Η ιστορία που ακολουθεί είναι ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι, επίκαιρο λόγω εορτών: «Ο Κωστάκης μένει στη Ραφήνα. Είναι μαθητής της ΣΤ' Δημοτικού και όνειρό του όταν μεγαλώσει είναι να γίνει πρωθυπουργός. Βλέπει συχνά τον κ. Καραμανλή να κάνει ποδήλατο στην προκυμαία και τον ζηλεύει. Τον χαιρετάει ντροπαλά και οι μυστικοί που τον ακολουθούν τον φιλεύουν καραμέλες. Το βράδυ τον παρακολουθεί στις ειδήσεις, στιβαρό και ετοιμόλογο, να ισοπεδώνει τους αντιπάλους του και αισθάνεται υπερήφανος. Αχ, πότε θα μεγαλώσει, θα βάλει μακριά παντελόνια, θα αγοράσει μεγάλο ποδήλατο mountain και θα γίνει πρωθυπουργός; Η σκέψη αυτή τού τριβελίζει το μυαλό και δεν τον αφήνει ν' απολαύσει το Packman μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Οταν μαθαίνει μάλιστα πως κι άλλα παιδάκια, ο Γιωργάκης, ο Βαγγέλης, η Ντόρα, ο Αβραμό, ο Αλέκος, ο Πάκης, η Αννούλα ή ο Γιώργος, θέλουν να γίνουν κι αυτά πρωθυπουργοί, γίνεται έξαλλος από το θυμό του. Γιατί νιώθει βαθιά μέσα του την αδικία. Και θυμάται πως αυτός και μόνο αυτός είχε ζητήσει κάποια άλλα Χριστούγεννα σαν δώρο από τον Αϊ-Βασίλη μια πρωθυπουργία. Σε γυαλιστερό πακέτο. Και μια προεδρική λιμουζίνα με κόκκινες κορδέλες και ασημένιους φιόγκους. Και ο Αϊ-Βασίλης ποτέ δεν ξεχνάει τα καλά παιδιά. Σήμερα, παραμονή Χριστουγέννων, ο Κωστάκης, κουρασμένος από παιχνίδι και από όνειρα, πήγε νωρίς να κοιμηθεί. Και είδε, λέει, στο βαθύ του ύπνο πως ήταν πράγματι πρωθυπουργός. Και έπρεπε να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις. Να χτυπήσει τη βία, να αλλάξει τη χώρα, να αλλάξει τους υπουργούς που απέτυχαν παταγωδώς, να κάνει ανασχηματισμό. Να κυβερνήσει! Κρύος ιδρώτας έλουσε τον μικρούλη και στριφογύριζε ανήσυχος στο κρεβάτι του. Ποιους να διώξει και ποιους ν' αφήσει; Να βάλει τον Σαμαρά στη θέση του Αλογοσκούφη, να στείλει την Ντόρα στον μπαμπά της, να στείλει τον Κυριάκο ακόμα πιο μακριά, να ξαναπάρει τον Πολύδωρα, να μη στεναχωρήσει τον Γκιουλέκα, να υπουργοποιήσει τον Θοδωρή ή έστω τη Μάρα ή να υφυπουργοποιήσει τα δίδυμα, για να μαθαίνουν από τώρα τη δουλειά; Και ο Μιλτιάδης; Τι θα γίνει με το μικρό Μιλτιάδη; Θεούλη μου, τι σταυρόλεξο, τι λαβύρινθος είναι αυτός; Ο μικρός Κωστάκης ξύπνησε τρέμοντας από τον εφιάλτη κι έβγαλε μια δυνατή φωνή. Ευτυχώς ήταν στο παιδικό του δωμάτιο και όχι στο Μαξίμου, περιτριγυρισμένος από τους αρκούδους του και όχι απ' τον Αγγέλου ή μια διμοιρία ΜΑΤ. Στην κουζίνα η μαμά του ετοίμαζε τους κουραμπιέδες. "Καλύτερα ν' ασχοληθώ μ' αυτούς παρά με υπουργούς" μονολόγησε ξαλαφρωμένος. Τι δουλειά έχουν με τους πολιτικούς και την πολιτική τα μικρά παιδιά; Με ύφεση, ανεργία, πυρπολήσεις, επιτόκια, Κινέζους, Ρώσους, Αμερικανούς, Τούρκους; Καμία! Αποφάσισε. Και αυτά ήταν τα πιο ευτυχισμένα Χριστούγεννα της ζωής του...».
ΥΓ.: Βρήκα τι έκανε ο Εφραίμ στο Μαξίμου: ευχές κατά της βασκανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου