ιδιωτικοποιήσεων; 

Αν ο Τσίπρας είχε δρομολογήσει κάποια μέτρα προς την σωστή, την προοδευτική κατεύθυνση, το κλίμα στην ΕΕ θα ήταν εντελώς διαφορετικό και δεν θα αντιμετωπίζαμε σήμερα τον άμεσο κίνδυνο του κλεισίματος δυο από τις τέσσερις συστημικές μας τράπεζες. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για το έγκλημα των κλειστών τραπεζών και του θανάτου της οικονομίας της αγοράς; Και τα χειρότερα έπονται. Ο Τσίπρας θα υπογράψει, αν υπογράψει, ένα μνημόνιο πολύ πιο επώδυνο από το μέιλ Χαρδούβελη. Εκεί φτάσαμε. Αν πάλι δεν υπογράψει, τότε Ελλάδα... γιόκ. 

ΥΓ. Il paraît que les Grecs, en votant non au référendum, ont retrouvé leur dignité. Que vaut une dignité arrachée aux dépens (au mépris?) des autres Européens? Pour Syriza et certains de ses adorateurs, Athènes avait dimanche soir des airs de Grand Soir...

Φαίνεται πως οι Έλληνες, ψηφίζοντας όχι στο δημοψήφισμα, ξαναβρήκαν την αξιοπρέπειά τους. Τι αξίζει όμως μια αξιοπρέπεια κερδισμένη εις βάρος (περιφρονώντας) τους λοιπούς Ευρωπαίους; Για το ΣΥΡΙΖΑ και μερικούς από τους θαυμαστές του, η Αθήνα την Κυριακή το βράδυ έζησε μια Μεγάλη Νύχτα...

L'Hebdo, Chantal Tauxe, 9/7/2015

ΥΓ. 2 Ήδη οι ευθύνες του πρωθυπουργού είναι τεράστιες.Θα υπερβούν όμως ακόμη και εκείνες των ολέθριων προκατόχων του Σαμαρά,Βενιζέλου,Forrest ΓΑΠ ή Κωστάκη του Φλύαρου,αν οδηγήσει τη χώρα σε Grexit.

ΥΓ. 3: Η τόσο σοβαρή πιθανότητα ενός Grexit αποδεικνύει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την συλλογική μας αποτυχία ως χώρας και ως κοινωνίας. Ό, τι χτίσαμε στη μεταπολίτευση ήταν τόσο κάλπικο και ευτελές ώστε τώρα ακριβοδίκαια να καταρρέει.

Θυμάται άραγε κανείς σήμερα τον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ και τον τόσο ριζοσπαστικό, για την εποχή του, ευρωκομμουνισμό; Εμείς οι παλιοί ρηγάδες και οι του Εσωτερικού τον θυμόμαστε με ανάμικτα συναισθήματα.

ΥΓ 4: Ο Αλέξης Τσίπρας "έφαγε" πολιτικά κατά σειρά εμφανίσεως τους Αλαβάνο, Κουβέλη, Βενιζέλο, Αβραμόπουλο, Σαμαρά, Βαρουφάκη. Μένει τώρα να "φάει" τους Μέρκελ, Σόιμπλε, Σούλτς και Γιουνκέρ για να εφαρμόσει απερίσπαστος το πρόγραμμά του!