«Ολος ο κόσμος τώρα δουλεύει μηχανές…»

Στον Αγγελο Παπαδημητρίου

Ξέρετε πως υπάρχει ένας υφυπουργός Παιδείας –με την καλή έννοια– που λέγεται Ταλιαδούρος; Το εξαιρετικό με το συμπαθέστατο αυτόν κύριο είναι πως και ο μπαμπάς του, ο οποίος επίσης ελέγετο προφανώς «Ταλιαδούρος», ήταν υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Που θα πει δηλαδή πως στον κραταιό κληρονομικό κοινοβουλευτισμό μας οι πολιτικοί δεν εξασφαλίζουν στους απογόνους τους μόνο τη βουλευτική έδρα αλλά και το συγκεκριμένο υπουργικό θώκο. Σου λέει λοιπόν ο Χ πρωθυπουργός του μέλλοντός μας από τη Νέα Δημοκρατία: ποιον να βάλω υπουργό Υγείας; Γιατί να πονοκεφαλιάζω; Θα βάλω τον Αβραμόπουλο junior. Αρκεί να έχει κληρονομήσει το αστραφτερό χαμόγελο και τις γκρι αρζάν, μπλε ρουαγιάλ γραβάτες του μπαμπά του. Σου λέει, πάλι, ο Ψ πρωθυπουργός του μέλλοντός τους από το ΠΑΣΟΚ: ποιον να βάλω στο Εξωτερικών ή στο Πολιτισμού; Εναν εκ των βλαστών του Πάγκαλου! Αρκεί να έχει πάρει κάτι από την αριστερή πληθωρικότητα του μπαμπά του. Βλέπετε, στον ευτυχή τούτο τόπο δεν πάει μόνο σόι το βασίλειο. Πάει και η Δημοκρατία. Η λεγόμενη «ελληνικού τύπου». Σαν τη φέτα. Φτάνει που μας απαγόρευσαν οι Κουτόφραγκοι το κοκορέτσι. Δεν θα μας καταργήσουν τώρα και όλα τα πατροπαράδοτα έθιμά μας. Αλλά και από την Αριστερά όλο και κάποιος Κύρκος, Φιλίνης ή Αλαβάνος νεότερος θα βρίσκεται για να συνεχίσει την επανάσταση εντός του θεσμικού τριγώνου Συντάγματος – Κολωνακίου – Ομόνοιας. Διότι, φίλτατοι, εκείνος ο θεσμός που αποτελεί το θεμέλιο της Δημοκρατίας και τη βάση για τη λειτουργία του Συντάγματος και των νόμων δεν είναι καμιά θεωρητική παρλαπίπα του Διαφωτισμού ή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου αλλά ο ιερός θεσμός της Οικογενείας. Στην Ελλάδα αν εγίνετο το θαύμα να νυμφεύονται και οι μητροπολίται, στους απογόνους τους θα κατέλειπον τας Μητροπόλεις των. Ορθότατα! Καθώς πού θα έβρισκαν σε αυτές τις εποχές της αθεΐας και του σκοταδισμού ευσεβέστερους υποψηφίους. Ας πούμε, εάν ο Εφραίμ διέθετε υιόν, θα είχε προκύψει τώρα το γνωστό πρόβλημα της ηγουμενίας στη Μονή Βατοπαιδίου; Ουχί! Γι’ αυτό σάς λέω. Και σας το λέει και η Βίβλος: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην (και τα χρέη σας στις τράπεζες της γης)». Αυτό το τελευταίο σάς το λέει και ο κ. Αράπογλου. Ξέρετε, ο κύριος που του έκαψαν τα υποκαταστήματα. Εμένα πάντως ο συνδυασμός Χριστιανισμού, Ελληνισμού και Καπιταλισμού με φτιάχνει. Εφόσον οι κατέχοντες φιλέτα επί της γης, αν είναι ευσεβείς, εξασφαλίζουν και τα καλύτερα οικόπεδα της Παράδεισος, που θα ’λεγε κι ο Καζαντζάκης. Οπως, π.χ., ο Θοδωρής. Ο Αγιορείτης. Αλήθεια, τα δικά του παιδιά θα γίνουν ταχυδρόμοι ή υπουργοί; Ενα άλλο επίσης πρόβλημα είναι το πότε θα υπουργοποιηθεί η πολυπληθής οικογένεια του Κυριάκου. Εδώ σημειώνεται μια καταφανής αδικία. Τι να πει κανείς χρονιάρες μέρες; Δεν υπάρχει κράτος, φίλτατοι. Τι να σου κάνει και το έρμο το παρακράτος; Τι να πρωτοκάψει;