Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Γιατί;

Αυτή τη στιγμή, το μεγάλο δράμα που βιώνουμε όλοι δεν είναι τόσο η κρίση της χώρας όσο η κρίση των ανθρώπων σε αυτή τη χώρα.
Δημήτρης Αληθεινός



Περάστε φτηνές διακοπές στην Ελλάδα
Τουρίστες: Η γυναίκα μου κι εγώ ψηφίσαμε δημοκρατικά και αποφασίσαμε να μην πληρώσουμε!

Τι απογοήτευση να διαπιστώνεις ότι η Αριστερά στην εξουσία είναι πιο επικίνδυνη από την Δεξιά στην εξουσία.

Γιατί έπρεπε να φτάσουμε ως εδώ;
Γιατί έπρεπε να υποστούμε όλον αυτόν τον εξευτελισμό μέσα από τη κατάχρηση μικροστρατηγικών και παιδικών εκβιασμών προς μιάν αυστηρή μαμά που δεν μας δίνει το γλυκό που δεν δικαιούμαστε;
Γιατί έπρεπε να συναινέσουμε σε αυτό το δημοψήφισμα φάρσα, σε αυτή τη μετάθεση ευθυνών που ισχυροποιεί το γερμανικό βέτο στην Ευρώπη και τοποθετεί όλους τους εταίρους απέναντί μας; Εγώ ήξερα μιάν Αριστερά που μπορούσε να αναλύει ψύχραιμα, να προβλέπει έγκαιρα και κυρίως να αποστασιοποιείται από θυμικές υπερβολές. Και τώρα βλέπω μαθητευόμενους μάγους που αυτοσχεδιάζουν, ξεσηκώνουν τον κόσμο με εύκολες, λαϊκοπατριωτικές κορώνες και είναι έτοιμοι να παίξουν την χώρα κυριολεκτικά στα ζάρια. Και μάλιστα εκ των προτέρων σημαδεμένα. Διερωτώμαι, δεν θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να έχει αποπέμψει τον ολέθριο Μπαρουφάκη ένα μήνα πριν, να έχει ζητήσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών και να έχει αποφύγει και το κλείσιμο των τραπεζών και τη διάλυση της αγοράς, των μικρομεσαίων που ασφυκτιούν, του τουρισμού που καταρρέει και της καταβαράθρωσης των κρατικών εσόδων; Το οικονομικό κόστος των τελευταίων ελιγμών του πρωθυπουργού είναι προς ώρας απροσμέτρητο και πηγαίνει τον τόπο χρόνια πίσω κάνοντας καθεστώς την απελπισία στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Η Ευρωπαϊκή ιδέα και συνοχή βρίσκονται σε κρίση. Το ξέραμε. Ο άξονας Βερολίνου Βρυξελλών, βουτηγμένος στην αλαζονεία της απόλυτης δύναμης,  στον αυτοματισμό μιας μονόδρομης άποψης που αγνοεί επιμέρους ιδιαιτερότητες ή τοπικές ανάγκες, δεν συνθέτει αλλά διαλύει την κοινή προσπάθεια. Επειδή όμως το Βερολίνο είναι επικίνδυνο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αυτοκτονήσει η Αθήνα. Επιμένω. Παίξαμε με απόλυτη αφροσύνη το παιχνίδι του Σόιμπλε και προστρέχουμε τώρα σαν μισοπνιγμένοι ναυαγοί εκλιπαρώντας την μακροθυμία του. Αυτό δεν είναι πολιτική, αυτό δεν είναι στρατηγικός σχεδιασμός, αυτό δεν είναι η αριστερά που μας ταιριάζει. Ο πανίσχυρος αυτή τουλάχιστον τη στιγμή στο εσωτερικό της χώρας πρωθυπουργός  είναι εξαιρετικά ευάλωτος στη διεθνή σκηνή και μάλιστα όταν οι ισχυροί παίχτες, π.χ. Αμερικανοί ή Ρώσοι, ποντάρουν στη στιγμή της οριστικής του έκλειψης .Τεράστια οικονομικά συμφέροντα διεθνώς στοιχηματίζουν  στην επιστροφή της δραχμής,στη περαιτέρω περιθωριοποίηση μας όχι μόνο πολιτικά αλλά και γαιοστρατηγικά .Μετά, η χώρα μας θα καταστεί το πιο φτηνό φιλέτο για τους υπερεθνικούς κερδοσκόπους.Ο Σόρος ,φίλος του Γιωργάκη και του Βασιλάκη,καιροφυλακτεί.
Φίλε Αλέξη , αξιοποίησε το άστρο που διαθέτεις και μη φοβάσαι να πάρεις επώδυνες αποφάσεις. Μην φοβάσαι την αυστηρή κριτική αλλά τις κολακείες. Η ιστορική σου ευθύνη παραμένει τεράστια όσο τουλάχιστον και τα πρόσφατα λάθη σου. Απαλλάξου τάχιστα από τα κομματικά βαρίδια που σου θολώνουν τον οπτικό ορίζοντα. Εφάρμοσε real Politik και όχι ιδεολογήματα .´Ένωσε την κεντροαριστερά που παραπέει και προχώρησε τις επώδυνες αλλά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις χωρίς άλλες ηλίθιες κωλυσιεργίες. Μην διστάσεις να συγκρουστείς με συμφέροντα εφόσον διαθέτεις,προσώρας τουλάχιστον, τέτοια λαϊκή στήριξη. Λειτούργησε ως ηγέτης και δεν θα σε αμφισβητήσει κανείς την επόμενη δεκαετία. Αλλιώς το τέλος σου είναι προδιαγεγραμμένο...

ΥΓ1 . Επικοινωνιακά η κυβέρνηση εξακολουθεί να κυριαρχεί. Από τη στιγμή που το ΝΑΙ υπερασπίζονταν σε καθημερινή βάση και κρουνηδόν οι Πορτοσάλτε, Μπάμπης, Πρετεντέρης, Άδωνις, Σαμαράς, Βενιζέλος, Βορίδης, Χατζηνικολάου, Θέμος, Μπόμπολας, Ψυχάρης, δηλαδή όλο το σύστημα της μιντιακής διαπλοκής, ήταν βέβαιο πως τα ανακλαστικά των απηυδισμένων τηλεψηφοφόρων θα αντιδρούσαν ανάλογα. Όταν μάλιστα μπήκαν στο παιχνίδι οι Σουλτς, Γιούνκερ, Ολάντ, Σόιμπλε και Σια,χωρίς να εξαιρώ και τη Σία με τα γατίσια μάτια,τότε το αποτέλεσμα ήταν απολύτως προβλέψιμο.
Τα συγχαρητήριά μου σύντροφε Παππά. Από τακτικισμούς σκίζουμε. Από πολιτική;

ΥΓ 2 . Τα δύσκολα αρχίζουν όταν τελειώνει ο αυτισμός του έρωτα και πρέπει να αρχίσει  η προσφορά της αγάπης.Τότε οι κακοί ηθοποιοί φοράνε την μάσκα τους κι εκτός σκηνής. Εγώ όμως φεύγω για να μην δω τον ρόλο που αγάπησα να παίζεται τόσο άθλια. Η αηδία παραμένει υγιές συναίσθημα όσο η προδοσία και η φτήνια υποδύονται την αρετή.

ΥΓ 3 . Οι εκτός θεάτρου τραγωδία έγκειται στο ότι ενώ τα πράγματα ξεκινάνε πάντα τόσο διαφορετικά, λάμπουν τόσο  πρωτότυπα, τελειώνουν πάντα με τον ίδιο καταθλιπτικά άδοξο τρόπο. Κρίμα.

ΥΓ. 4 Τουλάχιστον είναι παρήγορο πως το  39% των Ελλήνων έχουν επαφή με την πραγματικότητα και δεν θεωρούν τον εαυτό τους κέντρο του κόσμου. Το υπόλοιπο 61% την Κυριακή ας δει τον εαυτό του στον καθρέφτη, προσεκτικά...

1 σχόλιο:

  1. Αγαπητέ Μάνο,
    Μεγάλο αυτό το γιατί και ίσως είναι πιό δύσκολη η ανάλυσή του από το αρχαίο πρότυπο της Οδύσσειας.
    "Πόλεμος πατήρ πάντων" και μέσα σε αυτόν τον πόλεμο χάνουμε την εντροπία της αλήθειας. Πολύ εύκολα δηλώνουμε ότι είμαστε Αριστεροί αλλά χρειάζεται επεξήγηση. Η Αριστερά και η Δεξιά, Μάνο, είναι ένας Κρητικός χοχλιός που το σύστημα τον μαγείρεψε μπουμπουριστό. Μα όταν ζούσε ο χοχλιός, αριστερόστροφα έβγαινε να φάει από τον κοχλία του και δεξιόστροφα έμπαινε για να αναπαυτεί και νόμιζε ο φουκαράς ότι εξυπηρετεί το κέλυφός του.
    Τελικά εξυπηρέτησε το τηγάνι...
    Ο προοδευτισμός είναι λοιπόν το ζήτημα και η συντήρηση και πρέπει να υπάρχει θάρρος περισσό για να βρει κάποιος την σχεδία του Ηράκλειτου και τα κουπιά του Επίκουρου για να διανύσει το "Μέτρον Άριστον", ειδάλλως, Μανώλη, οι έννοιες και τα ιδεολογήματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι κβαντικές σκουληκότρυπες που ανακυκλώνουν την ύλη και εκεί λίγο πριν το μαγνητικό πεδίο της μαύρης βράνας, πρέπει να αναλογιστεί ο καθένας την ευθύνη του.
    Ζούμε το πείραμα του Σρέντιγκερ. Αντί να ερίζουμε για το αν η γάτα είναι νεκρή ή ζωντανή, ας πάρουμε το κεφάλι εκείνου που έβαλε την γάτα στο κουτί του Σρέντιγκερ και ας αφήσουμε τον Βάλτερ Φουνκ να έχει την αγωνία εάν ζει το ναζιστικό όνειρο ή όχι.
    Ρίχνουμε τα ζάρια στο τάβλι του δόκτωρ Σαχτ και περιμένουμε ποιός θα βγει νικητής. Μα φυσικά το Άουσβιτς.
    Τα διχαστικά διλήμματα είναι δυστυχώς ένα πεδίο που τρέφει την παραδείσια μηλιά της γνώσης, μόνο που αυτόν τον παράδεισο τον ελέγχει ο οικονομικός θεός της παγκοσμιοποίησης.
    Αν αναρωτιέσαι λοιπόν για το αν παρέσυρε η Εύα τον Αδάμ ή αν ο Αδάμ κρυφά από την Εύα ήταν αυτός που πότιζε το δέντρο, σου προτείνω να σκοτώσεις τον ανθρωπόμορφο όφι από τον περίφημο πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου.
    Και αυτή την υποχρέωση την έχουμε όλοι, γιατί αυτή η πράξη θα μας βαφτίσει Αριστερούς.
    Όσο για την Κυριακή; άσε να μιλήσει το βέλος του χρόνου...(Δ.τe=;)
    Το γνωρίζεις καλά πως αν ο Θεοκλήμενος δεν μιλήσει, καμία Οδύσσεια δεν τελειώνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή